Þjóðviljinn - 23.12.1964, Side 36

Þjóðviljinn - 23.12.1964, Side 36
Dómarinn: „Þér haíið orðið, ákærður, talið nú“. — Ein af þekktustu myndum Daumiers um spiilt réttarfar. HONORÉ DAUMIER Filippus, verður honum oftar en einu sinni að skotspæni: 11. eeptember teiknar hann (konunginn standandi frammi fyrir deyjandi fanga og segir þá við nærstaddan dómara: „Þennan máttu láta lausan, hann er ekki hættulegur leng- ur." Enda fór svo að „Skop- 36-JÓLABL A Ð myndir" voru bannaðar með öllu. KONUR OG VINIR „Hefnarinn", verndari „mannsins af götunni, skatt- greiðandans, „fallbyssufóðurs- ins“ — hann lifir venjulegu lífi emáborgara Parísar. Hann tekur sér aldrei leyfi, fer sjaldan út fyrir bæinn, leggur reyndar sjaldan í lengri ferðir en að Saint-Jacquehliðinu en þar drekkur hann stundum glas af víni. Hann er uppburðarlítill við ókunnuga, feiminn við kven- fólk. Konur eru í teikningum hans annaðhvort ljótar eða hlægilegar. Vináttan bætir honum allt annað upp. Hann verður hann sjálfijr á góðra vina fundi, þegar vín- glas hefur svipt burt feimni hans. Þvert ofan í það sem þjóðsagan hermir er hann hóf- samur og stilltur vel. En hann þarf félagsskap og nokkrar skálaræður til að vinna bug á tortryggni sinni. Þá gefur hann sig á vald unglingslegri kátínu, syngur uppáhalds- söngva sína hátt og snjallt þótt laglaus sé. Af sjálfu sér leiðir að hann kann þann góða háðfugl Beranger utanað. 1846. Hann er 28 ára gam- all. Hann sezt að á eynni Saint-Louis sem þá var næsta eyðilegur staður — en þar bjó þá heil listamannanýlenda. 1 teikningum hans sjáum við þennan litla heim strandgötu- gestanna: þvottakonur, konur í baði, mann sem kemur með hundinn sinn til að drekkja honum, smákaupmenn. Daumier leigir á Quai d’- Anjou litla íbúð með risher- bergi, sem hann breytti i vinnusofu. Út um gluggann sjást þÖk húsanna við strand- götuna. Undir glugganum safnar lírukassamaðurinn saman sínum aðdáendum. Hér eru persónur Daumiers — til hvers ætti hann svo sem að ferðast? Og hér búa vinir hans, sem of langt yrði upp að telja. En minnumst aðeins á það, að Corot gamli kemur & hverjum degi — jafn hæ- verskur og mannafælinn, jafn altekinn af listinni og Daum' ier sjálfur. I herbergi Corot hanga aðeins tvær myndir. önnur af móður hans, hin er „Lögfræðingar" Daumiers. 1 apríl 1846 gengur Daum' ier að eiga Maiíu Dassie, unga saumakonu. Þetta er mikn kona, sterk og hressileg, sönn dóttir Parísar og hefur gam an af að skoða sig um, spass- éra um bæinn og hjálpar þar að auki til við að semja texta við myndirnar og finna e m við. Frá brúðkaupsdegi ti dauðadags var samband Dau- miers við hana með þeim em um hætti sem honum va mögulegur: hjónaband Þeirl' var byggt á vináttu án striðu. HVAÐ HAFA ÞEIK? Daumier tók að sjálísögðn með lífi og sál þátt i by ingunni 1848, en þegar „ veldið“ reis upp á rustu götuvígja hinna róttælím P missti hann móðmn. Han
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.