Dagblaðið Vísir - DV - 16.12.2000, Blaðsíða 34

34
LAUGARDAGUR 16. DESEMBER 2000
Helgarblað
x>v
Swetlana Rybina hlaut grimmilegan dauðdaga:
Afmælisveisl-
unni lauk
með morði
Þeir eru báöir burstaklipptir.
Annar þeirra líkist lærling í banka,
klæddur í hvíta skyrtu og vesti.
Hinn er í þokkalegum hversdagsföt-
um og lítur út fyrir að vera vel upp
alinn ungur maöur. En oft er úlfur í
sauðagæru. Ungu mennirnir, sem
sitja á sakamannabekknum, eru
viöbjóðslegir morðingjar. Þeir eru
með líf 17 ára stúlku á samviskunni,
fyrrverandi unnustu annars þeirra.
Sjálflr eru þeir bara 17 og 18 ára.
Þeir hafa samt sem áður gerst sekir
um hrottalegt grimmdarverk.
Verjendur beggja fara fram á að
réttarhöldin fari fram fyrir lukt-
um dyrum. Þeir gera það vegna
aldurs hinna ákærðu. Dómarinn
fellst á beiðni þeirra. Sagan sem
var sögð í réttarsalnum er heldur
ekki fyrir viðkvæmar sálir.
Fékk hnefahögg í andlitiö
þegar hún neitaöi
Swetlana Rybina frá Tiengen í
Baden-Wúrttemberg í Þýskalandi
hitti fyrrverandi kærasta sinn, Di-
di Claassen, sem var 17 ára, og vin
hans, André Schuster, 18 ára, 1 af-
mælisveislu. Veislan stóð lengi.
Um tvöleytið um nóttina þótti
Swetlönu tími til kominn að fara
heim. Fyrrverandi kærasti henn-
ar bauð henni far. Vinur hans var
einnig með í bílnum. En í stað
þess að aka Swetlönu heim stöðv-
aði Didi bílinn við Wutach-ána.
Þar kröfðust félagarnir þess að
Swetlana hefði mök við þá. Didi
heimtaði munnmök og vildi að
vinurinn horfði á á meðan.
Þegar unga stúlkan harðneitaði
fékk hún hnefahögg í andlitið.
Hún lét undan og gerði eins og
hrottarnir báðu um.
Enginn kom til hjálpar þrátt
fyrir angistaróp
Þau sátu enn í bílnum þegar
André tók af sér beltið og rétti fé-
André Schuster
André hjálpaöi vini sínum við
ódæöisverkið viö ána um miðja nótt
aö lokinni afmælisveislunni.
laga sínum það. „Þú verður að
kyrkja hana. Annars kærir hún
okkur fyrir nauðgun," sagði hann.
Swetlana varð skelfingu lostin
og reyndi aö verjast. Vinunum
tókst samt að koma beltinu um
háls hennar og herða að. Swetlana
baröist um. Henni tókst að toga
beltið frá hálsinum með fingrun-
um og gat því náð andanum. Allt í
einu rifnaöi beltið. Swetlönu tókst
einhvern veginn að komast út úr
bílnum og hlaupa af stað. Ná-
grannarnir vöknuðu við skerandi
angistaróp hennar. Víða voru ljós
kveikt í nærliggjandi húsum en
enginn kom ungu stúlkunni til
hjálpar.
Didi náði henni og fleygði henni
á jörðina. Hann setti hönd sína
fyrir munn hennar til að þagga
niöur í henni. Síðan dró hann
hana tO baka að bílnum og skip-
aði André að halda henni. Didi
réöist á varnarlausa stúlkuna og
barði hana í andlitið og kviðar-
holið. „Þú getur sleppt henni
núna,“ sagði hann við André.
Swetlana hneig niöur eins og
slytti og Didi íleygði sér yfir hana
til að kyrkja hana með höndun-
um. „Hertu nú almennilega að
maður. Þetta dugar ekki,“ sagði
André.
Didi greip fastar um háls Swet-
lönu sem var orðin hreyfingar-
laus. Hann reisti sig upp. „Hún er
dauð,“ sagði hann.
Lofaði að segja engum neitt
Félagarnir hjálpuðust að við að
draga stúlkuna niður að ánni.
André leitaði á henni og fann
budduna hennar. Hann stakk
henni á sig. Didi ýtti fyrrverandi
kærustu sinni út í kalt vatnið í
ánni. Swetlana komst til meðvit-
undar um leið og hún kom út í
ána. Hún reyndi að komast upp á
bakkann. „Leyfið mér að lifa. Ég
lofa að segja engum neitt,“ grát-
bað hún þá félaga um.
Þeir hlustuðu ekki á bænir
stúlkunnar. Didi þrýsti höfði fyrr-
verandi kærustu sinnar niður í
vatnið og bað vin sinn um að
„Um tvöleytið um
nóttina þótti Swet-
lönu tími til kominn
að fara heim. Fyrrver-
andi kærasti hennar
bauð henni far. Vinur
hans var einnig með í
bílnum. En í stað þess
að aka Swetlönu
heim stöðvaði Didi
bílinn við Wutach-
ána.“
koma með stein. André fann lurk
og sló stúlkuna í hnakkann með
honum samtímis því sem Didi
þrýsti höfði hennar niður í vatnið.
Swetlana var hætt að veita mót-
spyrnu og var nú komin undir yf-
irborð vatnsins.
Þeir hugsuðu með sér að nú
hlyti hún að vera dauð. En stúlk-
an, sem þeir höfðu misþyrmt á
grimmdarlegan hátt, kom enn
einu sinni upp á yfirborðið og
reyndi að skríða frá kvölurum
sínum. Það tókst hins vegar ekki.
Didi stökk á hana og skellti höfði
hennar við stóran stein á árbakk-
anum. Því næst dró hann stúlk-
una út þar sem djúpt var og hélt
höfði hennar niðri í vatninu.
„Haltu henni lengi,“ hrópaði
André.
Þegar 5 mínútur voru liðnar
sleppti Didi loksins taki sínu á
höfði Swetlönu. í þetta skipti hafði
þeim tekist að buga hana. Stúlkan
hafði látist eftir langa og kvala-
fulla baráttu við viðbjóðslega
morðingja.
Líkið fór ekki rétta leið
Þeir ýttu líki hennar lengra út í
ána og reiknuðu með að straum-
urinn bæri það út i Rínarfljót. Þar
skjátlaðist þeim. Líkið barst upp
að árbakka þar sem vegfarandi
Didi Claessen
Didi Ctaessen, tii hægri, var fyrrverandi unnusti Swettönu.
Swetlana Rybina
Hennar biöu grimmileg örlög að næturlagi aö lokinni afmælisveislu sem hún
vargestur í ásamt fjölda unglinga, þar á meöal fyrrverandi unnusta sínum og
vini hans.
I kirkjugarðinum
Nafn Swetlönu, sem var myrt á hroðalegan hátt, er ritaö á einfatdan trékross
í kirkjugaröinum í Tiengen
Heimabær unglinganna
Tiengen er fallegur bær nálægt landamærum Þýskalands og Sviss. Þar var
framiö hræöilegt morö.
fann það daginn eftir.
Þegar lögreglan spurðist fyrir
um hverja hin myrta hafði um-
gengist var nafn Didis fljótlega
nefnt. Hann var kallaður tO yfir-
heyrslu og játaði strax. Hann
reyndi samtímis að varpa mestri
sök yfir á André vin sinn. Það
tókst ekki. André var í ágúst síð-
astliðnum dæmdur í þriggja ára
og níu mánaða fangelsi fyrir aðild
að morði. Didi var dæmdur 1 átta
ára og þriggja mánaða fangelsi
fyrir nauðgun og morð. Þeir sitja
báðir á stofnun fyrir unga afbrota-
menn.
nmsm -
Brosandi morðingi
Fórnarlömbin liöu skelfilegar kvaliraöur en bau létu
lífiö.