Morgunblaðið - 19.01.2002, Blaðsíða 58

FÓLK Í FRÉTTUM
58 LAUGARDAGUR 19. JANÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ
SÍMI 564 0000 - www.smarabio.isÍ I - .s ara i .is5 hágæða bíósalir
Miðasala opnar kl. 13
Sýnd 3, 5.30, 8, 10.30 og 12 á miðnætti.
Sýnd kl. 2, 4, 6, 8 og 10.
Sýnd í LÚXUS kl. 2, 6 og 10. B.i. 12 ára
„Besta mynd ársins“
SV Mbl
„Þvílík bíóveisla“ HVS Fbl
Ævintýrið lifnar viði i li i
Sýnd kl. 8 og 10.30. B.I.16 ára.




1/2
Ungfrú Skandinavía
Íris Björk
Ljóskur
landsins
sameinist!




DV




Mbl
ÓHT Rás 2
Kvikmyndir.com

Kvikmyndir.com

HK. DV
Dúndrandi gott
snakk með
dúndrandi góðri
gamanmynd
Gwyneth Paltrow Jack Blackyneth altro Jack lack
FRUMSÝNING
Sýnd kl. 4 og 6.
Frá höfundum
„There´s Something
About Mary“ og
„Me myself & Irene“
kemur Feitasta
gamanmynd
allra tíma
Glæný leysigeislasýning í sal-1
á undan myndinni
STINA Nordenstam hefur
verið að gefa út plötur nánast
frá blautu barnsbeini. Sú
fyrsta kom út fyrir tíu árum,
hin djasslegna Memories of a
Color, en heil þrjú ár voru í
næsta verk. Upp frá þeirri
plötu – sem ber nafnið And
She Closed Her Eyes – lá leið-
in í furðulegri sveigjum en áð-
ur og Nordenstam hóf fljót-
lega að móta afar
persónulegan stíl. Manni verð-
ur ósjálfrátt hugsað til lista-
manna eins og Laurie Ander-
son, Kate Bush og Bjarkar –
allt listamenn sem hafa látið
sig engu varða hvað er lenska
hverju sinni í dægurtónlistinni
heldur þvert á móti fylgt sann-
færingu sinni til hins ýtrasta.
Maður vissi ekkert hverju
maður átti von á er maður
hringdi út til Svíþjóðar einn
síðdegisaftan. Þær upplýsing-
ar lágu fyrir að Nordenstam
veitti sjaldan viðtöl og því var
maður hálfsmeykur.
En viðtalið reyndist hið
notalegasta – undarlega nota-
legt meira að segja. Rödd
Stinu hefur yfir sér zen-búdd-
íska ró og framvindan varð fá-
ránlega indæl. Hún lagði sig
fram við að svara öllum spurn-
ingum og velti þeim vel fyrir
sér, oft þá drjúga stund. Í
tæpan hálftíma var maður í
aðstöðu sem var þægilega
öðruvísi, miðað við hverju
maður á að venjast í þessum
„bransa“.
Skapa … eitthvað
Viðtalið byrjar vel með
vinalegum ruglingi og vandræða-
legu flissi. Stina er ekki viss
hvaða tungumál hún á að tala og
ég er eitthvað að vandræðast
með tæki og tól; athuga hvort
upptökutækið sé nú ekki örugg-
lega tengt og svona. Stina virðist
í rólegu skapi, pínu feimin þó og
segir mér að sér líði vel; sé
nýbúin að taka til í herberginu
sínu. Ég þykist greina að hér sé
komin vinaleg, hæglát stúlka.
Mér líður strax betur.
„Fyrir hvaða blað ertu að
skrifa?“ spyr hún.
– Það heitir Morgunblaðið.
„Ó … ókei.“
– Svo, hvernig hefurðu það
þá?
„Mér líður bara vel (hlær
létt).“
– Ég fékk eintak af nýju plötunni
þinni fyrir tveimur tímum (bæði
hlæja vandræðalega). Þannig að ég
náði að hlusta aðeins á hana. Og við
fyrstu hlustun virðist þetta bara
nokkuð tilkomumikið.
„Takk.“
– Nú er liðinn ansi langur tími frá
því að þú kláraðir upptökurnar. Af
hverju er það?
„Þetta átti nú ekki að vera svona
löng bið. En ég var að skipta um út-
gáfufyrirtæki og það er nú ein meg-
inástæðan.“
– Þannig að það er óhætt að segja
að þú njótir nokkurrar fjarlægðar
frá plötunni núna.
„Já.“
– Manni finnst auðvelt að lýsa tón-
list þinni sem nærgætinni, jafnvel
brothættri … kannski aðallega
vegna raddarinnar.
„Ahaa …“
– En hvað knýr þig annars til að
búa til tónlist?
„Ég veit það ekki … það er ekkert
eitt sem liggur að baki. Engir tón-
listarlegir áhrifavaldar a.m.k. Í upp-
hafi var ég í sambandi við nokkra
djassleikara – þá var ég um 16 ára og
fyrsta plata mín litast af þessum
djassáhuga mínum. Síðustu ár hef ég
svo haft minni og minni tíma til að
hlusta á tónlist. En … humm … það
sem ég hef áhuga á er t.d. Nick
Drake, Tim Buckley og … hver ann-
ar? … humm …“
– Væri hægt að rekja þessa „brot-
hættu“ hlið á tónlistinni þinni til
þessara listamanna?
„Nei. Þessi meinta viðkvæmni
kemur algerlega frá sjálfri mér
(hlær). Málið er að þegar ég var
yngri hafði ég mikla þörf fyrir að
skapa … bara eitthvað. Það að ég er
aðallega að gera tónlist er meira
svona tilviljun. Ég fann að ég átti
fremur auðvelt með að ná tökum á
henni; mér gekk vel í tónlistarskól-
anum … þannig að ég fann mína
rödd í tónlistinni og það finnst mér
„Ég held að … (löng þögn) … (enn
þögn) … Þetta er svolítið snúin
spurning. Ég er nú ekkert sérstak-
lega hrifin af þessum listamönnum,
svona almennt. Lengi vel áleit ég
mig ekki vera neitt sérstaklega
kvenlega. En núna sé ég að … (kím-
ir) … að ég er mjög kvenleg á marga
vegu. Tónlistin mín er a.m.k. ábyggi-
lega álitin vera mjög kvenleg. En
það er á engan hátt markmiðsbundið
frá minni hendi.“
– Ég vil slá því fram að þú sért af-
ar frumlegur tónlistarmaður.
Hvernig þú vinnur með tónlistina.
„Já (feimin). Ég held það.“
– En hvernig hefur þú þróast sem
listamaður í áranna rás?
„Þú og þínar erfiðu spurningar!
(hlær) … humm … það er svolítið
erfitt að pinna þetta niður þar sem
ég einbeiti mér algerlega að plötun-
um meðan ég er að vinna þær og svo
slekk ég bara á mér. Það er ekki
þannig að ég sé glamrandi á gítarinn
í tíma og ótíma, semjandi lög. Þannig
að plöturnar verða til í eigin rými,
óháðar hver annarri. En ég er ánægð
með þær allar, fyrir utan þá fyrstu.“
– Platan sem kom út á undan
„This is …“, „People are Strange“,
er tökulagaplata. Af hverju?
„Ég fór að hugsa um andstæðuna
við að vera listamaður sem túlkar
eigin reynsluheim með eigin orðum
og lögum. Hvort væru til lög sem
ættu vel við og lýstu vel því sem ég
væri að gera og hugsa.“
– Og þínar útgáfur á þessum lög-
um eru næstum óþekkjanlegar.
„Já, (með hálfkæfðum hlátri).“
– Sem er líkast til eina rétta að-
ferðin við að gera svona plöt-
ur...
„Já. Ég er sammála. Upp-
runalega hugmyndin mín var
reyndar að taka „léleg“ lög!
En það reyndist erfiðara en
ég hélt.“
– Þú hefur unnið með mönn-
um eins og Jon Hassell og
Vangelis. Ertu mikið fyrir að
vinna með öðru fólki?
„Já … ég geri nokkuð mikið
af því. Maður græðir á því að
skyggnast inn í hugarheim ann-
arra listamanna en stundum
verður maður líka fyrir von-
brigðum; þá átti maður von á að
einhver ákveðinn listamaður
væri öðruvísi.“
– Og fólk falast einnig eftir
þinni aðstoð?
„Já. Það gerist en oftast er það
bara að sækjast eftir röddinni
minni sem það svo ætlar að setja
ofan á sína tónlist. En það þykir
mér afar óáhugavert.“
– Og er ekkert erfitt að segja
nei?
„Nei. Alls ekki. Ég er mjög
hreinskilin við þetta fólk.“
– Þú vannst með Brett Anderson
úr Suede á þessari nýju plötu.
Hvernig gekk það?
„Það gekk mjög vel og það fór vel
á með okkur. Mér fannst gaman að
sjá hann kúpla sig niður í rólegri
stemningu. Með Suede er hann van-
ur að vera mun meira ögrandi.“
– Þú hefur einnig tekið talsvert af
ljósmyndum. Er það meira eins og
áhugamál eða …?
„Ég sé hluti ekki sem áhugamál.
Þetta er bara mitt líf. En ég hef ekki
sinnt ljósmynduninni lengi þar sem
ég hef verið mjög upptekin við að
vinna í tónlist undanfarið.“
– Ein spurning að lokum. Er það
rétt að þú spilir aldrei á tónleikum?
„Það er rétt.“
– Og má ég spyrja: Af hverju?
„Já, það máttu. Uuu … mig langar
bara ekkert sérstaklega til þess. Það
er ekkert sem segir að þú þurfir að
halda tónleika þótt þú sért tónlist-
armaður.“
Stina Nordenstam: „Lengi vel áleit ég mig ekki vera neitt sérstaklega kvenlega.“
Fólk er
skrýtið
Þá er hinn pinkuskrýtni listamaður frá
Svíþjóð, hún frænka okkar Stina Norden-
stam, búinn að gefa út nýja plötu. Arnar
Eggert Thoroddsen átti um margt
athyglisvert samtal við hana Stínu.
arnart@mbl.is
S
æ
ns
ka
s
ö
ng
ko
na
n
S
ti
na
N
o
rd
e
ns
ta
m
g
af
n
ýv
e
ri
ð
ú
t
pl
ö
tu
na
T
hi
s
is
…
mjög mikilvægt. Það er hægt að tjá
hluti með tónlist sem útilokað er að
setja í orð.“
– Þannig að það var kannski ekk-
ert svo augljóst að þú myndir fara í
popp/rokktónlist?
„Ja … það sem ég hef gert hefur
ekki náð mikilli hylli á meðal al-
mennings því ég á mjög erfitt með að
herma eftir öðrum hlutum. Sem er í
raun nauðsynlegt ef þú ætlar að ná
eyrum fjöldans. Ef þú ert djassari þá
lærir þú þinn djass og þróar hann
svo áfram. Þetta hef ég aldrei getað
– eða viljað.“
Spilar aldrei á tónleikum
– Listamenn eins og Alanis Mor-
issette hafa leynt og ljóst notað þá
staðreynd að þeir eru kvenmenn í
sinni listsköpun. Hvernig horfa
svona hlutir við þér?