Morgunblaðið - 26.06.2001, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 ÞRIÐJUDAGUR 26. JÚNÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Elín Finnboga-dóttir var fædd í
Reykjavík 12. janúar
1937. Hún lést á gjör-
gæzludeild Landspít-
alans að kvöldi 17.
júní 2001.
Foreldrar Elínar
voru Finnbogi Rútur
Valdemarsson, f. 24.
september 1906 að
Fremri-Arnardal við
Skutulsfjörð, d.
19.marz 1989, alþing-
ismaður og banka-
stjóri og Hulda Dóra
Jakobsdóttir, f. í
Reykjavík 21. október 1911, bæj-
arstjóri í Kópavogi.
Elín var elst fimm systkina, þau
eru 1) Gunnar, f. 15. júní 1938, d.
22. febrúar 1993. 2) Guðrún, f. 21.
september 1940. 3) Sigrún, f. 22.
apríl 1943, gift Styrmi Gunnars-
syni. 4) Hulda, f. 13. marz 1948,
gift Smára Sigurðsyni.
Finnbogi Rútur átti eina dóttur
fyrir hjónaband, Auði, f. 12. marz
1928.
Árið 1957 giftist Elín Erni Er-
lendsyni, framkvæmdastjóra, f. 6.
janúar 1935, og áttu þau soninn
Finnboga Rút, f. 6.nóvember
1957, sendiráðunaut. Hans kona
er Þórunn Hreggviðsdóttir og
eiga þau tvo syni, Finnboga Rút
og Grímúlf. Þau Elín skildu.
Annar eiginmaður Elínar var
Guðmundur Sveinn verkfræðing-
ur, f. 14. september
1926, d. 17. maí
1969.
27. nóvember
1970 giftist Elín eft-
irlifandi eiginmanni
sínum, Sveini Hauki
Valdimarssyni
hæstaréttarlög-
manni, f. 14.október
1928.
Börn Sveins
Hauks eru 1) Valdi-
mar, f. 23. okt 1948.
Hann er kvæntur
Svönu Símonardótt-
ur.
2) Herdís, f. 18. febrúar 1960. 3)
Lúðvíg Árni, f. 7. júní 1961, d. 27.
des 1999. Hann var kvæntur Írenu
Sveinsson, þau skildu.
4) Sveinn Andri, f. 12. ágúst
1963. Hann er kvæntur Erlu
Árnadóttur.
Elín tók landspróf frá Gagn-
fræðaskóla Austurbæjar en þaðan
lá leiðin í Menntaskólann í
Reykjavík og útskrifaðist hún
þaðan árið 1956. Hún lauk kenn-
araprófi frá Kennaraskóla Íslands
1957.
Hún kenndi í Kársnesskóla frá
stofnun hans 1957 þar til hún lét
af störfum árið 1992 vegna heilsu-
brests.
Útför Elínar Finnbogadóttur
fer fram frá Kópavogskirkju í dag
og hefst athöfnin klukkan 15.
Ella Finn, vinkona okkar, er látin,
og fyrsta skarðið er höggvið í
saumaklúbbinn. Við útskrifuðumst
frá Menntaskólanum í Reykjavík
vorið 1956 og höfum haldið hópinn
allt frá því. Við stofnuðum sauma-
klúbb, sem nefndur var „Frá getn-
aði til grafar“ eftir að við höfðum
valið okkur störf, sem spönnuðu vel-
ferð fólks á öllum aldri. Sauma-
klúbbar hafa þá náttúru að binda
vinkonur sterkum böndum ævilangt.
Samheldni hefur verið okkar aðals-
merki, og þáttur Ellu var mikill.
Ella var einstaklega örlát, trygg
og trú, traustur og góður vinur. Þótt
hún virtist mjög opin og hress, var
hún þó dul um eigin hagi og lítið
gjörn á að bera hugsanir sínar á
torg. Hún var skemmtileg og hafði
til að bera útgeislun, sem gerði það
að verkum, að hún var með afbrigð-
um vinsæl. Hjá Ellu fór auk þessa
saman glæsileiki og greind, sem hún
átti ekki langt að sækja, dóttir
þeirra Huldu Jakobsdóttur og Finn-
boga Rúts Valdimarssonar.
Eftir stúdentspróf útskrifaðist
Ella sem kennari og kenndi síðan
við Kársnesskóla meðan heilsan
leyfði. Þar valdi hún sér rétta hillu í
lífinu, hún elskaði börn og öll börn
hændust að henni. Barnaskólabörn-
in hennar heimsóttu hana árum
saman, löngu eftir að þau voru farin
úr skólanum, og hún var óþreytandi
að taka börn í fóstur um tíma, ef
þannig stóð á hjá fjölskyldu og vin-
um.
Ella giftist ung Erni Erlendssyni
og settust þau að á Marbakka í ná-
býli við fjölskyldu hennar og eign-
uðust soninn Finnboga Rút. Þau
Örn slitu samvistir og Ella bjó
áfram á Marbakka með Rút yngri.
Hún hafði þá fengið lóð undir ein-
býlishús að Skjólbraut 22, og dag
nokkurn var henni tilkynnt, að lóð-
inni yrði úthlutað öðrum, ef ekki
yrði byggt á henni innan mjög
skamms tíma. Fyrr en varði sýndi
Ella okkur líkan að einbýlishúsi.
Hún lagði líkanið fram og sagðist
vera reiðubúin til að hefjast handa.
Margir voru vantrúaðir á
framkvæmdirnar, en Ella var
ákveðin og hélt sínu striki. Hún var
ekki aðeins ákveðin, hún var líka
dugnaðarforkur, sem kunni ekki að
hlífa sér, og hún fór að byggja það
hús, sem varð heimili hennar til
hinzta dags. Tæplega þrítug giftist
Ella öðlingsmanninum Guðmundi
Sveini Jónssyni. En forlögin eru
óvægin, og það var mikið áfall fyrir
Ellu, þegar Guðmundur lézt eftir
aðeins rúmlega tveggja ára hjóna-
band.
Skömmu seinna kom Sveinn
Haukur inn í líf Ellu, og hún tók aft-
ur gleði sína. Við vinkonurnar vor-
um áhyggjufullar og efins um, að
hún væri tilbúin að binda sig á ný.
En Ella vissi hvað hún söng, þekkti
sinn mann og byrjaði nýtt líf með
Sveini Hauki. Saman luku þau við
hús og garð, ferðuðust utanlands og
innan, héldu dýrlegar veislur og
saman ólu þau upp drengina sína
tvo, Rút, einkason Ellu, og Svein
Andra, yngsta son Hauks af fyrra
hjónabandi. Auk þess voru eldri
börn Hauks og barnabörn þeirra
beggja meira og minna viðloðandi
hjá þeim. Það dafnaði allt vel í návist
Ellu, börn, blóm og dýr.
Rútur, sonur Ellu, starfar í utan-
ríkisþjónustunni og hefur dvalist
langdvölum erlendis ásamt konu
sinni Þórunni og sonunum Finnboga
Rúti og Grímúlfi. Ella saknaði þess
alla tíð að geta ekki fylgst nánar
með uppvexti sonarsonanna, sem
voru hennar augasteinar, en Ellu og
Hauki gáfust tækifæri til að heim-
sækja þau víðsvegar um heiminn.
Það er sárt, þegar góðir vinir
kveðja, og við hefðum viljað hafa
Ellu Finn lengur með okkur. Að
leiðarlokum þökkum við henni allt
sem hún var okkur.
Við sendum Sveini Hauki, Finn-
boga Rúti og öllum ástvinum þeirra
innilegar samúðarkveðjur.
Saumaklúbburinn.
Það var erfitt þegar fregnir af
andláti móðursystur minnar Elínar
Finnbogadóttur, Ellu frænku, bár-
ust fjölskyldu minni til Spánar þann
17. júní síðastliðinn. Þjóðhátíðardag-
urinn hefur í mínum huga alltaf ver-
ið nátengdur Ellu frænku og hennar
heimili, því þann dag hittist fjöl-
skyldan alltaf á Skjólbrautinni að
loknum hátíðarhöldum á Rútstúni.
Þó Ella hafi átt við langvarandi og
erfið veikindi að etja finnst manni,
líklega af tómri sjálfselsku, kallið
hafa komið allt of snemma. Ella var
yndisleg og örlát manneskja.
Reyndar ekki allra og gat verið
hvöss á stundum, enda líf hennar
ekki alltaf dans á rósum. En þeir
sem henni þótti vænt um áttu hjarta
hennar óskipt.
Samband okkar Ellu frænku var
alla tíð sérstakt. Ég var skírð eftir
henni og Ella og Guðmundur heitinn
voru guðforeldrar mínir. Ég vissi
framan af ekki hvað það þýddi en
Ella frænka sagði mér að ef for-
eldrar féllu frá tækju guðforeldrar
við hlutverki þeirra og að hún væri í
raun bæði guðfaðir minn og móðir,
fyrst Guðmundur væri látinn. Og
hlutverk sitt tók hún mjög alvar-
lega. Í gegn um tíðina vorum við
reyndar oft frekar eins og mæðgur
en nokkuð annað. Hún lét sér mjög
annt um mig og mína fjölskyldu og
fylgdist grannt með öllum fram-
gangi mála. Við merkari áfanga var
hún stolt og ánægð, gaf gjafir og var
þá stórtæk.
Ella var alla tíð frá því á mennta-
skólaárunum í samhentum og góð-
um vinkvennahópi, saumaklúbbn-
um. Þær hittust við ýmis tækifæri,
meðal annars héldu þær reglulega
svokölluð „Ágústínuboð“ þar sem
þær hittust með dætrum sínum. Og
ég fór með Ellu. Það var afskaplega
skemmtilegt að fá að kynnast vin-
konum Ellu og henni sjálfri í sínum
vinahópi.
Ég er þakklát og ánægð með að
hafa átt hana Ellu frænku að. Og þó
að sorgin sé sár og missirinn mikill
þakka ég samfylgdina og allt sem
Ella gaf mér og mínum. Við Hjalti,
Hrafnhildur Arna og Hjalti Þór
sendum Rúti, Tótu og strákunum,
Hauki, hans börnum, tengdabörnum
og barnabörnum, okkar innilegustu
samúðarkveðjur. Hvíldu í friði Ella
mín.
Elín Smáradóttir.
Vinur / vinkona – vinátta.
Ég get ekki stillt mig um að koma
á blað hugarbrotum um þessi orð.
Þetta eru nefnilega þau orð sem mér
fljúga í hug þegar ég minnist Ellu.
Þetta eru stór orð. Orð sem við
notum hversdagslega um þá sem
eru okkur kærir.
Í vægri kvenrembu hallast ég að
því að vinkona sé ívið meira en vin-
ur. Trúlega einmitt af því sem ég hef
lært af vináttu mömmu og Ellu og
hinna vinkvennanna sem eru hlekkir
í hinni órjúfanlegu kærleikskeðju
Saumaklúbbsins.
Ella var besta vinkona mömmu.
Þær kynntust, ungar og áhyggju-
lausar menntaskólapíur. Óaðskiljan-
legar frá fyrstu fundum og úr varð
fyrirbæri sem ýmist gekk undir
nafninu „Ellognína“ eða „Níno-
gella.“ Þær fylgdust að í gegnum
það sem lífið bauð þeim, gleði og
þraut. Styrkari fyrir vináttu hvor
annarar, vináttu sem nær langt út
yfir endimörk þessa heims.
Ella var sannur vinur vina sinna.
Hún var kát og skemmtileg. Hún
var sterk, sjálfstæð og með eindæm-
um örlát. Framar öllu var hún þó
trygg þeim sem henni voru kærir.
Ávallt tilbúin til að stíga fram þeim
til varnar og virti vináttu og vænt-
umþykju lögum ofar.
Hún var glæsileg, hvort sem
menn kjósa að horfa á skelina eða
það sem fyrir innan er.
Þegar ég kom til sögunnar var
vinátta mömmu og Ellu bjargföst og
fyrir mér því ætíð ein af staðreynd-
um lífsins.
Mér fannst að þetta væri sjálf-
sagt. Allir ættu góða vini. Seinna fór
mér þó að skiljast að það væri alls
ekki sjálfgefið að eiga góða vini. Ég
ímyndaði mér að maður þyrfti að
vera sérstakur til að eiga svona vin-
konu og fannst að mamma mín hlyti
að vera alveg frábær. Það finnst
mér enn.
Nú er mér ljóst að ég sá ekki að-
alatriðið. Málið snýst ekki um það
eitt að eiga svona vini, heldur það að
vera svona vinur.
Vinátta þeirra er mér fyrirmynd.
Svona vinur vil ég vera.
Ég ber lotningu fyrir vináttu. Vin-
átta er allt annað en sjálfsögð.
Ég kveð þig kæra vinkona, með
söknuði.
Helga Liv.
Kær bekkjarsystir í tíu ár og
sveitungi í 60 ár er látin. Við Elín
urðum bekkjarsystur 10 ára gamlar.
Það var í „græna skóla,“ litlu húsi
með grænu þaki sem stóð vestast
við Digranesveg, nálægt Hafnar-
fjarðarvegi. Sjálf var ég ný í skól-
anum, hafði ekki verið í „svarta
skóla“ við Hlíðarveg árið áður eins
og Elín og flestir hinna krakkanna í
ELÍN
FINNBOGADÓTTIR
$

 
 

   



98
>A5>8
9& /)E
  
(    
  9 

 


 +!!)8!--!
5  :) $ # ))% 0
/
 01
 # #

(
 
 
   

98
 

8  
 
  ), 3  % &


0(

 
 
 

!
% ,$9& )%$ # ))% 
( % )$9& )%$ # ))% 
!" 5%F
 $9& )%$ &$ 5 9  %$ # ))%
&"'/ $%$0
2

15>
28
" *!! !%*!!
(%  )G
%"% +%

 : &  

 ,!!
+$6%$'/ % + # ))% 
+$6% + !!  # ))%  %  ) &$
( % ) ,$!!  # ))%  / !%" 2!" + &$

!" !!  &$ <%!
%!!6.H#!!  # ))% 
 $ !"  %$ % &$ % + % # ))% 
% $9& '/ / !%" # ))% 

%!1 % * %+ $ # ))%  . !
* %+ $ # ))% 0
1

 

 22

 
 
 
 .  


)+!!
" 
    

 
 
%  
'-!!))!'-!
21
   1 

     )%$  / $ &$
+!0)%$  # ))% 
<!#% 0)%$  &$
)" $0)%$  &$0
6

  


 521225I

 " -, ") J* + -& $%


( 

)8! ! "   (    4
  

 
'-!),!
 $  $ &$ + + ( # ))% 
 !% $ &$ !$% + # ))% 
%  $ # ))%  <%!- ! . !! + &$
% +  $ &$ !  $# ))% 
% +  $ # ))%  % + 5 %$ &$
' $'/ $&' $' $'/ $0
3

  
 
   
 




98<2A>
2
>8
%3 ) %
" ( & $ %
  %)
  % & (


 

 ,! 

!
21
 
1
(  ! +$# # ))% 0