Þjóðviljinn - 23.12.1964, Síða 98

Álfa-Árni
Framhald af bls. 84.
ast að taka við hönum með
ððru fólki ef hann kunni þá
ófær að verða, en segist það
gjöra vilja eftir messuna. So
er hún enduð og fólkið farið;
þá kallar prófastur á Árna
innar í kórinn og segist ekki
taka við hönum nema hann
sér segi eina spurning. Árni
lofar að gjöra það ef hann
geti. „Hvört er það,“ segir
prófastur, „góður eður vondur
andi sem til þín kemur í
prestslíki?" „Af góðum rök-
um er það mér til hjálpar
sent“, segir Árni. „Það er
djöfull“, segir prófastur. I
þessu sér Árni hvar sinn
gamli vin presturinn kemur
og sezt í hornið rétt hjá Áma,
minnandi hann á það hann
skuli tala, so hinn prófastur-
inn sem heima fyrir var hafði
nóg að gjöra. Seinast sagði
prófastur Árna að hann öld-
ungig ekki tæki við hönum
meðan hann héldi þessi prest-
ur sem til hans kæmi væri af
góðum anda, og sagðist á
setja að fyrirbjóða öllum
prestum í sínu stifti hönum
aflausn að veita. Árni sagðist
það samt fá hjá öðrum prest-
um. En þá þetta gjörðist
gekk faðir Bjargar út og sá
hann enginn í það sinn nema
Árni.
So fer Árni heim til sín og
skildi hann og prófastur stutt-
lega, en um morguninn eftir
áður en fullbjart var orðið
kemur maður á gluggann hjá
Árna sendur af prófasti, segj-
andi hönum að hann vilji
meðtaka hann til sakramentis
nær hann það girntist hvört
heldur á nótt eður degi. Árni
spyr hvaða umbreyting á því
sé orðin nú á lítilli stundu.
Maðurinn segist það ekki vita,
„en ekki mun prófasti hafa
orðið svefnsamt í nótt“, seg-
ir hann, „og gjör hönum boð
þá vilt“. Árni lofar þessu.
Síðan á skírdag gjörir Árni
prófasti boð að þjónusta sig.
Hann bregður við strax og
kemur til Áma. Hann spyr
hvaða umbreyting hefði kom-
ið á lítilli stundu, þar ekki
hefði sig til sakramentis um
kvöldið viljað taka, en strax
um morguninn. Prófastur
svarar: „Eg hafði öngva ró
um nóttina; það kom prestur
þinn til mín og varð eg þrisv-
ar á fætur að fara. Eg talaði
þar ekki eitt orð sem hann
talaði tíu, og skal ég Þa^
aldrei djöfla kalla“. Síðan
veitti hann hönum sakra-
mentið eður aflausnina og
altíð var Árna heldur að
létta.
Einu sinni sem oftar kemur
prófasturinn, Bjargar faðir*
til Árna og segir við hann:
„Eg get með öngvu nióti þiS
kláran gjört við þessi veik-
indi utan þú ferðist héðan að
Breiðabólsstað i Fljótshlíð og
meðtakir þar sakramenti af
presti sem þar er, hvör eo
heitir sr. Halldór. Þar er kal-
eikur sem álfafólk hefur
kirkjunni gefið, auðþekktur
þar fyrir að svartur blettur
er á botni hans. Af hönum
verður þú vínið að meðtaka
og so muntu klár verða; ta.k
þess vegna seðil þinn hjá
prófastinum og skrifa ti
Wium sýslumanni, hann vil
nú á alþing í sumar, og
hann láta þig vita nær af stað
reisir; ferðist so með hön-
um“. Árni gjörir þetta, so og
fer hann til prófasts og biður
um sinn prestsseðil, segjand
hönum sína fyriratlan. Pr0 "
astur segir: „Þótt það hai
góður andi verið sem Þer
hjálpaði, þá er þetta djöfull-
inn og ásetur að drepa þig a
leiðinni, þar þú ert so
að ekki kemst bæja á milh •
Þó gefur hann hönum seðn-
inn. En nóttina eftir kem-
Framhald á bls. 101-
HEIMILISTRYGGING
veitir fjárhagslega vemd gegn voveiflegum
afleiðingum slysa og hrakfalla.
GREÍÐIR m. a. BÆTUR VEGNA:
' ; '■ ........... ' ~
Eldsvoða, reyk- og vatnsskemmda o.fl.
Örorku húsfreyju vegna slysfara
tes ■"1 agaabbezh..................■••'■•j'.-'.r
eða mænuveikilömunar.
-------------—
Skaðabótakrafa vegna tjóna, sem þér
eða fjölskylda yðar kann að valda öðrum.
.•■■ - '■'.-: --•-.-■■■■ i a B ■. ~
Vatnsleka úr kerfi hússins og snjóflóða.
Þjófnaðar, innbrota o.fl.
IÐGJÖLDIN ERU ÓTRÚLEGA LÁG.
VÁTRYGGINGAFELAGIÐ
Borgartúni 1 — Síml 1 82 00 (5 línur)
Reykjavik
TILVALIN TÆKIFÆRISGJÖF — 90% GULL
MINNISPENINGUR
JÖNS SIGURÐSSONAR
Eftir nokkur ár verður minnispeningur Jóns Sigurðssonar
orðinn fágætur og eftirsóttur dýrgripur.
VERÐ KR. 750,00.
Fæst hjá ríkisféhirði, í bönkum
og Póststofunni J Reykjavík.
Póstsendum út um land.
98—JÓLABLAB
ma