Morgunblaðið - 30.06.2001, Blaðsíða 43

MESSUR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 30. JÚNÍ 2001 43
✝ Guðni EiríkurGunnarsson
fæddist að Moshvoli
í Hvolhreppi í Rang-
árvallasýslu 8. ágúst
1917. Hann lést á
líknardeild Land-
spítalans í Kópavogi
19. júní síðastliðinn.
Hann var sonur
hjónanna Gunnars
Guðmundssonar
bónda á Moshvoli og
konu hans, Guðrún-
ar Eiríksdóttur.
Hann ólst þar upp í
hópi fimm systkina
en þau eru: Guðmundur Halldór,
f. 1913 (látinn), Guðlaug , f. 1914,
Guðmundur, f. 1916, Þóra, f.
1919, og Jónheiður, f. 1921.
dóttur, f. 1976, og Guðlaug Tinna
Ingibjörg, f. 1974. Grétar lést
1985. Sambýlismaður Ragnheiðar
er Hlynur Ingimarsson, f. 1935. 2)
Gylfi, f. 1944, kvæntur Ásdísi
Guðnadóttur, f. 1946, þeirra
börn: Guðný Rut, f. 1970, Anna
Rún, f. 1977, og Guðrún, f. 1980.
Gylfi lést 1984. 3) Gunnar Vík-
ingur, f. 1945, kvæntur Svölu Sig-
urjónsdóttur, f. 1945; þeirra börn:
Fjóla Ósk, f. 1968, sem á dótt-
urina Iðunni, f. 1997, og Guðni, f.
1973, í sambúð með Berglindi
Rán Ólafsdóttur, f. 1972. 4) Gísli
Hákon, f. 1954, ógiftur.
Guðni rak hefðbundinn búskap
á Moshvoli en síðustu árin þar
hafði hann þó eingöngu hrossa-
rækt. Hann vann einnig með sín-
um búskap við smíðar út um
sveitir og fyrir Hvolhrepp og var
húsvörður við grunnskólann á
Hvolsvelli frá 1981-1992.
Útför Guðna fer fram frá Stór-
ólfshvolskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Guðni kvæntist 5.6.
1943 Guðlaugu Gísla-
dóttur frá Skógar-
gerði í Fellum, f. 3.6.
1918, d. 16.2. 1998.
Þau hófu búskap á
Moshvoli 1944 og
bjuggu þar í 47 ár en
áttu heimili sitt á
Hvolsvelli frá 1991.
Börn þeirra eru: 1)
Ragnheiður Björg, f.
1941, gift Grétari
Hafsteinssyni f. 1937,
þeirra börn: Guðni
Hrafn, f. 1969, í sam-
búð með Örnu G. Þor-
steinsdóttur, f. 1973, þeirra son-
ur, Grétar Hrafn, f. 1998,
Hafsteinn Hrafn, f. 1973, í sam-
búð með Sólveigu Hildi Björns-
Elskulegur tengdafaðir minn,
Guðni E. Gunnarsson, er fallinn frá
eftir löng og ströng veikindi. Bar-
áttuþrek hans og æðruleysi var mik-
ið.
Ég á minningar um traustan og
góðan mann og er þakklát fyrir að
hafa átt samleið með honum í 34 ár.
Guðni tók mér ljúfmannlega þegar
að við hittumst fyrst og þannig urðu
samskipti okkar upp frá því.
Hann var mikill baráttumaður,
traustur eins og klettur og hafði
ákveðnar skoðanir á mönnum og
málefnum. Ég kynntist honum best
eftir að hann hætti að vinna og sett-
ist í helgan stein. Þá hafði hann nóg-
an tíma til að sitja með okkur og
spjalla. Það var fróðlegt og skemmti-
legt. Hann var víðlesinn og minnug-
ur og fylgdist vel með þjóðmálunum
og fræddi okkur gjarnan um eitt og
annað frá gamalli tíð. Hann hafði
góðan húmor og stutt var í brosið.
Heimili tengdaforeldra minna var
menningarheimili og þar var ávallt
tekið vel á móti gestum og gangandi.
Börnin mín áttu þar alltaf athvarf og
þeim var hollt að njóta leiðsagnar
ömmu og afa og kynnast sveitalífinu.
Guðni fæddist á Moshvoli og ólst
þar upp hjá foreldrum sínum og
systkinum. Ungur að árum réðst
hann til starfa hjá Björgvini Vigfús-
syni sýslumanni að Efra-Hvoli,
Hvolhreppi, og var þar við bústörf í
mörg ár. Á Efra-Hvoli kynntist hann
konuefni sínu, Guðlaugu Gísladóttur,
sem kom til starfa á sýslumanns-
heimilið. Þau kvæntust og settu sam-
an heimili, fyrst að Tjaldhólum en
fljótlega tók Guðni við búi föður síns
að Moshvoli. Með dugnaði og útsjón-
arsemi þeirra hjóna byggðu þau upp
jörðina. Bústörfin áttu vel við Guðna
og eljusemin var mikil og vinnudag-
urinn langur því hann vann einnig
oft utan heimilis við smíðar víða um
sveitina. Hann var listasmiður á tré
og járn og því voru margir sem föl-
uðust eftir honum við húsbyggingar
ýmiss konar. Eftir að Guðni minnk-
aði við sig búskapinn starfaði hann í
fjölda ára, eða þar til hann varð 75
ára, sem húsvörður við Hvolsskóla
og veit ég að þar kunni hann ákaf-
lega vel við sig.
Ég býst við því að það hafi verið
erfið ákvörðun fyrir hann að bregða
búi á sínum tíma en þau hjónin fluttu
á Hvolsvöll 1991. Þar áttu þau nota-
legt heimili við Hvolsveginn þar sem
gróður dafnaði vel enda mikið rækt-
unarfólk á ferð og garðurinn fljót-
lega orðinn að verðlaunagarði.
Tengdamóðir mín elskuleg féll frá
1998. Eftir það var Guðni einn í
heimili og sinnti því vel og vandlega,
annað kom heldur aldrei til greina
hjá honum enda maður sjálfstæður
með mikla sjálfsbjargarviðleitni. Það
kom aldrei til greina uppgjöf af
neinu tagi hjá tengdaföður mínum,
það skyldi staðið meðan stætt var.
Guðni var mikið náttúrubarn.
Hann unni sveitinni sinni og Rang-
árþingi með allri sinni víðáttu og feg-
urð. Af honum var margt hægt að
læra, lífsviðhorf hans voru slík.
Hann sagði mér að bestu stundir
hans úti í náttúrunni hefðu verið að
ganga seint að sumarkveldi „niður í
mýri“, setjast þar á þúfu, hlusta á
hljóð náttúrunnar og virða fyrir sér
hrossin sem komu til hans og vissu
að kannski væri eitthvað gott að fá
úr lófa hans.
Það er með söknuði að ég kveð
hann.
Ég bið honum Guðs blessunar.
Svala Sigurjónsdóttir.
Nú hefur hann elskulegi afi minn
og vinur, Guðni Eiríkur Gunnarsson,
kvatt þennan heim. Afi var fæddur á
Moshvoli í Hvolhreppi og hann ól all-
an sinn aldur í Rangárþingi. Hann
tók við búi af föður sínum og fluttu
þau amma að Moshvoli árið 1944.
Þar byrjuðu þau sæmdarhjón að
rækta jörðina og byggja við húsið.
Slíku umbóta- og uppgræðslustarfi
héldu þau áfram alla sína tíð.
Afi hafði áður unnið um nokkura
ára skeið sem vinnumaður og síðar
ráðsmaður hjá sýslumannshjónun-
um á Efra-Hvoli, þeim Ragnheiði
Einarsdóttur og Björgvini Vigfús-
syni. Afi sagði mér ófáar sögur frá
þessum árum þar sem atvinnuhættir
voru allt aðrir en í dag. Eftirminni-
legar eru frásagnir hans af hey-
skapnum á þeim árum og þeirri erf-
iðisvinnu sem fylgdi sveitastörfum í
þá daga. Þegar ekkert annað var að
hafa fór afi til Eyja að verka fisk og
seinna á sjóinn en „það var andskot-
ann ekkert upp úr því að hafa“, eins
og hann sagði. Seinna fór hann svo
með Karli mági sínum til sjós og
gekk þá betur. Ásamt búskapnum
starfaði afi við smíðar í sveitinni og
víðar. Hann byggði nýtt íbúðarhús á
Moshvoli árið 1954 og þegar það
brann 13 árum síðar var hann búinn
að byggja fjölskyldu sinni nýtt heim-
ili innan árs. Hann vann einnig fyrir
hreppinn, m.a. við byggingu skólans
á Hvolsvelli og starfaði sem húsvörð-
ur við hann í rúmlega áratug eða þar
til hann lét af störfum 75 ára gamall.
Börn hændust auðveldlega að afa og
er mér minnisstætt þegar ég heyrði
krakkana í Hvolsskóla kalla hann afa
minn afa. Á meðan búskapurinn var í
hámarki voru ávallt börn og ungling-
ar í sveit á Moshvoli við sumarstörfin
og óhætt að segja að þau bundust
heimilinu tryggðaböndum. Það var
alltaf gestkvæmt hjá þeim ömmu og
öllum vel tekið sem að garði bar.
Afi og amma höfðu mikil áhrif á
okkur systkinin sem uppalendur
enda sveitin okkar annað heimili. Í
huga okkar var afi vitringur sem
hafði óþrjótandi þolinmæði við að
svara spurningum okkar um dýrin,
landið og tilveruna. Hvert okkar átti
kindur og sum hesta og öll ætluðum
við að gerast bændur og taka við
búinu. Ég heillaðist ung af tengslum
afa við landið og skepnurnar sem
hann gaf öllum nöfn. Færnin í að
þekkja kennileiti, áttirnar og skepn-
urnar hverja frá annarri síaðist inn í
kroppinn á manni og aldrei var mað-
ur meira uppmeð sér en þegar mað-
ur, að beiðni afa, gat stokkið án
nokkurar umhugsunar „suður fyrir“
eða „norður fyrir“ hana „Æsu“ eða
„Blíðu“ sem skáru sig ekkert úr
hópnum nema fyrir nafngiftina,
hvítar eins og flestallar kindurnar
hans afa.
Landið var samofið afa sem alla
sína ævi bjó í samfélagi við jörðina
og jökulinn sem hann ávallt hafði
fyrir augunum. „Ég er nú fæddur og
uppalinn við hann, svo það má nú
segja að við séum skyldir,“ sagði afi
við mig eitt sinn. Það var líka margt
líkt með þeim. Afi var alltaf til stað-
ar, æðrulaus og hafði einstaka hæfi-
leika til að laga sig að kringumstæð-
unum eins og þær voru á hverjum
tíma. „Maður er alltaf að sjá eitthvað
nýtt í jöklinum,“ sagði hann líka, „og
þannig er það einnig með lífið.“
Minningarnar um afa og ömmu
sem nú hafa bæði kvatt þennan heim
munu ætíð fylgja okkur sem og elska
þeirra og leiðsögn.
Guðlaug Tinna Grétarsdóttir.
Er sólskins hlíðar sveipast aftanskugga
um sumarkvöld
og máninn hengir hátt í greinar trjánna
sinn hálfa skjöld,
er kveldkul andsvalt aftur kæla tekur
mitt enni sveitt
og eftir dagsverk friðnum nætur fagnar
hvert fjörmagn þreytt.
Er úti grundum hringja bjöllur hjarða
nú hljótt, svo glöggt
og kveldljóð fugls í skóginum einstakt ómar
og angurklökkt
og golan virðist tæpta á hálfri hending,
er hæst hún hvín,
og hlátur barna, er leika sér við lækinn,
berst ljúft til mín.
Því hjarta mitt er fullt af hvíld og fögnuð,
af frið mín sál.
Þá finnst mér aðeins yndi, blíða, fegurð
sé alheims mál,
að allir hlutir biðji bænum mínum
og blessi mig,
við nætur gæskuhjartað jörð og himinn
að hvíli sig.
(Stephan G. Stephansson.)
Guðni Gunnarsson.
Kæri Guðni, þegar ég lít til baka,
til 1960, hlýnar mér um hjartaræt-
urnar við hugsunina um fyrsta sum-
arið mitt hjá ykkur á Moshvoli. Ég
var 6 ára og eyddi fyrsta sumrinu
mínu hjá ykkur, þetta sumar var það
fyrsta af átta sumrum og öllum vetr-
arfríum sem gáfust, sem ég eyddi
hjá ykkur fyrir austan fjall. Þetta
hafa verið ein af bestu árum í lífi
mínu, sem kalla fram endalausar
góðar minningar. Frá fyrsta degi
leið mér alltaf vel hjá ykkur, heimilið
ykkar var ævinlega vinalegt og hlýtt.
Ég mun njóta þess alla ævi að hafa
fengið að njóta leiðsagnar þinnar á
þessum fyrstu uppvaxtarárum mín-
um. Þú varst besti kennari sem ég
hef haft. Alltaf var leiðsögn þín með
miklu jafnaðargeði, innileika og virð-
ingu. Ég hef notið góðs alla tíð af
þeim góðu vinnubrögðum og fram-
komu sem þú kenndir. Takk fyrir all-
ar góðu stundirnar.
Innilegustu kveðjur til Ragnheið-
ar, Gunnars, Gísla Hákonar og fjöl-
skyldna. Það er svo mikið af góðum
stundum sem ég átti með ykkur og
þakklæti sem koma upp í hugann á
þessum tímamótum.
Bestu kveðjur,
Gísli Hermannsson.
GUÐNI EIRÍKUR
GUNNARSSON
INNRITUN er hafin í síðari orlofs-
viku Bergmáls, líknar- og vinafélags,
að Sólheimum í Grímsnesi dagana
23. til 30. ágúst. Vika þessi er ætluð
krabbameinssjúkum. Dvölin verður
hlutaðeigandi fólki að kostnaðar-
lausu.
Innritun fer fram hjá Kolbrúnu
Karlsdóttur og Karli Vigni Þor-
steinssyni og veita þau einnig upp-
lýsingar um dvölina.
Orlofsvika
fyrir krabba-
meinssjúklinga
FRÉTTIR
ÚTIVIST efnir sunnudaginn 1. júli
til 5. ferðar um Reykjaveginn svo-
nefnda, en hann verður genginn í 10
ferðum á þessu ári.
Brottför er kl. 10.30 frá BSÍ og ek-
ið að Djúpavatni en þaðan er gengið
að Vatnsskarði. Þetta er 5-6 klst.
ganga, og verður m.a. Hrútagjár-
dyngja skoðuð á leiðinni. Fararstjóri
verður Gunnar Hólm Hjálmarsson.
Verð. 1.700 kr. en 1.500 kr. fyrir
félaga og eru miðar seldir í farmiða-
sölu.
Ferð um
Reykjaveginn
Í TILEFNI 10 ára afmælis Ferða-
þjónustunnar Lónkoti í Skagafirði
býður hún gestum í afmæliskaffi
sunnudaginn 1. júlí nk. Kaffið stend-
ur frá kl. 14. til 17.
Afmæliskaffi
í Lónkoti
Á MORGUN, sunnudaginn 1. júlí,
sem er þjóðhátíðardagur Kanada,
verður sýningin Heimskautslöndin
unaðslegu: Arfleifð Vilhjálms
Stefánssonar, opnuð í Safni ís-
lenskrar menningararfleifðar í
Nýja Íslandi, The New Iceland
Heritage Museum, á Gimli í Mani-
toba. Við opnunina flytja m.a. dr.
Jón Haukur Ingimundarson frá
Stofnun Vilhjálms Stefánssonar og
Neil Bardal kjörræðismaður Ís-
lands á Gimli ávörp. Gimli er fyrsti
viðkomustaður sýningarinnar er-
lendis en á næstu árum verður hún
sett upp víðar í Kanada, og einnig í
Bandaríkjunum, Danmörku og
Finnlandi.
Sýningin er samstarfsverkefni
Stofnunar Vilhjálms Stefánssonar
og Dartmouth-háskóla í Hanover,
New Hampshire, Bandaríkjunum.
Sýningin er jafnframt liður í sam-
starfsverkefnum Akureyrarbæjar
og Reykjavíkur – menningarborg-
ar 2000 auk þess sem hún hefur
notið fjárstuðnings frá íslenska ut-
anríkisráðuneytinu.
Heimskautslöndin unaðslegu
Sýning opnuð á Gimli
NÝLEGA voru
hér staddir
fulltrúar frá
Ferðamálaráði
Malasíu og mal-
asíska flugfélag-
inu. Tilgangur
komunnar var að
kynna landið ís-
lenskum ferða-
skrifstofum.
Haldinn var m.a.
fundur fyrir starfsmenn ferðaskrif-
stofa þar sem um 50 manns hlustuðu
á fyrirlestra um Malasíu.
Heimsókn
frá Malasíu
Iskandar Mirza
Mohamed
UNGT fólk í Rauða krossinum
stendur fyrir rokktónleikum á Ing-
ólfstorgi laugardaginn 30. júní kl. 14-
18. Einnig verður boðið upp á dag-
skrá fyrir börn sunnudaginn 1. júlí
kl. 13-17 í Hljómskálagarðinum í
samvinnu við Skátasamband
Reykjavíkur.
Hljómsveitirnar Basic, Bris, Af-
kvæmi guðanna, Móri, Snafú,
Vígspá, Sagtmóðigur, I adapt, For-
garður helvítis, Dust og Fake dis-
order ætla að troða upp á Ingólfs-
torgi. Auk þessa verður
Ungmennahreyfing Rauða krossins
(Urkí) með kynningu á starfsemi
sinni í básnum. Urkí fékk til liðs við
sig félaga í Götusmiðjunni og Ungu
fólki gegn kynþáttafordómum til
þess að vera á svæðinu og kynna
starfsemi sína. Tónleikarnir eru lið-
ur í því að fá fólk til að taka virka af-
stöðu gegn ofbeldi, segir í fréttatil-
kynningu.
Í Skátalandi í Hljómskálagarðin-
um á sunnudaginn geta krakkar frá
kl. 13-17 fengið andlitsmálningu,
blöðrur og einn boðsmiða í leiktæki á
meðan birgðir endast.
Rokktón-
leikar
og barna-
dagskrá
Röng mynd
Þau mistök urðu í blaðinu í gær að
röng mynd birtist með frétt um
starfsemi Sambands borgfirskra
kvenna. Um leið og rétta myndin er
birt er beðist velvirðingar á þessum
mistökum.
Nafn
misritaðist
Nafn Arndísar Steingrímsdóttur
misritaðist í frétt í blaðinu í gær um
afhjúpun minnisvarða um Steingrím
Jónsson rafmagnsstjóra. Beðist er
velvirðingar á mistökunum.
LEIÐRÉTT
Morgunblaðið/Guðrún Vala
Frá sýningu SBK. F.v. Sigríður
Harðardóttir, Sigrún Sólmund-
ardóttir, Kristín Gunnarsdóttir,
formaður SBK, og Halldóra
Ingimundardóttir.
UM HELGINA er haldið upp á 80
ára afmæli raforkuframleiðslu í
Elliðaárdal. Orkuveita Reykjavíkur
fagnar þessum tímamótum með
ýmsum hætti.
Á laugardaginn verður farin
Elliðaárdalsganga um Fræðslustíg-
inn undir leiðsögn Kristins H. Þor-
steinssonar og Einars Gunnlaugs-
sonar. Lagt verður af stað frá
Minjasafninu kl. 10:00 og gengið um
Elliðaárdalinn.
Þá verður farið um Rafstöðina og
endað í Minjasafninu um kl.12:30.
Boðið verður upp á léttar og hollar
veitingar að göngu lokinni.
Á sunnudaginn, frá kl. 14:00 til
17:00, verður hápunktur afmælishá-
tíðarinnar þegar haldin verður fjöl-
skylduhátíð í Elliðaárdalnum sem
ber nafnið Orkuboltinn 2001. Börn á
öllum aldri geta fundið heilmargt við
sitt hæfi því boðið er upp á margs
konar leiktæki og uppákomu af
ýmsu tagi.
Í félagsheimili Orkuveitunnar
annast Thorvaldsenskonur kaffisölu
og þar verður Gagn og Gaman,
barnalistasmiðja Gerðubergs, með
sýningu fyrir kaffigesti kl. 15:00.
Afmælishátíð í
Elliðaárdal
♦ ♦ ♦
♦ ♦ ♦
♦ ♦ ♦
♦ ♦ ♦
♦ ♦ ♦