Morgunblaðið - 26.06.2001, Blaðsíða 39

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 26. JÚNÍ 2001 39
✝ Hinrik Péturs-son fæddist í
Hafnarfirði þann 6.
desember 1950,
hann lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 19. júní síðast-
liðinn.
Foreldrar hans
eru Pétur Auðuns-
son f. 16. mars 1924
og Petra Þóra Jóns-
dóttir f. 24. desemb-
er 1923, d. 21. nóv-
ember 1996. Systkini
hans eru Guðrún Óla
Pétursdóttir, f. 10.
maí 1947, börn Pétur og Elín. Þor-
steinn Auðunn Pétursson f. 18. maí
1949, kvæntur Ragnheiði Pálsdótt-
1993 giftist Hinrik Erlu Margr-
éti Margeirsdóttur, börn hennar
eru Rut og Rakel Ragnarsdætur,
þau slitu samvistir.
Hinrik byrjaði ungur að kafa
með Þorsteini bróður sínum og
stundaði nám í vélvirkjun við Iðn-
skólann í Hafnarfirði. 1969 fór
hann til Sviss, stundaði þar verk-
nám í Brown Boveri training scho-
ol í Baden. Lauk svo sveinsprófi
ári seinna frá Iðnskólanum í Hafn-
arfirði í vélvirkjun með 1. einkunn.
Hann starfaði við vélvirkjun m.a.
fyrir Vélsmiðju Péturs Auðunsson-
ar, Vélsmiðjuna Klett, Glerborg,
Slippstöðina á Akureyri og Íslensk
matvæli, ásamt köfuninni sem
hann svo sneri sér alfarið að 1987.
Hinrik var kafari af lífi og sál frá
13 ára aldri. Hann var félagi í
Lionsklúbbnum Ásbirni og félagi í
Frímúrarareglunni.
Útför Hinriks fer fram frá Víði-
staðakirkju í Hafnarfirði þriðju-
daginn 26. júní kl. 13.30.
ur, börn þeirra Em-
ilía, Örvar, Aron og
Auðunn Þór. Pétur
Pétursson f. 2. mars
1959, d. 21. febrúar
1960.
Hinrik kvæntist
Sigrúnu Gísladóttur
árið 1970, þau slitu
samvistir 1987.
Börn þeirra eru
Hildur f. 21. febrúar
1971, unnusti hennar
Ingólfur Níels Árna-
son, Helgi f. 12. júní
1972, unnusta hans
Bryndís Fanney Guð-
mundsdóttir, sonur þeirra Breki
Þór Helgason, f 1. desember 1998.
Gísli Pétur f. 29. maí 1979.
Ég stend á kæjanum og býð eftir
því að sjá kollinn á þér stingast upp
úr sjónum og að þú sýnir mér þum-
alinn (merki um að allt sé í góðu
lagi). En djúpt í hjarta mér veit ég
að það er ekki von á þér, ekki núna
eða nokkurn tímann aftur. Þú hefur
kvatt þennan heim og ert farinn á
vit nýrra ævintýra.
Manstu þegar ég var 6 ára og þú
hélst lífi í handleggnum á mér með
því að nudda hann alla nóttina, eftir
að ég hafði fest höndina í skíða-
lyftuslysinu á Akureyri?
Þú notaðir þá tækifærið og fórst
í nauðsynlega hnéaðgerð svo þú
gætir legið með mér og verið hjá
mér í nokkra daga.
Manstu þegar ég var 13 ára og
þú fórst með mig í kaf í fyrsta
skiptið? Ég var í fyrsta blautbún-
ingnum sem þú hafðir eignast.
Gallinn var rifinn í klofinu og undir
höndunum, ég fraus úr kulda og
varð skíthræddur þegar ég sá
hvítan plastpoka á botninum við
smábátahöfnina í Hafnarfirði (es.
Það er varla að ég hafi sagt nokkr-
um manni frá þessu). Manstu þegar
ég fékk að keyra númerslausa
vinnubílinn sem þú áttir? Þú þóttist
draga mig í spotta um bæinn, svo
enduðum við í vélsmiðjunni hans
afa og fórum eitthvað að laga hann.
Manstu þegar ég var 15 ára og
lenti í skellinöðruslysinu? Ég fór
alveg í klessu, ég var í 6 vikur á
Landspítalanum.
Manstu þegar ég var 16 ára og
ég kafaði með þér í fyrsta skiptið
undir togara? Þú hélst í höndina á
mér svo að við myndum ekki týna
hvor öðrum því það var svo lélegt
skyggni. Mér leið eins og litlum
selskóp sem synti hjá mömmu
sinni.
Það eru margar minningarnar
sem ég á um okkur, elsku pabbi
minn. Þú ert eflaust farinn að muna
þetta allt núna en það var þarna
smá tímabil sem það reyndist þér
erfitt að muna svona sjálfsagða
hluti. Nokkrir mánuðir, eða frá 7.
febrúar sl. þar til 19. júní. Það vita
það allir sem þekktu þig, pabbi, að
þú varst enginn maður í að vera
sjúklingur. Það varst ekki þú.
Þannig að ég einbeiti mér að því
að þér líður betur núna. Ég veit að
þér líður betur, þú ert kominn til
ömmu.
Í 6 ár unnum við saman við köf-
un. „Feðgarnir“, það var gott teymi
enda lærði ég hjá þeim besta, þó
svo ég segi sjálfur frá. „Hinni redd-
ar þessu,“ heyrði maður ósjaldan
sagt, enda var sú raunin. Pabbi
leysti þau mál sem upp komu enda
var orðið uppgjöf ekki til í hans
orðabók. Það fór af honum gott orð
í þessum sérhæfða geira sem at-
vinnuköfunin er.
Við ferðuðumst saman um landið
og unnum hin ýmsu verkefni, þjón-
ustuðum m.a. skipaflotann og fyr-
irtæki sem gera út á skipaviðgerð-
ir. Á þessum tíma náðum við feðgar
mjög vel saman bæði í blíðu og
stríðu. Á þessum tíma eignaðist ég
góðan vin.
Þú gerðir mér það kleift að halda
áfram í námi, sem með tímanum
gerði það að verkum að ég fann
mér annan starfsvettvang.
En þá stundum kom það fyrir að
þú hagræddir vinnutímanum þínum
svolítið þannig að hann hentaði
mér, þá gátum við unnið verkin
saman.
Elsku pabbi minn, með söknuði
og trega kveð ég þig, minningarnar
um þig eru það sem eftir lifa og
ljósmyndir sem hafa að geyma
nokkur augnablik úr lífi okkar sam-
an. Þetta er eitthvað sem ég ætla
að varðveita vel.
Þinn sonur og vinur, Helgi.
Elsku Pabbi minn. Þú komst til
mín til Ítalíu fyrir réttu ári síðan.
Ég var svo glöð að þú skyldir koma
í útskriftina mína og var það upp-
hafið að síðasta ári okkar saman
þar sem við kynntumst upp á nýtt.
Þú varst svo ungur og fallegur og
svo mikill töffari, sprangaðir um
ströndina ber að ofan og fljótt varð
skinn þitt kaffibrúnt og þá varstu
nú glaður! Svo flutti ég heim í des-
ember og áttum við svo margar
stundir saman þar sem þú bauðst
okkur Ingó í mat, vildir allt fyrir
okkur gera. Þegar við svo fluttum í
litlu íbúðina okkar vildirðu endilega
lána okkur húsgögn, hjálpa okkur
að flytja og vera alltaf til staðar.
Þegar þú fékkst svo sykurfallið
stóra í febrúar varð ég svo hrædd,
þú varst meðvitundarlaus í 4 daga
og ég hélt að ég myndi missa þig,
en þú vaknaði og braggaðist ótrú-
lega vel. En áfallið var alvarlegt og
þú gerðir þér grein fyrir því að þú
gast ekki kafað lengur og hefðir
þurft að komast í endurhæfingu, þú
kunnir ekki að vera sjúklingur.
Með sykursýki á alvarlegu stigi
léstu eins og ekkert væri, þú varðst
svolítið pirraður þegar þú gast ekki
lyft þungum hlutum eða mundir
ekki smáatriði og sagðist ekki vilja
verða „krumpudýr“. Árið 2001 átti
að verða stórt ár, Helgi bróðir mun
gifta sig í ágúst og svo ég í sept-
ember og þú ætlaðir að skipa stórt
hlutverk sem svaramaður. Ég veit
að þú verður með mér er ég geng
inn kirkjugólfið. Ég sakna þín, sím-
talanna okkar fimm sinnum á dag
og núna þegar ég var á Ítalíu að
kaupa efnið í brúðarkjólinn og gift-
ingarhringana hringdirðu í mig
einu sinni á dag, þig langaði svo
með og hefðir komið ef það hefði
verið laust í vélinni, ég heyrði í þér
6 tímum áður en þú lést og þá
varstu með flensuskít og lofaðir
mér að fara vel með þig. Pabbi,
takk fyrir allar góðu minningarnar
og allar samverustundirnar. Góða
ferð.
Þín dóttir, Hildur.
20. júní. Pabbi er dáinn, dó í gær
eða fyrradag, man ekki hvorn eða
hvenær. Sit á flugvelli Vestmanna-
eyja og bíð eftir því að það verði
fært. Man svo lítið. Sjóveikan
dreymdi um pylsur í landi en gat
ekki ímyndað mér að borða um
borð. Varð bara að sofa og bíða. Og
nú er ég loksins kominn í land,
loksins. En ekki heim þó.
Mig dreymdi að ég væri að drepa
tígrisdýr á frívöktum mínum um
borð, skar það með vasahníf í háls-
inn en man ekki hvort það var að
ráðast á mig eða knúsa mig. Ég
man bara að ég var hræddur, svo
var ég ræstur klukkan 2 um nótt
vegna þess að mér var að berast
símtal. Ég fer upp í brú nývakn-
aður og Bjössi stýrimaður mundar
símann. Hann leggur hann frá sér
eftir smástund af hlustun og segir
svo: Ég veit ekki hvernig ég á að
segja þér þetta, Gísli minn, en
pabbi þinn er látinn og ...ég sam-
hryggist þér en bróðir þinn er á lín-
unni og ætlar að tilkynna þér það.
„Æjæj!“ Var mitt svar, „kall-
greyið.“ Svo tók ég við símanum og
heyrði þar í bróður mínum skæl-
andi í símanum, nýkominn frá
sjúkrahúsinu.
Og nú sit ég hérna veðurtepptur
á flugvelli um hásumar og fatta
það. Núna. Og það er þögn.
Pabbi skutlaði mér á flugvöllinn
fyrir viku og ég faðmaði hann svo
fast þegar við kvöddumst. Því ég
var viss um að ég myndi deyja í
flugvélinni eða um borð í bátnum.
Ég kvaddi hann og svo gekk ég af
stað, hallærislega vegna þess að
það var svolítið langt í útganginn
og hann gekk á eftir mér. Einum
metra fyrir aftan mig. Svo hvarf ég
út um hliðið, bað Guð um að varð-
veita mig í minni ferð. En á meðan
hefur pabbi farið út í bíl. Ég sá
hann í Econoline-bílnum sínum
þegar ég var að fara í loftið. Rétt
áður en ég hélt út í flugtak. Ég leit
út um gluggann, sá hann og veifaði
eins og asni. Hugsaði „æjæj hann
sér mig örugglega ekki.“ Pabbi er
svo mikill plebbi að bíða eftir því að
fluginu verði ekki seinkað og að ég
komist nú um borð í Vestmannaey í
tæka tíð. „Æjæj, hann sér mig
ekki,“ bergmálar í höfði mér um
leið og glugginn mín megin snýst í
hina áttina. Flugvélin var nefnilega
að snúa við. Og pabbi er dáinn.
Farinn um aldur og ævi. En ég skal
geyma hann inni í mér. Aumingja
kallinn, aumingja kallgreyið. Ég er
svo þakklátur fyrir að hafa getað
kvatt þig.
Þinn sonur,
Gísli Pétur Hinriksson.
Elsku afi.
Mér finnst skrýtið að sjá þig ekki
keyra um Hafnarfjörð á stóra bíln-
um. Ég er alltaf að leita af þér en
ég sé þig ekki. Mamma og pabbi
hafa sagt mér að þú sért farinn að
lúlla á himnum, en mig langar það
ekki, mig langar að hafa þig hjá
mér. Vonandi sefur þú vel.
Þinn litli kútur,
Breki Þór.
HINRIK
PÉTURSSON
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er
móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru
nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í
úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í
bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess
(minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við með-
allínubil og hæfilega línulengd – eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
 Fleiri minningargreinar um Hin-
rik Pétursson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sími 581 3300
Allan sólarhringinn — www.utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Bryndís
Valbjarnardóttir
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Landsbyggðarþjónusta. Áratuga reynsla.
LEGSTEINAR
Komið og skoðið
í sýningarsal okkar eða
fáið sendan myndalista
MOSAIK
Hamarshöfði 4, 112 Reykjavík
sími: 587 1960, fax: 587 1986


0
  (
0
 # 
 #
(
( 
 
     
    

>AD2(

>
" !/$# %
$ !%NG
  0
 -$$ "$ ! )%$ # ))% 
5  :) ! )%$ # ))% 
)" $ ! )%$ &$
!# 0 ! )%$ &$
.:) $$ &$
)$#'/ $
' $'/ $&' $' $' $0
/
  0
  (
  0
  # 
 #
(
(




    

2
8  $ ' )4L
"$ "% +%0
0
(
 


))3
))2% &




1
4
1
 !
 ,$ !# ))% 
B  %$ &$  -$$$$! # ))% 
 #  %$ # ))%  2+! )%$$!!  &$
!!# 0 %$ &$
$0( % )%$ # ))% 
 ! %$ # ))% 
% + 0 %$ # ))%   $ )%$  &$
5  :)
0 %$ # ))% 
 ,$ %$ # ))%  .:) !/$#!
&' $'/ $0