Morgunblaðið - 02.12.2001, Blaðsíða 27

Morgunblaðið - 02.12.2001, Blaðsíða 27
LISTIR MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 2. DESEMBER 2001 27 LISTIN KRYDDAR TILVERUNA Rauðarárstíg 14, sími 551 0400 Kringlunni, sími 568 0400 Smáralind, 535 0400 fold@artgalleryfold.com — Listamaður - Bragi Ásgeirsson — ÞAÐ er orðið eilítið þreytandi að tala sífellt um samruna lífs og listar líkt og slíkt væri raunhæfur mögu- leiki. En það er ekki auðvelt að slíta sig frá þeirri umræðu þegar lista- menn halda stöðugt áfram að ganga út frá nánasta umhverfi sínu í verk- um sínum. Reyndar kemur vel fram í verk- um Hlífar Ásgrímsdóttur að veru- leikinn þarf alls ekki að vera lista- manninum rannsóknarefni. Það væri nær að tala um að eitthvað í umhverfinu fangaði huga hans og ylli nokkurs konar þráhyggju með honum. Þeirri hugmynd skýtur upp í kolli hans að hægt sé að fanga eitthvert ljóðrænt augnablik og miðla því til annarra með svipuðum árangri og tilveran kastar fram tækifærisperlum sínum. En þó svo að listamaðurinn hafi ekki erindi sem erfiði tekst honum oftar en ekki að skapa annars konar tengsl milli verks síns og viðfangs- efnis og miðla þannig óbeint töfrum tilverunnar eins og hann varð fyrir þeim. Þetta er einmitt það sem Hlíf tekst með óvenjulegri samsetningu sinni á vatnslitum og raunveruleg- um sængurfötum, auk ljósmynda. Eitthvað í nálgun hennar minnir á fínleg handtök Hreins Friðfinnsson- ar þótt langur vegur sé milli Hlífar og hans. Þótt sýning hennar láti lít- ið yfir sér er hún mjög vel valin við- bót við sýninguna Air-Condition, í hinum sölum Hafnarborgar. MYNDLIST Hafnarborg, kaffistofa VATNSLITIR & BLÖNDUÐ TÆKNI HLÍF ÁSGRÍMSDÓTTIR Halldór Björn Runólfsson Innrömmun veruleikans Til 3. desember. Opið miðviku- daga til mánudaga frá kl. 11–17. Frá sýningu Hlífar Ásgrímsdóttur í kaffistofu Hafnarborgar. EMMA, bráðum níu ára, hittir galdramann með gulltennur sem gefur henni óhrjálegt og brotið 13 tíma úr. Hún á afmæli eftir viku og afræður að nota skrýtna gamla úrið í bili þar sem hún býst við að fá bráð- um nýtt, fínt úr í afmælisgjöf frá ömmu sinni. Emma er í skóla og lífið gengur sinn nútímalega vanagang, mamma er sístökkvandi í vinnuna og pabbi upptekinn og aldrei að hlusta. Hann svarar næstum aldrei því sem ég spyr um, hann pabbi minn. Ég held hann heyri ekki mjög vel. En hann lyktar vel. (18) Foreldrarnir virðast veita því litla eftirtekt þegar klukka töframanns- ins tekur á rás og sólarhringur Emmu tekur á sig allt aðra mynd en hina viðteknu. Og eftir því sem klukku galdra- mannsins seinkar og seinkar reynist erfiðara að synda gegn straumnum og halda sínu striki. En galdramað- urinn með gulltennurnar kann svar við því. Þú verður að treysta sjálfri þér ... Og klukkunni þinni ... Það gengur áreiðanlega vel. Kærðu þig kollótta um hvað aðrir segja. (26) Auk þess að læra að fylgja eigin sannfæringu lítur Emma fleiri hliðar á tilverunni í nýja tímanum en hún á að öllu jöfnu að venjast. Hún hittir til dæmis útigangsmann um miðja nótt, Garð-Berg, sem sefur úti undir beru lofti með pappaumbúðirnar af nýju IKEA rúmi mömmu og pabba sem skjól. Jafnvel þótt „hér á landi eigi allir heima einhvers staðar“ og ekki sé til „fólk sem sefur á götunum og svoleiðis“ eins og hún lærði í fyrsta bekk. Tennurnar á honum eru líka „algjör tannlæknamartröð“ og hann lyktar ekki vel. En hann segir sögur, „talar og talar og hlustar og svarar spurningum“. Þegar afmælið er búið viku síðar og Emma er búin að fá nýja úrið tek- ur „gamli tíminn“ við aftur, en henni þykir það samt sem áður að „vissu leyti gott að hafa farið eftir klukku galdramannsins“ um skeið. Enda þótt ég missti dálítið úr skól- anum. Og allt barnaefnið í sjónvarp- inu. Því ég hitti Berg. Annars hefði það ekki gerst.“ (91) Ferðalag Emmu undir öðrum tímaformerkjum er ekki bara dágóð skemmtun í góðri þýðingu, heldur þroskasaga telpu sem á dálítið upp- tekna foreldra og eignast fullorðinn vin sem hlustar. BÆKUR Börn eftir Per Nilsson. Myndir gerði Eva Lindström. Sigrún Árnadóttir íslenskaði. 94 síður. Mál og menning 2001. KLUKKAN SEM GEKK EINS OG HENNI SÝNDIST Þroskasaga telpu Helga Kr. Einarsdóttir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.