Frjáls verslun - 01.09.1978, Blaðsíða 37

Magnús Ingimundarson tók vlð starfi framkvæmdastjóra kexverksmiðjunnar Frón og Umboðs- og
heildverzlunarinnar Frón hf. árið 1974. Hann hafði haft mikil afskipti af rekstri kexverksmiðjunnar sem
starfsmaður hjá Eggert Kristjánssyni & Co., en Magnús er tengdasonur Eggerts. Magnús er Akureyr-
ingur, stundaði nám við Verzlunarskóla islands og síðan viðskiptafræðinám við háskólann í Berkeley í
Kaliforníu, þar sem hann útskrifaðist árið 1945. Um áramótin 1945—46 hóf hann störf hjá Eggert
Kristjánssyni & Co.
— Hvaða tegundir seljast mest?
Magnús: — Það eru þessar grófu tegundir fyrst
og fremst, en síðan kemur kremkexið. I því hefur
salan verið 28—32% af heildinni á ári. Svo er
súkkulaðihúðaða kexið en salan í því er bundin
árstíðum, er mest þegar fólk er á ferðalögum um
landið.
— Það er matarkexið, sem hefur vinninginn?
Magnús: — Já, matarkexið og mjólkurkexiö
hafa greinilega vinninginn. Það er líka ódýrast.
Áður fyrr virtist matarkexiö vera langvinsælast
meðal sjómanna, sem kölluðu það Sæmund, eftir
framkvæmdastjóranum í Esju. Þeir höfðu það
mikió með kaffinu enda er kexið mjög matarmikið,
sérstaklega ef menn nota nú smjör og ost á það,
eins og algengt er. Á vinnustöðum, þar sem kaffi er
veitt, nýtur matarkexið líka mikilla vinsælda, og
húsmæður kaupa það til að hafa heima handa
börnunum. Mér hefur komið það sannarlega á ó-
vart hvað matarkexið selst vel miðað við allar
breytingar á neyzluvenjum og fjölbreytni í fram-
boði.
Ég tel, að við höfum staöið okkurvel í nýjungum.
Þaö er ágætur árangur aö fjölga tegundum úr 9 í
20 á nokkrum árum. Nýjasta varan eru smákök-
urnar, sem hafa hlotið góðar viðtökur. Við ætlum
að bæta við fleiri tegundum af þeim og núna í
næsta mánuði byrjum við að framleiða piparkökur,
eins og reyndar var gert hér í Frón fyrr á árum. Ný
kextegund mun svo koma á markaðinn á næsta
ári.
— Kostar það mikið fé og fyrirhöfn að kynna
nýja tegund á markaðnum, undirbúa framleiðslu
og afla hentugra umbúða?
Magnús: — Það er töluverð vinna við þetta. Við
reyndum t. d. upphaflega að fá umbúðir fyrir smá-
kökurnar hérna innanlands en þær reyndust ekki
nógu sterkar, svo að við kaupum þær prentaðar
erlendis frá. Það var ekki mögulegt aö flytja efnið
inn óáprentaö í þessu tilviki. Kostnaðurinn er meiri
fyrir bragðið. Mér telst svo til, að undirbúnings-
vinna við að koma nýrri tegund af stað kosti 1.5— 2
milljónir, þar með talin könnun á umbúðum,
prentun á þeim og auglýsingar í byrjun, en þær
dreifast svo á lengri tíma.
— Frón hefur látið endurskipuleggja verk-
smiðju sína eins og fram hefur komið, reyndar
gjörbreytt öllum framleiðsluháttum með miklum
árangri. Hvernig var að því verki staðið?
Magnús: — í stuttu máli fórum við aö huga að
37