Morgunblaðið - 11.01.2001, Blaðsíða 74

FÓLK Í FRÉTTUM
74 FIMMTUDAGUR 11. JANÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Sími 551 5103C a r l o s
SALSAmeð Carlos
ÞAÐ má með sanni segja að Sister
Sledge séu goðsagnir í lifandi lífi.
Fyrir rúmum tveimur áratugum,
þegar diskótímabilið stóð sem hæst,
áttu systurnar hvern smellinn á fæt-
ur öðrum – lög sem flestir ættu að
þekkja enn í dag; „He’s The Great-
est Dancer“, „Lost in Music“,
„Thinking of You“ og „We are Fam-
ily“. Plata samnefnd síðastnefnda
laginu endaði jafnframt sem ein
mest selda diskóplata sögunnar.
– Hvað segir lifandi goðsögn
diskótímabilsins gott í dag?
„Ja, hún segir bara allt gott. Okk-
ur systurnar hlakkar svo til að kom-
ast til Íslands, við höfum heyrt svo
margt fallegt um landið, hvað fólkið
er vinalegt o.s.frv. Við erum því
mjög spenntar og ætlum að sýna
okkar bestu hliðar. Reyndar er það
mikill heiður að vera kölluð „goð-
sögn“ – mér finnst það hálfótrúleg
tilhugsun. En jú, við höfum gantast
með það okkar á milli að við séum
yngstu öldungar danspoppsins!“
– Hvað fáum við að heyra á tón-
leikunum?
„Öll lögin! Líka „All American
Girls“, „Frankie“ og sitthvað fleira.
Við vonum bara að áhorfendur
kannist við lögin og verði í stuði.“
– Ó, já ég get fullvissað þig um
það. Íslendingar kunna sko að
skemmta sér, sérstaklega þegar
þeir kannast við lögin. Trúir þú því
að „We are Family“ fyllir enn dans-
gólfin á næturklúbbum Reykjavík-
ur?
„Já, ég trúi því. Okkur þykir það
mikil blessun hvað það lag hefur lif-
að lengi og fylgt okkur alla tíð – hver
veit nema það muni jafnvel lifa okk-
ur systurnar?“
– Hvernig varð þetta lag til?
„Nile Rodgers og Bernard Edw-
ards heitinn [hann lést árið 1996]
voru búnir að semja viðlagið og
skýra lagið „We are Family“ áður
en þeir hittu okkur. Við hittum þá í
fyrsta sinn í hljóðverinu og strax á
eftir kláruðu þeir að semja það.
Þetta lag er um okkur systurnar.
Það var mikil stemmning í kringum
upptökurnar á þessu lagi og það
náðist t.d. að klára sönginn á því í
einni töku.“
– Hvernig var að vinna með þess-
um snillingum úr hljóm-
sveitinni CHIC, Nile Rodg-
ers og Bernard Edwards?
„Ég hef aðeins eitt orð yf-
ir það. Magnþrungið! Þeir
vissu svo nákvæmlega hvað
þeir vildu. Þeir bjuggu yfir svo mikl-
um hæfileikum og svo mikilli orku.
Þeir vissu líka nákvæmlega hvernig
þeir ætluðu að klófesta þessa orku
og hljóðrita hana á segulband. Það
tókst þeim líka. Það var erfitt að
vinna með þeim en við fundum það
á okkur að þetta væri þýðingar-
mikil vinna sem þarna fór fram.
Ég held að veröldin muni aldrei
upplifa annað eins tvíeyki þegar
kemur að tónlist. Fólk mun alltaf
vitna í gamlar CHIC-plötur, og
önnur verkefni sem þeir unnu að,
þegar kemur að því að heyra góða
og vel flutta tónlist.“
Ruddum brautina fyrir
Destiny’s Child og TLC
– Það er líka ósjaldan að maður
heyri ný popplög í útvarpinu sem
eru ekkert nema útþynning á göml-
um Rogers/Edwards lögum. Hvern-
ig líður þér þegar þú heyrir lögin
sem þú söngst tekin fyrir aftur og
aftur?
„Mér finnst það frábært. Ég
hugsa bara: STEF-gjöld! og brosi á
leiðinni í bankann. Þetta er mesta
viðurkenning sem þú getur fengið
sem listamaður. Ég meina, ef eng-
inn man lengur eftir þér, þá fyrst
máttu byrja að hafa áhyggjur.“
– Má segja að Destiny’s Child séu
Sister Sledge samtímans?
„Já, og TLC líka. Enn og aftur er
það mikill heiður fyrir okkur. Við fíl-
um þessar ákveðnu kvennahljóm-
sveitir í botn. Það er einhver orka
þar í gangi sem við getum tengt við
okkur. Sister Sledge var fyrsta
kvennahljómsveitin sem lagði
áherslu á danstónlist og vildi ekki
koma fram í síðum kjólum. Við vor-
um „fönkí“! Okkur langaði til að
dansa með, þannig að okkur þóttu
síðkjólarnir hreinlega óþægilegir.
Þannig höfðum við áhrif á stelpur,
vorum leiðandi í diskótískunni og
óafvitandi ruddum brautina fyrir
þær stelpur sem á eftir komu, eins
og TLC og Destiny’s Child. Og er-
um virkilega stoltar af því.“
Táruðumst með Clinton
– Hvernig var að alast upp með
systrum þínum?
„Systur mínar eru bestu vinir
mínir. Þannig hefur það alltaf verið.
Við vorum byrjaðar að syngja radd-
að áður en við lærðum að tala og ég
er ekki að grínast. Vissulega getur
það verið flókið að blanda saman
fjölskyldu og tónlistarbransanum,
ég held að allar fjölskyldur sem
vinna saman að einhverjum bransa
kannist við það. Í okkar tilfelli hefur
fjölskyldan alltaf komið fyrst. Jafn-
vel þótt við höfum orðið ósammála
um eitthvert skapandi ferli í stúd-
íóinu o.þ.h., þá erum við jú systur.
Við erum ekki að fara neitt.“
– Berið þið jafnmikla virðingu fyr-
ir fjölskyldunni og tónlistarbrans-
anum?
„Við berum virðingu fyrir þessum
óútskýranlegu töfrum sem gerast
þegar við syngjum saman. Að radda
saman reynist vera vinnan okkar,
þannig að við erum svo heppnar að
fá að skapa töfra í vinnunni. Núna
um daginn áttum við t.d. ógleym-
anlega stund saman, þegar okkur
var boðið að syngja í einkaboði Bill
Clintons Bandaríkjaforseta, laugar-
daginn fyrir jól í Hvíta húsinu! Við
sungum negrasálma sem stóðu
ákaflega nærri hjarta okkar og
sungum þá raddaða án undirleiks.
Bill Clinton varð svo hrærður að
hann fór næstum því að gráta og þá
fórum við að gráta líka. Hann gat
auðvitað platað okkur til að enda á
„We are Family“. Nú get ég sagst
hafa sungið „We are Family“ í Hvíta
húsinu! Ég er enn þá fljótandi á
bleiku skýi.
– Í laginu „Lost In Music“ segir í
textanum: „We’re lost in music, feel
so alive, I quit my 9 to 5.“ Fyrirgefið
en hafið þið nokkurn tíma unnið ein-
hverja 9 til 5 vinnu?
„Ha ha ha... þetta er í fyrsta sinn
sem ég er spurð að þessu! Bernard
Edwards samdi þennan texta þann-
ig að þetta er honum að kenna. Við
unnum allan sólarhringinn á þessum
tíma, það get ég sagt þér. Reyndar
get ég sagt frá því að þegar ég er
ekki að syngja starfa ég sem líkams-
ræktarkennari. Ég hef alltaf gert
það og elska t.d. að kenna „Power-
spinning“. Eruð þið með „spinning“
þarna á Íslandi? Það eru svona inn-
anhússreiðhjól í kyrrstöðu...
– Jú jú jú, við Íslendingar erum
sko með „Spinning“. Þú ert örugg-
lega með dúndrandi diskó í botni
þegar þú kennir?
„Já, hvernig vissirðu?“
– En hvað með sviðsfatnað á sviði
Broadway um helgina? Á að klæðast
fötum frá Halston, Gucci eða Fior-
ucci?
„Við getum þóst gera það. Við
ætlum alla vega að syngja um það en
uppáhalds fatahönnuðurnir okkar í
dag eru t.d. Escada og ýmsir hönn-
uðir frá Monte Carlo. Oftast nær
reynum við að klæðast svipuðum
fötum á sviði en í raunveruleikanum
erum við með mjög sjálfstæðan fata-
smekk.“
– Þið vitið að það er búið að ná
saman upprunalegu íslensku súper-
módelunum úr Módel ’79 af þessu
tilefni, sem munu vera með raun-
verulega diskó-tískusýningu áður
en þið komið á svið?
„Hey, vá! Frábær hugmynd. Þá
verð ég að segja systrum mínum frá
þessu og plata þær aftur í gömlu
diskóbúningana, er það ekki?“
Sungu „We are
Family“ fyrir
Clinton í Hvíta
húsinu
Destiny’s Child og TLC ráða yfir poppinu núna,
en fyrir 20 árum síðan voru það SISTER
SLEDGE! Nú ætla systurnar að sækja Ísland
heim og halda tvenna tónleika á Broadway, föstu-
dags- og laugardagskvöld. Páll Óskar, diskóbolti
með meiru, sló á þráðinn til Kathy, yngstu syst-
urinnar sem syngur aðalrödd í flestum laganna.
Glæsilegar systur á hápunkti ferils síns.
Sister Sledge með tvenna tónleika á Broadway
Magnþrungin hljóðversvinna: Sister Sledge með upptökustjórunummargrómuðu Rogers og Edwards.