Frjáls verslun - 01.12.1959, Blaðsíða 9

scm skipafélög og flugfélög œttu sjálf og jafn-
framt ætti að heimila öðrum aðilum að setja upp
slíka birgðageymslu til þess að selja til innlendra
eða erlendra skipa og flugvéla. Það getur að vísu
verið álitamál, hvort hið opinbera eigi að setja
þetta upp og reka eða einstaklingar eða jafnvel
Reykjavíkurhöfn. Eg er hræddur um, að það muni
líða langur tíini, áður en hið opinbera kemur slíku
upp, því að þetta mundi kosta allmikið fé. Hins
vegar gætu einstaklingar e. t. v. komið þessu fyrr
upp og þá í smærri stíl til að byrja mcð. Mér dett-
ur sérstaklega í hug Orfiriseyjarverksmiðjan, sem
væri tilvalin til þessara hluta, bæði vegna legu
sinnar og af ýmsum öðrum ástæðum.
Að sjálfsógðu yrði þessi tollvörugeymslubygg-
ing undir ströngu eftirliti af hálfu tollgæzhinnar
og ekki möguleikar á því að flytja neitt út úr
geymslunni nema með eftirliti tollstarfsmanna, ann-
aðhvort gegn grciðslu á aðflutningsgjöldum eða að
flutt væri í forðabúr skipa cða flugvéla undir toll-
eftirliti. Það getur verið álitamál, hvort hafa ætti
birgðabækur eða mikla skriffinnsku í sambandi við
slíka geymslu, en sú skoðun mun vera ríkjandi í
sumum nágrannalandanna, að það sé of vafstur-
samt, og því er tollur greiddur jafnóðum af því,
sem út fer.
Að sjálfsögðu á að vera hciinilt að rannsaka
farartæki eða aðila, sem fara úr tollgeymslunni, ef
ástæða þykir til. Lyklar að tollvörugeymslubygg-
ingunni og geyinslurúmi ættu að vera í höndum
starfsmanna tollgæzlunnar, cn afhendast umboðs-
mönnum geymsluhafa, þegar þeir kæmu til að starfa
þar. Enginn ætti þó að geta fengið lykil, nema
hann liafi til þess skriflegt umboð frá geymslu-
hafa. Þegar varan er flutt í tollvörugeymsluna verð-
ur eigandi að afhenda sérstaka aðflutningsskýrslu,
þar sem greint er frá vöruheiti og öðru, sem nauð-
synlegt er til skýrslugreiningar, ennfremur að leggja
fram farmbréf til að sanna umráðarétt sinn yfir
vörunni.
Eins og ástatt er nú, þarf að liggja fyrir gjald-
eyris- og innflutningsleyfi eða gjaldeyrisheimild fyr-
ir öllum vörum, sem fluttar eru til landsins og má
búast við, að erfitt yrði að breyta þessu að svo
komnu máíi. Hins vegar skulum við vona, að sá
tími komi, að frelsi ríki hér aftur, svo að ekki þurfi
að sæta þcssu. Að sjálfsögðu inundi ekki vera
heimilt að flytja inn í tollvörugeymsluna aðrar vör-
ur en þær, sem innflutningsleyfi eru fyrir, ef þeirra
er krafizt, eða að varan sé greidd — eða að öðru
jöfnu að sendandi hafi gefið heimild til þess, að
þessi vara verði flutt inn í tollvörugeymslu án
greiðslu, en eins og málum er háttað nú, þá mundi
varan verða að greiðast, þegar hún færi út úr toll-
vörugeymslunni til sölu.
Það er e. t. v. ekkert óeðlilegt, að lög um toll-
vörugeymslu skuli ckki hafa komið fram fyrr, ef
undanskilin eru þau lög, sem í gildi eru frá 1907,
þar sem tollar á Islandi er mjög ungt fyrirbrigði,
þótt segja megi, að það sé um mannsaldur, síð-
an fyrst voru lagðir á tollar hér, en þá eingöngu
á örfáar vörur. Iíin raunverulega tollgæzla verður
þó varla til hér á landi fyrr en undir 1930, og lög-
gjöf um þessi efni, sem er lík hliðstæðri löggjöf
nágrannaþjóðanna er fyrst sett hér á landi fyrir
20 árum árum, þ. e. lögin um tollheimlu eða toll-
eftirlit frá 1937 og lög um tollskrá frá 1939. í öðrum
Evrópulöndum er tollgæzlan mörg hundruð ára
gömul, og er sagt, að hjá Dönum sé hún jafngömul
kirkjunni.
Það er von mín, að það starf, sem nú er verið
að vinna, beri þann árangur, að jafnvel á því Al-
jiingi er nú situr verði sett lög um Tollgeymslu hér
á landi.
FRJÁLS VERZLUN
9