Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1974, Qupperneq 51

Næst vegur athygli hve reitur IX (snjódæld) er fátækur af
af smádýrum, en þó eru þar vissir flokkar í töluverðu magni,
einkum nálormar og maurar og fjöldi bessadýra (Tardi-
grada) er þar langt yfir meðallagi. Sé litið í töflurnar um
efnamagn, sést líka að snjódældin er ákaflega snauð af nær-
ingarefnum og jarðvegur er þar súrari en í öðrum gróður-
lendum. Þótt yfirborðslagið í snjódældinni sé þykkt (vegna
mikils áfoks) er það mjög þétt og tyrfið, og gróður í dæld-
inni er þyrrkingslegur.
Mýrin, sem hér er tekin til viðmiðunar er naumast dæmi-
gerð fyrir mýrlendi á þessu svæði í heild sinni, þar sem
mjög gætir áhrifa uppsprettuvatns í henni. Þar vekur at-
hygli hve fátt er af mordýrum og maurar eru einnig undir
meðallagi, svo og nálormar. Hins vegar eru skordýr (lirfur)
og þyrildýr langt yfir meðallagi, og krabbadýr (þ. e. árfætlur
eða Copepoda) finnast aðeins í þeim reit. Árið 1970 voru
tekin sýni úr allmörgum mýrum, og verða niðurstöður
þeirra ræddar sérstaklega í annarri grein.
Skal þá vikið að mólendinu, þ. e. reitum III, VI og VIII,
sem flokkaðir eru saman í töflunni. í þessum reitum er
smádýralífið yfirleitt fremur auðugt, bæði hvað snertir
fjölda flokka og einstaklinga. Einkum á þetta við um smá-
liðdýrin (maura og mordýr), og sérstaklega maurana, sem
hafa hæst meðaltal í þessum reitum. I lyngmóunum (VI og
VIII) er fjöldi nálorma einnig mjög mikill, eða um og yfir
meðallagið, og fjöldi bessadýra er þar einnig nokkuð hár.
I grasmónum (III) er hins vegar fremur fátt nálorma og
bessadýrin vantar.
Að lokum eru svo túnreitirnir, I og II, sem skera sig eink-
um úr hvað snertir mikinn fjölda mordýra (einkum II).
Fjöldi pottorma og þyrildýra er mikið yfir meðallagi og
fjöldi maura og nálorma í góðu meðallagi, en af skordýrum
(lirfum) og bessadýrum er fátt. Þar sem reitir þessir eru í
gömlum túnum geta þeir ekki skoðast sem dæmi um tún
almennt.
53