Frjáls verslun - 01.12.1959, Blaðsíða 47
AFANGAR
(fuðmundur Fnðriksson hefur
verið ráðinn verzlunarstjóri Jóns-
kjörs h/f, Sólheimum 35. Guð-
mundur er fæddur í Revkjavík
22. júlí 1920. Hann lióf verzlun-
arstörf hjá fyrirtæki Halla Þór-
arins árið 1937 og var þar verzl-
unarstjóri í nokkur ár og síðan
um 10 ára skeið hjá Silla og
Valda, lengst af á Hringbraut 49. Guðmundur rak
síðan eigin verzlun, „Mummabúð“, að Njálsgötu
14 um fimm ára skeið, þar til í október sl. er liann
tók við núverandi starfi.
Jón Ólajsson var ráðinn fram-
kvæmdastjóri firmans Tindar s/f
(sem er umboðs- og heildverzlun
í Reykjavík), hinn 1. sept. sl.
Frá sama tíma tók hann við full-
trúastarfi hjá firmanu Páll Jóh.
Þorleifsson hf., umboðs- og heild-
verzlun. Jón er fæddur 7. maí
1935 í Reykjavík. Hann stund-
aði verzlunarstörf hjá firmanu Sverrir Bernhöft lif.,
Reykjavík, frá 1953 til 1955. Var starfsmaður
Glugga hf. frá 1. júní 1955 og framkvæmdastjóri
þess fyrirtækis frá 1. janúar 1957 til 1. sept. sl.
Hann mun einnig ásamt áðurnefndum störfum
gegna fulltrúastörfum hjá Gluggum lif.
Jón llallur Sigurbjörnsson var
ráðinn framkvæmdastj. Glugga
hf., Revkjavík, hinn 17. ágúst
1959. Jón Hallur er fæddur 17 ág.
1897, á ísólfsstöðum á Tjörnesi.
Hann varð húsgagnasmíðaméist-
ari 1928 og stofnaði sama ár hús-
gagnavinnustofu á Akureyri, sem
hann rak í 30 ár. Jón tók þátt
í stofnun og sat í stjórnum ýmissa fyrirtækja á
Akureyri, scin hann var meðeigandi að. Hann
stofnaði firmað Öndvegi lif. í Reykjavík, 1. marz
1958, og var fyrsti stjórnarformaður og annar aðal-
framkvæmdastjóri þess. Hann hætti störfum hjá
Öndvegi hf. og seldi eignarhluta sinn í því, hinn
1. júní 1959. Meðan Jón var búsettur á Akureyri
lét hann almenn félagsmál mjög til sín taka.
Hin vanþróuðu lönd
Framh. af bls. 27
ræktun, sem hans land er bczt fallið til, myndi
strax tákna miklar framfarir. Þá myndi framleiðsla
aukast og viðskipti verða nauðsynleg, en við það
gætu stöðnuð þjóðfélög tekið fjörkipp.
Auk þess vantar fjármagn og þekkingu til iðn-
væðingar í stórum stíl. Iðnbylting með aðstoð
kjarnorkunnar er það langt undan, að hún mun
að minnsta kosti ekki koma hinum vanþróuðu
löndum að gagni í næstu framtíð.
Svartsýni?
Sumum mun finnast, að hér að framan hafi gætt
fullmikillar svartsýni, en óneitanlega er margt sem
styður hana. Helzta vonin er fólgin í aukinni sam-
hjálp þjóðanna, hinar ríku þurfa að miðla þeim
snauðu fjármunum, en þó fyrst og fremst ]iekk-
ingu, því að hún er undirstaða allra framfara.
Sagt hefur verið, að ef mannkynið missti alla
efnalega fjármuni, en héldi núverandi verklegri
þekkingu, þá yrði liægt að bæta tapið upp á ótrú-
lega skömmum tíma. En ef þekkingin glataðist
myndi frumstig mannlegrar þróunar blasa við á
ný. Þrátt fyrir alla erfiðleikana er því von, en von-
in gæti orðið að vissu um framfarir, ef verulega
drægi úr fólksfjölgun í hinum vanþróuðu löndum.
FH.IÁLS VERZLUN
47