Frjáls verslun


Frjáls verslun - 01.10.1988, Síða 81

Frjáls verslun - 01.10.1988, Síða 81
 BREF FRA UTGEFANDA Saumað að atvinnu- fyrirtækjunum Að undanförnu hafa títt heyrst fréttir af miklum rekstrar- erfiðleikum fjölmargra atvinnufyrirtækja. Varla iíður sá dagur að fjölmiðlar segi ekki frá gjaldþrotum fyrirtækja eða fjöldauppsögnum starfsfólks og nú virðast horfur á atvinnu- leysi að einhverju ráði í fyrsta skiptið í langan tíma. Ut af fyrir sig má segja að það sé eðlilegt að nokkur afturkippur verði eftir þann gífurlega þenslutíma sem verið hefur undan- farin ár. Eftirspurn eftir vinnuafli hefur verið mun meiri en framboðið og það hefur leitt til spennu á vinnumarkaðnum og óeðlilegra yfirboða. Þótt það sé ljóst að nokkur afturkipp- ur er í efnahagslífi fslendinga er engin ástæða til þess að fyllast bölmóði og enn og aftur má benda á að líklegt er að ytri skilyrði verði svipuð á fslandi á árinu 1989 og var árið 1986 sem enginn getur talað um sem kreppuár hérlendis. Það er hins vegar uggvænleg staðreynd þegar þrengir að atvinnurekstrinum, flest fyrirtæki eiga í vök að verjast og eiginfjárstaða þeirra hefur veikst að þá skuli stjórnvöld reiða svo til höggs sem raun ber vitni. Að undanförnu hafa alþingismenn hvað eftir annað rétt upp hendur til þess að samþykkja stórauknar álögur á fyrirtæki — álögur sem geta riðið þeim sem standa höllum fæti að fullu. Það vafðist ekki fyrir stjórnarflokkunum og Kvennalistanum að tvöfalda sér- stakan skatt á verslunar-og skrifstofuhúsnæði en rétt er að minna á að þessi skattur er einn fjölmargra skatta sem upphaflega voru lagðir á sem bráðabirgðaskattar. Þegar þetta er skrifað standa yfir umræður í þinginu um að hækka tekjuskatta fyrirtækja og verður ekki annað séð en það mál fái svipað brautargengi og húsnæðisskatturinn. Tekjusk- attshækkunin þýðir að skattahlutfall hækkar úr 48% í um 70% af mögulegum hagnaði fyrirtækja. Að auki er gert ráð fyrir að skattahækkunin verði afturvirk, þ.e. taki til alls yfirstandandi árs. Sem kunnugt er hafa orðið deilur um lög- mæti afturvirkni skatta en það atriði virðist ekki vera áhyggjuefni stjórnmálamanna sem stefna fyrst og fremst að því að sölsa sem mesta fjármuni í ríkissjóð til þess að geta beitt miðstýringu sinni af öllu afli. Nú kann vel að vera að einhverjir noti það sem rök að afar fá íslensk fyrirtæki skili einhverjum hagnaði að ráði og tekjuskattshækkun á þau hafi ekki mikið að segja varðandi reksturinn og líka að húsnæðisskatturinn vegi ekki þungt í heildarútgjöldum fyrirtækjanna. Það voru í það minnsta rök Kvennalistakvenna fyrir samþykki þeirra. En þegar lang- flest fyrirtæki standa þannig að vígi að um baráttu er að ræða upp ú líf og dauða og það jafnvel frá degi til dags geta ný og aukin útgjöld verið dropinn sem fyllir bikarinn. Tekjusk- attshækkunin mun gera það óhugsandi fyrir íslensk fyrir- tæki að rétta sig við eftir þær þrengingar sem yfir hafa dunið. Staðan er í raun ósköp einföld — ef fyrirtækið skilar hagnaði ])á hirðir ríkissjóður hann. Aðför stjórnvalda að fýrirtækjum nú er einkar athyglis- verð. Hana er ekki hægt að túlka á annan veg en að um- hyggja fyrir atvinnulífinu sé takmörkuð. Hún er líka hróp- andi mótsögn við það sem er að gerast alls staðar annars staðar, jafnvel í þeim löndum þar sem háir skattar hafa hingað til verið taldir sjálfsagðir. Má þar nefna Svíþjóð sein dæmi. Víðast er nú stefnt að því að draga úr skattheimtu á fyrirtækjum í þeim tilgangi að örfa atvinnulífið, fjölga störf- uin á vinnumarkaðnum og bæta þannig lífskjör almennings. Þar sem þetta hefur verið gert hefur árangurinn strax orðið augljós. Það kann vel að vera að stjórnvöld hafi í raun ekki ýkja miklar áhyggjur af slæmri stöðu atvinnufyrirtækja og því að þau neyðast nú til þess að draga saman í rekstri og fækka starfsfólki. Svo er a.m.k. ekki að sjá af þeim aðgerðum sem hér hafa verið nefndar sem eru bókstaflega fjandsamlegar atvinnulífinu. Það getur vel verið að þeir sem ganga harðast fram í að herða á hengingarólinni sem er um háls atvinnu- lífsins sjái til þess að það starfsfólk sem missir vinnuna vegna aðgerða þeirra fái störf hjá hinu opinbera. Af nýlegum fréttum iná marka að þar á bæ er ekki gætt aðhalds í rekstri og þar er starfsfólki fjölgað jafnt og þétt. Og auðvitað þarf að seilast í vasa skattborganna og helst að ganga að atvinnu- rekstri dauðum til þess að standa undir þessum kostnaði. 81
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Frjáls verslun

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Frjáls verslun
https://timarit.is/publication/282

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.