Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1987, Qupperneq 24

5000
4000
3000
2000
1000
FE/ha
0 10 20 30 40 50 60 70 80
Dagar frá byrjun sprettu
Mynd 3. Samhengi uppskeru (FE/ha), orkugildis (kg/FE) og sláttutíma. Grasteg-
undir í þessu túni fyrst og fremst snarrót (80-90%).
liðnum 15-20 árum. Á myndinni sést hve ótrúlega mikil
breyting hefur þarna orðið — um 45 prósent túna eru tíu ára
og yngri 1970 en sú prósenta er orðin 18 árið 1985. Þar sem
innlend grös hafa minni meltanleika við sama sláttutima en
sáðgresið er ljóst að til þess að fá jafn gott hey og fyrir fimmtán
árum þarf að slá nú nokkru fyrr en þá. Þetta er ein af
ástæðunum fyrir því að ekki tekst að fá eins góð hey og ætla
mætti jafnvel þó vel ári.
Á Tilraunastöðinni á Möðruvöllum var gerð árið 1985
tilraun þar sem áhrif sláttutíma á uppskeru og meltanleika
voru könnuð. Var gerð tilraun bæði á túni að verulegu leyti
vöxnu sáðgresi og á því sem næst hreinu snarrótartúni.
Á mynd 2 og 3 eru sýndar niðurstöður úr þessari tilraun. Á
mynd 2 er sýnt hvernig þessir þættir breytast þar sem tún var
mikið vaxið sáðgresi (vallarfoxgras 50-60%, vallarsveifgrasi
30-35% og fleira). Á myndinni sést að uppskeran eykst allar
götur þar til liðnir eru 75 dagar frá byrjun sprettu eða komið
fram í ágúst og uppskeran þá orðin röskar 4000 FE/ha. Hins
vegar ef litið er á gæði heysins þá sést að við þessa hámarks-
26