Dagblaðið Vísir - DV - 01.12.2001, Qupperneq 27

LAUGARDAGUR 1. DESEMBER 2001___________________________________________________________________________________27
PV _________________________________________________________________________________________________Helgarblað
fljótlega í íþróttanefnd. Síöan juk-
ust pólitísku afskiptin jafnt og
þétt.“
Nú er Sigurður að ljúka við
þriðja kjörtímabilið sem bæjar-
stjóri og segist hafa fullan hug á að
halda áfam.
- Með Sjálfstæðisflokknum?
„Það veit ég ekkert um, en það
samstarf hefur gengið vel. Síðast
þegar menn úr ólíkum fylkingum
ræddu við mig fyrir kosningarnar
og vildu mynda bandalag með
Framsókn sagði ég: „Eigum við
ekki að lofa kjósendum aö hafa
eitthvað um þetta að segja?“ Eftir
kosningar verða stjómmálamenn
að meta hvað er verið að segja við
þá. Þetta eru ágætir vinir mínir í
minnihlutanum, en þegar þeir töp-
uðu tæpum 10 prósentum sagði ég
við þá: Við getum tæplega litið svo
á að þetta sé vísbending um að
fólk sé að kalla á ykkur í meiri-
hluta og þeir skildu það.“
Spegilmynd
af samfelaginu
- Framsóknarflokkur er með tvo
menn i bæjarstjórn en Sjálfstæðis-
flokkur með fimm. Hefurðu heyrt
að þú sért bara framkvæmdastjóri
fyrir Gunnar Birgisson?
„Ég hef aldrei gefið mikið fyrir
svoleiðis sviðsetningar út og suð-
ur, aðallega vegna þess að ég vil aö
þetta samstarf gangi og verkefni
komist í framkvæmd. Svo getur
hver sem er trúað því sem hann
vill, ég vil að fólk meti mig af mín-
um verkum og frammistöðu. Min
áhugamál hafa fengið góðan fram-
gang, fátt hefur til dæmis gengið
betur en einmitt menningarstarf-
semin, sem ég hef alltaf lagt mikla
áherslu á og er hér ótrúlega fjöl-
breytt. En Gunnar er auðvitað
oddviti þessa meirihluta og ég er
framkvæmdastjóri bæjarins."
- Eru þá menningarmál og
íþróttamál aðaláhugamál þín í
starfi þínu sem bæjarstjóri?
„Nei, það er ekki hægt að líta
þannig á málin. Ég er oft spurður:
Af hverju flytur fólk í Kópavog-
inn? Er það af því að hér eru svo
góðar lóðir og góðir skólar? Svar
mitt er: Lítið á heildarmyndina.
Allt sem myndar eitt samfélag
verður að haldast í hendur. Og þá
nægir ekki bara að sinna íþrótta-
málum og menningarmálum. Skól-
arnir verða að vera á sínum stað
og leikskólarnir, lóðirnar, göturn-
ar, félagsþjónustan og svo fram-
vegis. Hver eining á að vera speg-
ilmynd af samfélaginu. Þetta er
mikið verk þegar fjölgun bæjarbúa
er upp í rúmlega 1000 manns á ári,
ár eftir ár. Á þessum tíma og við
þessar aðstæður er oft sagt: Við
sinnum menningarmálum þegar
við erum búnir að öðru sem þarf
að gera og ef það verða til pening-
ar. Ég held að Kópavogur sé
fyrsta bæjarfélagið sem tekur þá
stefnu að leggja ákveðinn hluta
útsvars í menningarmál, en það
gerðum við hér fyrir 35 árum. Við
vorum.líka fyrstir af stóru sveit-
arfélögunum til að einsetja skól-
ana.“
Fullkomnustu hverfi
á Islandi
- Þiö hafið tekið ákveðið frum-
kvæði á höfuðborgarsvæöinu,
hvað haflð þið gert sem Reykjavík
hefur ekki gert?
„Þegar við tókum viö hér í
Kópavogi var efnahagslægð og
deyfð hafði verið í framkvæmdum
svo menn héldu að sér höndum.
Þetta er ekki rétt hugsun. Það aö
byggja ekki af því það er efnahags-
kreppa gengur ekki nema i stuttan
tíma. Ég hef alltaf verið að skipu-
leggja heild. í sextán ár var ég
framkvæmdastjóri Ungmennafé-
lags íslands, 230 félög úti um allt
land. Ég fór aldrei af stað með
neitt nema hafa séð leiðina allt til
enda. Ég er ekki hrifinn af því að
úthluta aðeins 20-50 lóðum í einu,
þannig byggjast upp léleg hverfi.
Ég vil lita á 3000 manns sem eina
einingu því hún passar fyrir einn
grunnskóla, tvo leikskóla og svo
framvegis. Þannig er byggt upp i
heilum áföngum. Þess vegna held
ég að hverfi eins og Lindarhverfi
og Smárahverfi séu fullkomnustu
hverfi sem hafa verið byggð á ís-
landi. Þau eru sett í heilu lagi á
teikniborðið, með stígunum, göt-
um, undirgöngunum, skólunum og
leikskólunum og hverfaþjónustu
og svo framvegis. Svo er Vatnsend-
inn eftir. Við erum enn þá að
byggja heimalandið. Ef við hugs-
um höfuðborgarsvæðið sem eina
heild þá er Kópavogurinn i miðj-
unni - og við njótum þess.“
- Ertu í keppni við Reykjavík?
„Nei. Reykjavík er óhemju
voldugt sveitarfélag á íslandi,
miðað við þær aðstæður sem hér
eru. Reykjavík hefur hins vegar
verið svo rík og voldug að það
hefur enginn þorað að seilast i
eitthvað sem hún ætlar sér. Það
gerum við í Kópavogi hins vegar
hvenær sem okkur sýnist. í
Reykjavik eru menn búnir að
deila í átján ár um staðsetningu
tónlistarhúss. Það er ekki hægt að
bíða svona lengi. í Kópavogi var
tónlistarhús byggt á tólf mánuð-
um.
Þaö er ekki lengur þannig aö
Austurstræti og Lækjartorg nægi
öllum. Við verðum að hugsa um
okkur sem sjálfstætt sveitarfélag
og við verðum að byggja upp okk-
ar bæ. Við erum i sjálfu sér ekki
að keppa neitt sérstaklega við
Reykjavík frekar en aðra en það
kemur þannig út af því enginn hef-
ur áður keppt viö Reykjavík um
eitthvaö sem höfuðborgin sækist
líka eftir. Það gerum við hins veg-
ar ef svo ber undir, það er engin
minnimáttarkennd hér.“
Allir þurfa sitt
tjáningarform
Sigurður er faðir skáldsins
Sjóns. „Ég er montinn af honum
eins og hinum krökkunum mín-
um. Þetta eru sjálfstæðir og sér-
vitrir krakkar," segir Sigurður.
Sigurður hefur í áratugi ort ljóð og
nokkur þeirra hafa birst á prenti.
í nýlegri bók, Sköpun, sem geymir
Ijóö og myndir skálda og myndlist-
armanna úr Kópavogi, er að finna
ljóð eftir hann. Það nefnist Hríslan
og skáldið og er ort í minningu
Þorsteins Valdimarssonar skálds.
Lokalínurnar eru:
Er húmið fyllist
hörputónum
hlustum þögul
haustkvöld löng.
Líkt og skáldió
sem löngum geymdi
í Ijúflingshjarta
Lóusöng.
„Þorsteinn er svo mjúkur og
finn, eins og sést á ljóðinu um Inga
Lár: Sumir kveðja og síðan ekki
söguna meir/aðrir með söng sem
aldrei deyr. - Þetta gat Þorsteinn
og það eru fáir sem geta þetta,“
segir Sigurður.
- Lifirðu mikið i skáldskap?
„Allir þurfa sitt tjáningaiform,
hvort sem það er að spila á hljóð-
færi, mála eða yrkja. Menn verða
aö rækta sitt form.“