Frjáls verslun - 01.02.1968, Blaðsíða 39

FRJÁLS VERZLUN
Fjármálaráðherra hefur að undan-
förnu haft í undirbúningi tillögur um
samdrátt í útgjöldum hins opinbera
vegna efnahagsörðugleikanna. Iþessu
sambandi hefur utanríkisþjónustu Is-
lands nokkuð borið á góma, og hefur
því meðal annars verið fleygt að
leggja ætti niður sendiráð Islands á
tveimur eða jafnvel fleiri stöðum er-
lendis og draga þar að auki úr öðr-
um útgjöldum vegna utanríkisþjón-
ustunnar. Henrik Sv. Björnsson sendi-
herra Islands í Paris, einn reynd-
asti og hæfasti fulltrúi Islendinga er-
lendis, skrifaði fyrir nokkru grein i
Morgunblaðið í tilefni af þessum
bollaleggingum um sparnað i opin-
berum rekstri og þá sérstaklega með
tilliti til síendurtekinnar kröfu um,
að utanríkisráðuneytið og sendiráð
okkar erlendis fari nú að spara. Virð-
ist einmitt þetta að sumra dómi vera
lækning allra meinsemda, er fylgja
fádæma slæmri afkomu þjóðarbús-
ins að undanförnu. Henrik Sv. Björns-
son getur þess í skrifum sínum, að
miðað við heildarútgjöld ríkisins sé
reksturskostnaður utanrikisþjónust-
unnar lítilræði eitt, áætlaður u. þ. b.
41 milljón á fjárlögum þessa árs.
Sendiherrann vekur einnig athygli á
því, að fyrir tveimur árum hafi hann
í tilefni af forystugrein í Morgun-
blaðinu fest á blað hugleiðingar sinar
um breytt viðhorf í utanríkisþjón-
ustu Islands og hugsanlegar nýjung-
ar eða endurbætur í starfsemi henn-
ar. Segist sendiherrann hafa vonazt
til þess, að fleiri málinu gjörkunnug-
ir létu frá sér heyra, en svo var þó
ekki. Ég tel mig engan veginn geta
rætt málefni utanríkisþjónustunnar
af sömu vizku og þeir, sem af eigin
reynd hafa kynnzt göllum hennar og
kostum vegna starfa í hennar þágu.
Hins vegar skal því ekki leynt, að
með hliðsjón af auknu alþjóðasam-
starfi og nánari kynnum ólíkra þjóða,
sem hvort tveggja hefur mjög færzt
39
MARKÚS ÖRN ANTONSSON
SKRIFAR UM
ÍSLAND Á ERLENDUM
VETTVANGI
i vöxt á síðustu áratugum, hefur mér
oft flogið í hug, að utanríkisþjónusta
Islands hafi einhverra hluta vegna
dregizt aftur úr og raunar ekki rækt
hlutverk sitt sem skyldi miðað við
efni og aðstæður, þ. e. a. s. þrengri
kost en gerist hjá stórveldum. Islend-
ingar eru fullvalda þjóð og viljakoma
fram sem slíkir gagnvart öðrum þjóð-
um stórum og smáum, sem þeir þurfa
að eiga nauðsynleg samskipti við. Af
þessum sökum er býsna eðlilegt, að
fulltrúar Islands starfi á erlendri
grund og gæti hagsmuna þjóðar sinn-
ar. Að sjálfsögðu verður að takmarka
fjölda þeirra og meta vandlega, hvar
þeir skuli staðsettir. Þetta er skiljan-
leg afleiðing lítilla efna. En þá hlýt-
ur jafnframt sú spurningin að vakna,
hvort fé því, sem unnt er að veita
til utanríkisþjónustunnar, sé í raun-
inni skynsamlega varið með því að
gera út sjö sendiherra af ambassa-
dorsgráðu og halda fyrir þá hús, sem
titlinum er samboðið. Ambassadorar
eru ef til vill óumflýjanlegir í vin-
samlegum samskiptum ríkja, en stöðu
sinnar vegna geta þeir tæpast gegnt
því hlutverki, sem Islendingum er
þýðingarmest, það er að selja fisk.
Enn um sinn verður fiskurinn víst
von þessarar þjóðar, og enn má gera
ráð fyrir, að hann verði eitt helzta
áhrifavald við mótun utanríkisstefnu
Islands, ef marka má orð þingmanns-
ins, sem sagði, að á vettvangi Sam-
einuðu þjóðanna hefðu fulltrúar Is-
lands greitt atkvæði með þeirri þjóð,
sem eitt sinn át íslenzkan fisk.
Okkur vantar nú tilfinnanlega
markaði fyrir þessa helztu útflutn-
ingsvöru okkar. Ég er ekki þeirrar
trúar, að þeir verði unnir með þvi að
senda nefnd manna í viku- eða hálfs-
mánaðar ferð til London að ræða
þar við fulltrúa hugsanlegra við-
skiptavina. Margir eru þeirrar skoð-
unar, að Vestur-Evrópa og Bandarík-
in verði enn um árabil helzti mark-
aður fyrir islenzkan fisk, en hvað
um allt þetta fólk í öðrum heims-
hlutum, sem feilur úr hor? Það þarf
enginn að telja okkur trú um, að
þetta fólk læri aldrei að borða fisk,
og þegar unnt verður með undra-
tækni nútímans að sannfæra það um
ágæti þessarar fæðu, hlýtur íslenzk-
ur fiskur að vera fullboðlegur. En
til þess að selja vöruna þarf sölu-
menn, sem kunna sína tækni, gjör-
h®8e$S$
Sængur-
f atnaður
sem
ekkl þar£
að straujai
Mjög athyglisverð nýjung, sem sparar
tíma og erfiði. Höie Krepp er úr 100%
bómull, litekta, þolir suðu og er mjög
endingargott.
Fæst sem tilbúinn sængurfatnaður
eða sem metravara.
Viðurkenndar gœðavörur, sem fást í helrtu
veínaðarvöruverzlunum landsins.
EINKAUMBOÐ: MATS WIBE LUND jr.
HRAUNBÆ 34, REYKJAVÍK, SlMI 81177