Frjáls verslun - 01.02.1968, Blaðsíða 9
FRJÁL5 VERZLUN
9
„Verkalýðshreyfingin sækist ekki eftir sýndarhækkunum kaupgjalds,
heldur kjarabótum, sem færa henni bætt lífsskilyrði til frambúðar."
D
hefur ávallt verið reiðubúin til
samstarfs við ríkisvald og atvinnu-
rekendur um slíkar leiðir, m. a.
með því að meta jákvæðar að-
gerðir á ýmsum sviðum, svo sem
í húsnæðismálum, atvinnumálum
ogframgangi réttindamálatil jafns
við beinar launahækkanir. Verka-
lýðshreyfingin sækist ekki eftir
sýndarhækkunumkaupgjalds, sem
ekkert raungildi hafa til þess að
bæta afkomu almennings, heldur
kjarabótum, sem færa henni bætt
lífsskilyrði til frambúðar. Leik-
reglur samskiptanna við atvinnu-
rekendur og ríkisvald og tilhneig-
ing þessara aðila til þess að ónýta
fengnar kjarabætur í eldi verð-
bólguþróunar hafa hins vegar
valdið því, að þessi stefna hefur
ekki tryggt launafólki nægar var-
anlegar kjarabætur.
Þrátt fyrir það tel ég þessa
stefnu rétta og að henni beri að-
eins að fylgja fastar eftir fram-
vegis, t. d. með því að sveigja
kjarasamningana inná þá braut,
að þeir tryggi að fullu raungildi
þeirra launa og kjara, sem um er
að tefla hverju sinni.
F.V.: Hvaða óhrif hefur það á
framkvœmd hinna nýjuskipulags-
laga A.S.I., að fjölmörg félög og
einstaklingar innan A.S.Í. eru
andvíg lögunum í núverandi
mynd þeirra?
B.J.: Skipulagsmál A.S.Í. og
raunar allrar verkalýðshreyfing-
arinnar eru nú í deiglunni, og eru
ekki allir á eitt sáttir um lausn
þeirra mála. Nýafstöðnu auka-
þingi A.S.Í. lyktaði svo, að skipu-
lagsmálunum var frestað til reglu-
þings samtakanna, sem haldið
verður á næsta hausti, en milli-
þinganefnd var falið að undirbúa
þau fram til þess tíma og leggja
þau fyrir hin einstöku félög, áður
en til þings kemur. Von mín er sú,
að takast megi að ná fullri sam-
stöðu í þessum málum, áður en
lýkur, og að samtökin styrkist, en
veikist ekki við þær breytingar,
sem framgang fá.
F.V.: Innan Alþýðubandalags-
ins eru sterk öfL sem telja eðli-
legt að beita launþegasamtökun-
um í flokkspólitískum tilgangi.
Hver er afstaða yðar til þeirra
viðhorfa?
B.J.: Ég held, að innan allra
stjórnmálaflokkanna séu uppi til-
hneigingar til þess að hafa áhrif
á stefnu og ákvarðanir verkalýðs-
samtakanna og að þær tilhneiging-
ar séu síður en svo ríkari í Al-
þýðubandalaginu en í hinum
flokkunum.
Afstaða mín til allra tilrauna
stjórnmálaflokka til þess að nota
eða misnota verkalýðssamtökin í
flokkspólitískum tilgangi er ein-
faldlega sú, að slíkar tilraunir
beri að kveða niður, hver sem hef-
ur þær í frammi. Að samtökunum
og forustumönnum þeirra beri
skylda til að meta málefni stéttar-
innar hlutlægt og móta stefnu og
starf sitt eftir því einu, hvernig
hagsmunum hennar er bezt borg-
ið við ríkjandi aðstæður og með
tilliti til líklegrar framtíðarþróun-
ar mála. Forusta samtakanna á að-
eins að vera ábyrg gagnvart fólk-
inu innan þeirra, en ekki gagn-
vart stjórnmálaflokkum hverju
nafni, sem þeir nefnast. Verka-
lýðssamtökin eru skipuð fólki af
öllum stjórnmálaskoðunum og
hafa nú í aldarfjórðung röskan
verið skipulagslega óháð stjórn-
málaflokkum. Það eiga þau iíka
að vera í reynd og taka allar
ákvarðanir sínar í samræmi við
það.