Frjáls verslun - 01.09.1978, Page 73

„KEA-einokunin horfin", segir
Bjarni Bjarnason kaupmaður
Undanfarin tíu ár hefur Bjarní
Bjarnason, kaupmaður, rekið
verzlun með matvöru og nýlendu-
vöru á Akureyri. Frjáls verzlun
hafði samband við hann og innti
hann eftir því, hvernig það gengi
að reka verzlun í samkeppni við
KEA.
„Það gengur mjög vel að reka
kjörbúð hérna," sagði Bjarni, sem
nú rekur Kjörbúð Bjarna, en var
áður með verzlunina Brekku í sjö
ár. „Einokun KEA á þessu sviði er
búin og ég held, að forráðamenn
þess séu alveg búnir að gera sér
grein fyrir því, að forsendur þeirrar
gömlu stefnu eru brostnar. Ég á
mjög góða samvinnu við þá, sel
meðal annars allar vörur frá þeim
sem seljast í svona kjörbúð, þann-
ig að merki breyttra tíma eru
greinileg. Hér áður fyrr var KEA
meö 80—90% af allri matvöru-
verzlun á Akureyri, en það hlutfall
hefur breytzt gifurlega."
Hvenær opnaðir þú verzlunina í
þessari verzlanamiðstöð hér?
„Það var í marzmánuði árið
1975. Áður hafði ég rekið verzlun-
ina Brekku í sjö ár. Ég var fyrstur til
aö opna hér í miðstöðinni, en svo
komu hinar verzlanirnar hver af
annarri.
Það hefur verið stöðug aukning
á viðskiptunum hjá okkur alveg
síðan við opnuðum. Ef til vill varð
hve stærst breyting þar á þegar ég
stækkaði verzlunina síðastliðið
vor. Þá bætti ég við mig ofurlitlu af
húsnæði og setti upp fjóra kassa, í
stað tveggja, eins og áður var.
Síðan hefur þetta aukizt um 20—
30%.“
Okkur hefur heyrzt á þeim sem
reka sérverzlanir á Akureyri, að
bæjarbúar geri miklar kröfur til
þjónustu og að hér þurfi verzlanir
helzt að standa skrefi framar, en
samsvarandi verzlanir í Reykjavík,
BJarni kaupmaður í kjörbúð slnnl.
ef þær eiga að ganga. Er það
sama að segja um verzlun af
þessu tagi?
„Akureyringar eru farnir að gera
kröfur til góðrar þjónustu, eins og
eðlilegt er. Fyrst og fremst vill fólk
fá að velja milli tegunda og vöru-
merkja. Ég sel hér vöru frá nánast
öllum framleiðendum og eins
mörg vörumerki og ég get komið
við.
Annars er margt annað en þjón-
ustan, sem spilar inn í. Til dæmis
vöruverð. Ég hef aldrei farið út í að
bæta flutningskostnaöi ofan á
vöruverö, sem gerir allnokkuð.
Það er orðið algengt núna, að
kaupa vöruna, til dæmis í kjötinu, í
neytendaumbúðum frá framleið-
anda og þá er stimplað á umbúðir
það verð sem verzlanir í Fteykjavík
selja á. Það er eðlilegt að við-
skiptavinurinn hér vilji ekki sjá nýj-
an límmiða, með hærra verði, yfir
söluverð eins og það er í Reykja-
vík. Það er atriði aö fólk njóti sömu
kjara.
Varðandi vöruúrval tel ég mig
hafa náð nokkuð langt. Ég held
mér sé óhætt að fullyrða, að hvergi
á Norðurlandi sé kjörbúð með
annað eins úrval.
Að lokum má svo geta þess að
opnunartími hjá okkur á allnokk-
urn þátt í því hve vel gengur. Við
höfum brotið af okkur þessar aft-
urhaldsreglur og höfum opiö alla
daga vikunnar, frá níu að morgni til
hálf tólf að kvöldi. Eftir klukkan sex
virka daga, svo og um helgar, eru
vörur afgreiddar um lúgu, en engu
að síður afgreiðum viö alla vöru.
Þetta hefur sitt aö segja, enda er
þetta hagkvæmt fyrir vaktavinnu-
fólk og marga aðra. Svo er líka
fáránlegt að ætla að huga eitthvað
að Akureyri sem ferðamannabæ
og gefa ferðamönnum enga
möguleika til þess að verzla á
kvöldin og um helgar. Þess vegna
höfum við opið frá níu til hálf tólf,
sjö daga vikunnar."
73