Morgunblaðið - 11.01.2001, Blaðsíða 46

MINNINGAR
46 FIMMTUDAGUR 11. JANÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Ólöf Karlsdóttirfæddist í Stykk-
ishólmi 10. júlí 1935.
Hún lést á Landspít-
ala við Hringbraut
23. desember síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Finnur Karl Jóns-
son, f. 16.2. 1898, d.
29.1. 1979, sjómaður
og verkamaður frá
Purkey á Breiðafirði
og Hólmfríður Ein-
arsdóttir, f. 27.10.
1903, d. 1.1. 1992,
húsmóðir frá Stykk-
ishólmi. Þau áttu tvö börn, Ólöfu
og Einar, en fyrir átti Finnur
Karl soninn Jón Magnús, f. 30.8.
1927, hans kona er Sólveig Gutt-
ormsdóttir, þau eru búsett í
Borgarnesi, börn þeirra eru:
Guttormur, f. 13.1. 1958, látinn,
Kristín Finndís, f. 19.8. 1960; Jón
Helgi, f. 6.11. 1961, og Gunnar
Magnús, f. 15.9. 1967. Einar, f.
25.9. 1937, hans kona er Pálína
Guðný Þorvarðardóttir, f. 8.12.
1938, þau eru búsett í Stykkis-
hólmi, börn þeirra eru: Olga
Sædís, f. 14.2. 1960, og Þorvarð-
ur Karl, f. 11.4. 1966.
Ólöf giftist 30.12. 1961 eftirlif-
andi eiginmanni sínum Garðari
A. Sveinssyni, f. 15.1. 1933, raf-
virkja frá Vestmannaeyjum. For-
eldrar hans voru Sveinn Sigur-
hansson, f. 21.6.
1892, d. 6.12. 1963,
og Sólrún Ingvars-
dóttir, f. 9.10. 1891,
d. 21.8. 1974.
Ólöf ólst upp í
foreldrahúsum í
Stykkishólmi. Ólöf
gekk í skóla þá sem
voru í Stykkishólmi,
barna- og unglinga-
skóla. Eftir það tók
vinnan við, það varð
lífsstarf hennar að
vera sífellt að þjóna,
fyrst sem barn og
unglingur að gæta
barna fyrir vini og ættingja sum-
arlangt og síðar er skóla lauk
vann hún á hóteli staðarins. 17
ára fór Ólöf til starfa í veitinga-
og gistihúsinu Fornahvammi í
Norðurárdal, þangað fór hún í
fótspor frænku sinnar úr Hólm-
inum. Eftir dvöl þar eða 1954 lá
leið hennar til Vestmannaeyja,
þar kynntist hún verðandi manni
sínum Garðari A. Sveinssyni.
Ólöf vann við verslunastörf öll
árin í Vestmannaeyjum. Árið
1973 fluttu þau til Reykjavíkur,
eftir eldgosið í Heimaey, þar sem
þau bjuggu síðan. Þar vann Ólöf
einnig við verslunarstörf, lengst
af hjá Steinari Waage í Topp-
skónum.
Útför Ólafar fór fram frá
Laugarneskirkju 10. janúar.
Elsku Ólöf mín. Mig langar að
setja á blað nokkur orð til að
kveðja þig en það er eins og hug-
urinn vilji ekki meðtaka að þú sért
búin að kveðja þetta líf. Þú sért
hætt að hringja á laugardagskvöld-
um og hlæja með bróður þínum.
Þú áttir sérlega létt með hlátur,
sem smitaði þá sem voru nálægt
þér.
Sérstaklega var þín saknað á
gamlárskvöld, en á því kvöldi var
venja að hringja sig saman og tala
við alla viðstadda og ekki síst með-
an foreldrar þínir voru á lífi.
Mikil var alltaf tilhlökkunin þeg-
ar þið Garðar voruð væntanleg í
heimsókn á sumrin. Svo þegar þið
komuð var kátt á Hafnagötu 11, í
húsi foreldra þinna, eins á jóla-
kvöldið þegar gjafirnar frá ykkur
voru opnaðar en það voru lög hjá
tengdaföður mínum að þeir pakkar
skyldu vera opnaðir fyrst.
Á þessum árum þótti ansi langt
til Vestmannaeyja og fólk ekki
mikið að ferðast. Eftir að þið flutt-
uð til Reykjavíkur var styttra á
milli okkar. Það var gaman að
koma á ykkar fallega heimili þar
sem hver hlutur var á sínum stað
og þú alltaf svo fín og glöð.
Ég sá þig fyrst þegar ég kom
með Einari bróður þínum í heim-
sókn til Vestmannaeyja á þjóðhátíð
1958, þá nýtrúlofuð. Við urðum
strax góðar vinkonur. Svo þegar
börnin mín, Olga og Kalli, komu til
sögunnar, fengu þau mikla ástúð
og væntumþykju frá þér og
Garðari þínum, þú varst Lóa
frænka þeirra, eins barnabörnin
Selma Rut og Máni, þau nutu at-
hygli og elsku þinnar.
Nú á haustdögum kom í heiminn
lítill frændi, en sökum veikinda
þinna var þér umhugað um að ekki
væri komið með hann til þín, hans
vegna, þú fékkst að sjá myndir af
honum og samgladdist fjölskyld-
unni. Elsku Ólöf mín, þú sofnaðir
frá þessu lífi aðfaranótt Þorláks-
messu inn í hátíð ljósanna.
Megi góður Guð blessa eigin-
mann þinn, sem staðið hefur eins
og hetja með þér í veikindum þar
til yfir lauk. Guð veri með öllum
ástvinum þínum.
Nú árið er liðið í aldanna skaut
og aldrei það kemur til baka,
nú gengin er sérhver þess gleði og
þraut,
það gjörvallt er runnið á eilífðar braut,
en minning þess víst skal þó vaka.
(V. Briem.)
Hjartans þökk fyrir allt að eilífu.
Þín mágkona
Pálína Guðný.
ÓLÖF
KARLSDÓTTIR
Í dag er afi minn Sigursteinn Krist-
jánsson borinn til hinstu hvílu eftir
langa og stranga baráttu við veikindi
og ég veit að hann hefur orðið hvíld-
inni feginn. Þegar ég hugsa til baka
um samskipti okkar afa streyma fram
margar minningar. Í öllum þessum
minningum man ég aldrei eftir afa
öðruvísi en sallarólegum og þolinmóð-
um hvað sem á gekk og hvað sem mér
datt í hug að gera. Afi og amma
bjuggu lengi á Flúðum, fyrir ofan Ak-
SIGURSTEINN
KRISTJÁNSSON
✝ SigursteinnKristjánsson
fæddist á Framlandi
í Hörgárdal 28. apr-
íl 1917. Hann lést á
Dvalarheimilinu
Hlíð á Akureyri 3.
janúar síðastliðinn.
Maki Elín Frið-
riksdóttir, fædd á
Möðruvöllum í
Hörgárdal 26.10.
1931. Saman eign-
uðust þau þrjá syni,
elstur er Reynir bú-
settur í Hornafirði,
Gunnar búsettur á
Dalvík og Steindór búsettur í
Eyjafjarðarsveit. Einnig átti
Sigursteinn synina Svavar, bú-
settur á Akureyri. og er Konráð,
búsettur í Reykjavík.
Sigursteinn verður jarðsung-
inn frá Akureyrarkirkju í dag
og hefst athöfnin klukkan 13.30.
ureyri, en fluttu svo í
Hjallalundinn. Þær
voru margar helgarnar
sem ég dvaldi hjá þeim
og hafði alltaf gaman af.
Við afi stríddum hvor
öðrum heilmikið og
saman stríddum við
ömmu. Afi hafði mjög
gaman af því að spila, og
við spiluðum oft tímun-
um saman, og svindluð-
um báðir. Ég svindlaði
til að reyna að vinna afa
og hann svindlaði til að
reyna að láta mig vinna.
Eina skiptið sem ég veit
að afi hefur komist næst því að missa
þolinmæðina við mig, var þegar ég
keypti mér mótorhjól 15 ára gamall.
Hann var sjálfur búinn að eiga slíkt
hjól og þeysast á því um allar jarðir,
en hjólið var orðið stórhættulegt þeg-
ar ég eignaðist það, eða það fannst
afa. Afi hafði mjög gaman af skepnum
og var í nokkur ár með kindur eftir að
þau amma fluttu frá Flúðum. Síðast
voru afi og Nelli nágranni hans, sam-
an með fjárhúsin og þar var nú oft
glatt á hjalla. Þessi kindabúskapur
gaf lífinu gildi fyrir afa og mér fannst
slokkna á allri lífsgleði og ellin ná tök-
um eftir að hann varð að hætta með
kindurnar. Elsku amma Ella, ég vildi
bara að ég gæti verið hjá ykkur í dag
og fylgt honum afa síðasta spölinn.
En það er ekki hægt svo ég sendi afa
þessa kveðju:
Hlýr og góður var hugur þinn,
fagnandi og huggandi faðmur þinn.
Mildur og leiðandi lófinn þinn,
mér þótti vænt um þig, afi minn.
Mínar bestu kveðjur til ykkar allra
heima. Guð veri með ykkur.
Kristján Gísli Gunnarsson.
Elsku afi Steini er dáinn, mig lang-
ar í fáum orðum að minnast hans. Eft-
ir langvarandi veikindi fékk hann
loksins hvíld og nú bið ég góðan Guð
að annast hann og einnig ömmu og
okkur hin sem eftir sitjum og syrgj-
um hann. Það fyrsta sem kemur upp í
huga minn þegar ég minnist afa er
þegar hann bjó hjá okkur á Dalvík um
tíma. Þá gat hann setið tímunum sam-
an með mér og bróður mínum og spil-
að við okkur. Og það voru ófá spilin
sem hann kenndi okkur. Einnig minn-
ist ég þess þegar hann var leigubíl-
stjóri og leyfði okkur að sitja frammí í
stóra framsætinu. Það fannst okkur
ekki leiðinlegt. Já, ég gæti setið lengi
og skrifað minningar um afa sem var
öllum svo góður og ljúfur.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlaustu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dauðans dimma nótt.
Fyrst sigur sá er fenginn
fyrst sorgar þraut er gengin,
hvað getur grætt oss þá?
Oss þykir þungt að skilja,
en það er Guðs að vilja,
og gott er allt, sem Guði er frá.
Nú héðan lík skal hefja,
ei hér má lengur tefja
í dauðans dimmum val.
Úr inni harms og hryggða
til helgis ljóssins byggða
far vel í Guðs þíns gleðisal.
(V. Briem.)
Ég vil biðja góðan Guð um að
styrkja ömmu mína á þessum erfiða
tíma. Hvíl í friði, elsku afi.
Þín sonardóttir,
Jóna Ragúels Gunnarsdóttir.
ÆSKILEGT er að minningargreinum fylgi á sérblaði upplýsingar um
hvar og hvenær sá, sem fjallað er um, er fæddur, hvar og hvenær dáinn,
um foreldra hans, systkini, maka og börn, skólagöngu og störf og loks
hvaðan útför hans fer fram. Ætlast er til að þessar upplýsingar komi að-
eins fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í greinunum sjálf-
um.
Formáli minningargreina

 









  
  ! 
"# $% & '()
    

  
  
 

 
 
"*+ *,-*+  +.

    
 
 "
/ 0


10

2  )#)
 )*
!"#
 

 

 
 
$ ""   %"    

 
 

,*+**+'&+ .
&"   


  "

  


3
$24-



!"



' 
 
%" (
   
 )     
 

+ 
 
, -
#  ( " ++  +
4 **++. ( + 4  (+
. *55 
3 * +  (56* 
(4 **+56* 
" *) +, (56* 
" ++ 
6  (56* .

    "
   "-
"-
7

2 !"#
 

 

 
 
# + + 5 # +  + # +.
.(



 #/# 
"
" (
--
-89

2
 & ) *:  ++ !
3' ; *<.
01 #(
 "


" '   .
&" ""  1" 
1 1/


!"2
3"

4
 "5-

%" (
  /"  
     '( + 3 + 56*  1 +
+ ! '5 +
   ,*+**++ '&+.
0(  1" 
7"-
70"-
  &   '*

 !" 



 
       

 

 "( 
61