Morgunblaðið - 12.07.2002, Blaðsíða 37

minna leyti.
Enda fann ég seinna er fór að líða
á ævi Hauks að hann mat mikils upp-
eldisáhrifin frá starfi ungmenna-
félagsins. Mér fannst hann með
mörgum frammámönnum þjóðarinn-
ar sem lýsa því oft í endurminning-
um sínum að starfið í ungmenna-
félaginu heima og Laugarvatns-
skólinn eða annar sambærilegur
alþýðuskóli hafi verið gott veganesti
út í lífið. Haukur fór til náms að
Laugarvatni eins og margir ungir
karlmenn og konur gerðu meðan sú
menntastofnun starfaði.
Eins og áður hefur verið minnst á
kom það fljótt í ljós að Haukur var
hagur í höndunum. Í framhaldi af því
lærði hann trésmíði og aflaði sér
réttinda í þeirri grein, vann síðan við
byggingavinnu að aðalstarfi sína
starfsævi.
Fyrsta húsið sem hann byggði var
tvíbýlishúsið í Hellatúni sem byggt
var 1945 þegar nýtt hús var byggt í
stað gamla bæjarins. Man ég hvað
Hellatúnsbændur voru ánægðir með
viðskiptin við Hauk fyrir vandaða
vinnu og áhuga við að koma verkinu
áfram.
Ári síðar byrjaði hann á að byggja
félagsheimilið Ásgarð sem UMF
Ásahrepps stóð að, var það fjögurra
ára sumarvinna. Byggði hann það að
öllu leyti einsamall nema steypu-
vinnu og reisingu á þaki og að gera
það fokhelt, það var allt unnið í
gjafavinnu af félögum í UMF Ása-
hrepps. Aðeins raf- og hitalagna-
vinna var borguð út ásamt vinnu
Hauks sem var víst ekki reiknuð á
topptaxta. Síðan sá hann um við-
haldsvinnu um helgar næstu áratug-
ina. Þá var skrifari þessara orða með
fjárreiður fyrir félagið á tímabili,
fann ég þá að mörg stundin var unn-
in af hugsjón en ekki hagnaðarvon.
Mesta gæfuspor Hauks var 28.
febrúar 1953 er hann kvæntist Dag-
mar Helgadóttur ættaðri frá Vík í
Mýrdal, góðri konu, vinnusamri,
verklaginni og hagsýnni húsmóðir.
Þau áttu einn son Guðjón Inga, sagn-
fræðing og hagleiksmann á sviði lista
og lita.
Þegar hún tengdist Hauk átti hún
lítinn dreng frá fyrra hjónabandi
sem Haukur tók að sér sem sitt barn,
Helga Tómasson listdansara, sem
komið hefur Íslandi vel á kortið úti í
hinum stóra heimi með sinni list-
sköpun, góðu formi og framkomu
sem vakið hefur verðskuldaða at-
hygli hvar sem hann hefur komið
fram.
Haukur hafði Döggu – eins og hún
var almennt kölluð – að lísförunaut í
27 ár. Þá greindist hjá henni erfiður
sjúkdómur sem lagði hana að velli
langt um aldur fram.
Þá hygg ég að innra með Hauk
hafi myndast sár söknuður og tóma-
rúm sem hann bar í hljóði án sjáan-
legra marka því þar missti hann það
bjarg sem aldrei bifaðist, sá ávallt
ljós í myrkri þótt á móti blési.
Eftir fráfall hennar dvaldi hann
meira í Ási og þegar Eiríkur bróðir
hans féll sviplega frá 1988 hélt
Haukur áfram af fullum krafti að
heyja túnin í Ási, seldi hestamönnum
heyið. Nú síðast í ágúst sló hann
túnskák í hagstæðum þurrki. En að-
alverkið hjá honum síðastliðið sumar
voru endurbætur á gamla íbúðarhús-
inu í Ási er fór illa í jarðskjálftunum
árið 2000. Á því var hann búinn að
gera mikla endurbætur en sjálfsagt
margt ógert sem stefnt hefur verið
að að vinna seinna en margt fer öðru
vísi en ætlað er. Eftir heyskapinn fór
hann til Reykjavíkur, hefur eflaust
ætlað að koma fljótt aftur.
Bráðveiktist þá og var fluttur á
sjúkrahús og greindist með þann
sjúkdóm sem lagði hann að velli eftir
um það bil 6 vikna erfitt líf.
Þar með er í Ási hljóðnaður véla-
dynur, hamarshögg og sagarhljóð.
Eftir lifir minningin um góðan
granna og starfsaman þjóðfélags-
þegn.
Að endingu votta ég og mín fjöl-
skylda innilega samúð Guðjóni Inga,
Helga Tómassyni og fjölskyldum
þeirra, öldruðum systkinum og af-
komendum ásamt öllum öðrum sem
eiga minningar um þau.
Megi góður guð gefa ykkur bjart-
sýni, trú og kærleika, blessunarríka
og bjarta daga um ókomin ár.
Guðbjörn I. Jónsson.
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 12. JÚLÍ 2002 37
✝ Steinþór K. Þor-leifsson fæddist í
Arnadal í Norður-
Ísafjarðarsýslu 19.
ágúst 1930. Hann
varð bráðkvaddur á
Laugarvatni fimmtu-
daginn 4. júlí síðast-
liðinn. Foreldrar
hans voru Þorleifur
Þorleifsson, sjómað-
ur og verkamaður, f.
9. júlí 1895, d. 18.
júní 1984, og Stef-
anía Marta Guð-
mundsdóttir verka-
kona og húsmóðir, f.
27. júlí 1907, d. 16. júní 1983.
Systkini Steinþórs eru Aðalheið-
ur Elísabet, f. 12. febrúar 1928;
Jóhanna, f. 20. júní 1929; Þorleif-
ur Magnús, f. 14. september 1931;
Magnúsína Erna, f. 19. febrúar
1934, d. 8. september 1998; Sig-
urður Guðmundur Stefán, f. 14.
júní 1935, d. 2. mars 1977; Eiríkur
Ásgeir, f. 6. ágúst 1938; Guðfinna
Bergþóra, f. 3. janúar 1940;
Guðný Kristín, f. 28. nóvember
1942, d. 28. ágúst 1992.
Steinþór kvæntist 25. desem-
ber 1960 Ernu G. Sigurðardóttur
útgerðastjóra og húsmóður, f. 26.
júlí 1938, dóttur hjónanna Gerðar
Einarsdóttur húsmóður, f. 7. júlí
1917, d. 11. apríl 1956, og Sig-
urðar Óskars Bárðarsonar, f. 19.
september 1915, d. 14. febrúar
1999. Börn Steinþórs og Ernu
eru: 1) Sigurður
Garðar, f. 5. mars
1960, kvæntur Önnu
Hönnu Valdimars-
dóttur, f. 20. nóvem-
ber 1964. Börn
þeirra: Anton Þór,
Bergþór og Gabríel
Þór. 2) Kristján Þór,
f. 24. september
1961, unnusta hans
er Kamma Viðars-
dóttir, f. 20. júní
1963. 3) Drengur,
fæddist andvana 12.
janúar 1963. 4) Þor-
leifur, f. 29. júní
1970, og sambýliskona hans er
Magdalena Glazer, f. 10. október
1980. 5) Gerður Ólína, f. 17. júlí
1971, og sonur hennar Abel
Haukur Guðmundsson, f. 1. júní
1996.
Steinþór var sjómaður mestan
hluta af ævi sinni. Hann vann
fyrst á ýmsum vertíðarbátum þar
til hann keypti sér bát ásamt eig-
inkonu sinni 1968 og hófu þau út-
gerð til 1990. Árið 1978 gekk Sig-
urður sonur hans að hluta til inn í
útgerðina. Síðar stofnaði Stein-
þór ásamt eiginkonu sinni, Sig-
urði syni sínum og eiginkonu
hans fiskverkun í Grindavík og
rak hana frá 1990 til 1995. Þá
fluttu þau hjónin í Kópavog.
Útför Steinþórs fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 10.30.
Þá er hann Steini vinur okkar
farinn til feðra sinna, við hjónin
höfðum ekki séð Steina og Ernu í
einhverja mánuði er þetta dynur
yfir, þá fer maður að naga sig fyrir
að hafa ekki verið búinn að heim-
sækja þau.
Þorleifur og Stefanía flytja með
krakkahópinn að Hraungerði fljót-
lega upp úr 5́0.
Mín fyrstu kynni af Steina og
Ernu var haustkvöld eitt 5́5, er ég
stend úti við Brimnes í góðu veðri
og góni út í myrkrið. Sé ég hvar
tvær verur koma upp traðirnar frá
Hraungerði. Það eru Steini og
Erna sem er með klút fyrir munn-
inum og Steini spyr mig hvort ég
geti farið með þau til Keflavíkur,
því Erna þyrfti til læknis.
Við þrjú brunum inneftir en
heldur var frúin fámál á leiðinni,
sennilega feimin. En ferðin tókst
vel og fólk náði heilsu. Þessum
kynnum hefði ég ekki viljað missa
af.
Síðan skilja leiðir. En ég sé
Steina af og til bæði á bryggjunum
og í beituskúrunum.
Steini og Erna fara síðan að búa
í Hraungerði. Við síðan í Vina-
minni, Jón Hólm og Fanney í
Hrafnabjörgum. Hjá þessum hóp
myndaðist góður kunningsskapur
sem hefur haldist síðan.
Steini var alla tíð sjómaður. Ég
minnist hans fyrst á Hafrenningi
með Simba í Múla, síðan var hann
á Hrafni Sv. Gk með Sigga á Sól-
heimum.
Svo fljótlega upp úr 6́5 ræðst
vinurinn í eigin útgerð og kaupir
tíu tonna bát og gerir hann út í
nokkur ár, jafnhliða því sem hjónin
eru að byggja sér hús að Mána-
sundi 5.
Eins og gengur og gerist í út-
gerð voru vertíðar góðar en annar
tími göróttur og oft erfiður.
Síðan stækkar Steini við sig og
kaupir 40 tonna skip, að vísu gam-
alt. Það skip var happafley fyrir
Steina og gekk honum vel á því.
Þetta skip fór síðan í úreldingu og í
þriðja skiptið þá ræðst Steini í
kaup á skipi sem var um 40 tonn,
nokkuð nýlegt, og þá að mig minnir
með Sigurði syni sínum sem varð
síðar skipstjóri á Sigþóri Gk.
Upp úr 8́5 fer heldur að halla
undan. Kvótinn var lítill og skertur
á hverju ári. Síðan fóru þau í verk-
un með en það er eins og gengur,
það eru ekki allir jafn heppnir í
fjármálum.
Við sem þekktum Steina vissum
að hann var sjálfum sér verstur
þegar það var. Átti hann góða að
þar sem Erna var og brást honum
aldrei á hverju sem gekk.
Um haustið 7́5 vinnur Hrefna
bingóvinning til Kanarí og þar með
kviknaði útþráin. Ég, Hrefna,
Helgi, Olla; Steini og Erna fórum í
tvær vikur og eftir það margar
ferðir saman og eigum við hjónin
góðar og ljúfar minningar með
Steina og Ernu.
Eftir að þau fluttu í Kópavoginn,
bjó Steini þeim aðstöðu að Laug-
arvatni þar sem hann var öllum
stundum og undi hag sínum vel
þar. Það kom fyrir að ég og Hrefna
gistum hjá þeim hjónum í góðu yf-
irlæti. Við Steini fengum okkur yf-
irleitt í glas á kvöldin. Kannski um
of stundum, en svona var það hjá
okkur.
Steini var góður félagi, yfirleitt
ljúfur og í góðu skapi. En þó átti
hann það til að vera skrambi þung-
ur á brún, þá var minn maður svo-
lítið erfiður, en ætíð besti félagi.
Við biðjum Guð að styrkja og
styðja Ernu og börnin í því tóma-
rúmi sem hefur myndast.
Við minningu þína ég huga minn dvel,
er þú þrammaðir í lífsins lendur.
Öllu verki og starfi þú skilaðir vel,
nú stoltur með pálmann þú stendur.
(Magnús J. Antonsson)
Hvíl í friði, kæri vinur.
Magnús Þ. Sverrisson,
Hrefna Petersen.Kæri Steini.
Kallið kom snöggt og óvænt.
Aldrei erum við viðbúin því þó
við vitum að það komi.
Mig langar að þakka þér fyrir að
hafa verið vinur minn.
Alltaf tókstu mér eins og þínu
barni þegar ég var á þínu heimili,
og var það daglega þegar ég var
barn og unglingur, því samgang-
urinn var mikill á milli heimila okk-
ar.
Það sem stendur upp úr í minn-
ingunni er helst hvað þú varst
stríðinn og skemmtilegur, þú gast
alltaf látið mig hlæja eða roðna
jafnauðveldlega, og þú hafðir gam-
an af því.
Ég sendi Ernu, Sigga, Kidda,
Þorleifi, Gerði Ólínu og fjölskyldum
mínar innilegustu samúðarkveðjur.
Við þökkum samfylgd á lífsins leið,
þar lýsandi stjörnur skína,
og birtan himneska björt og heið
hún boðar náðina sína.
En alfaðir blessar hvert ævinnar skeið
og að eilífu minningu þína.
Hvíl í friði.
Valgerður Magnúsdóttir.
STEINÞÓR K.
ÞORLEIFSSON
Til hamingju með
afmælið, kæri sonur,
þú ert 21árs í dag. Ég
vona að þú sért ham-
ingjusamur í Paradís.
Mig langar mjög mik-
ið til þess að vera með þér núna,
þú veist að líf mitt getur ekki orðið
eins og það var án þín. Mér geng-
ur illa að ná áttum. Þú ert hjarta
mitt, þú ert lífið mitt, þú ert mér
allt. Ég sakna þín og án þín verð
ég aldrei aftur hamingjusöm. Ég
get aldrei hætt að hugsa um þig.
Manstu þegar þú sagðir við mig að
þú ætlaðir að fá mótorhjólaskír-
teini og ég sagði ekkert, en ég ætl-
aði að koma þér á óvart á 21 árs
afmælinu þínu og gefa þér mót-
orhjól því ég vissi að þú mundir
EKACHAI
SAITHONG
✝ Ekachai Saith-ong fæddist í
Surin í Taílandi 12.
júlí 1981. Hann lést
í Reykjavík 20. nóv-
ember síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Langholts-
kirkju 29. nóvem-
ber.
elska mótorhjólið. Ég
hafði margt á prjón-
unum fyrir þig og mér
líður svo illa að fá
ekki tækifæri til að
segja þér allt þetta.
En ég held að þú vitir
hversu mjög mér er
annt um þig.
Ég trúi því að við
munum einhvern tím-
ann aftur verða móðir
og sonur.
Sjáumst, elsku son-
ur minn, ég elska þig
mjög mikið.
Wannika.
Elsku bróðir og vinur, við viljum
óska þér til hamingju með 21 árs
afmælið og segja þér að við sökn-
um þín alveg ótrúlega mikið.
Líf okkar hefur ekki verið eins
án þín og mun aldrei verða eins,
en við vonum svo innilega að þér
líði vel og að þú sért einhvers stað-
ar með ástinni þinni, henni Söru.
Þakka þér fyrir allt sem þú hefur
gert fyrir okkur, við munum
geyma þig í hjarta okkar að eilífu.
Sjáumst í paradís, elsku Ek.
Þínar systur og vinur,
Aldís, Ben og Óðinn.
Elsku bróðir minn, mig óraði
aldrei fyrir að ég þyrfti að skrifa
minningargrein um þig svona
snemma, það er svo ótrúlega erfitt
að trúa að manneskja sem allir
dáðu og elskuðu svo mikið sé far-
inn frá þessum heimi, þú fórst allt
of fljótt frá okkur. Við áttum svo
margt ógert saman, það er svo
margt sem þú vildir gera og verða.
Í dag hefðir þú orðið 21 árs, ég
man að við töluðum um að halda
upp á afmælið okkar saman og
hafa þetta ógleymanlegt afmælisp-
artí. Þú hefðir verið að undirbúa
þetta einmitt núna því þú varst svo
mikill djammari í þér, vildir alltaf
hafa lífið fullt af fjöri, en í dag
munum við systkinin halda upp á
þennan dag sem við töluðum um
að gera, í kvöld munum við koma
saman og minnast þín.
Þú varst aldrei hræddur við að
prófa nýja hluti í lífinu og varst
góður í öllu sem þú tókst þér fyrir
hendur eins og í íþróttum sem þú
hafðir mjög gaman af, stóðst við
allt sem þú sagðir og beiðst aldrei
með hlutina, þú varst alltaf bestur
í öllu, fyrsta sem þú gerðir var að
læra karate svo fórstu í kickbox og
endaðir sem þjálfari í þessu öllu
saman, já, þú varst alltaf númer
eitt. Svo varstu mjög góður við
okkur systkinin, reyndir alltaf að
sjá um að kenna okkur hvað væri
rétt og rangt í lífinu, þú verndaðir
okkur og hjálpaðir okkur í gegnum
erfiða tíma.
Það er svo erfitt að sætta sig við
að þú sért farinn frá okkur, það er
eitt sem hrjáir mig núna síðan þú
fórst frá okkur – að hafa ekki
tækifæri til að veita þér jafnmik-
inn stuðning og ástúð og þú veittir
mér, ég vona að þú fyrirgefir mér
það. Það líður ekki einn dagur án
þess að ég hugsi til þín, ég mun
varðveita allar minningar um þig í
hjarta mínu að eilífu, ég þakka þér
fyrir allt sem þú hefur gert fyrir
mig. Ég er mjög stolt yfir að hafa
átt þig sem bróður. Hvíldu nú í
friði hjá þinni heittelskuðu Söru.
Ágústa Saithong.
Elsku amma mín,
það er ekki langt síð-
an við hlógum dátt er
við rifjuðum upp allar
þær góðu stundir sem við áttum í
Helgamagrastræti.
Ég man þegar við áttum heima
hjá þér og þú fórst með mig í
sundlaugina, þú fórst daglega og
hélst því áfram eftir að þú fluttir
nær okkur í Garðabæinn.
ÁSA
HELGADÓTTIR
✝ Ása Helgadóttirfæddist á Ísafirði
24. febrúar 1923.
Hún lést á Hjúkrun-
arheimilinu Holts-
búð í Garðabæ 20.
júní síðastliðinn.
Kveðjuathöfn um
Ásu var í Dómkirkj-
unni 2. júlí en útför
hennar var gerð í
kyrrþey.
Það var ekkert sem
mér þótti skemmti-
legra en að fá að leika
mér að fína dótinu
þínu, klæðast selskap-
skjólunum þínum.
Uppáhaldið voru þó
uppháu hanskarnir og
loðskinnskragarnir.
Síðan lánaðir þú mér
staup og ég lék mér
klukkustundum sam-
an í frúarleikjum.
Það var nánast fast-
ur liður að þú komst
svo inn í stofu og við
dönsuðum saman um
stofuna við einhverja klassíska
tónlist sem þú hlustaðir á í útvarp-
inu.
Elsku amma, takk fyrir það sem
þú gafst mér, guð geymi þig.
Kveðja.
Barbara.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar til blaðsins
í bréfsíma 569 1115, eða á netfang þess (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer höf-
undar/sendanda fylgi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli
að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða
2.200slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.