Morgunblaðið - 05.10.2002, Blaðsíða 20

ÁRBORGARSVÆÐIÐ
20 LAUGARDAGUR 5. OKTÓBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
MENNIRNIR í áhaldahúsum
sveitarfélaganna í landinu mæta
kvabbi og kvörtunum íbúa. Þeir
bregðast yfirleitt við af þjón-
ustulipurð og gera gott úr öllu.
Þegar þetta er nefnt við þá Magn-
ús Gunnarsson og Pál Kristinsson
á Selfossi kinka þeir kolli.
Þeir kannast við að síminn sé
glóandi þegar göturnar fyllast af
snjó yfir nóttina og fyrirstaða er
að morgni. Einnig þegar frá-
rennslið stendur á sér með þeim
óþægindum og óþef sem því
fylgir, að ekki sé talað um þegar
heilar götur verða vatnslausar.
Og svo þegar allt stendur sem
hæst, allar vélar eru úti og mikið
að snúast, koma hringingar þar
sem gerðar eru athugasemdir við
verklagið og vinnubrögðin.
Svo er það líka á hinn veginn,
segja þeir, að inn á borð í áhalda-
húsinu berst kannski konfektkassi
í þakkarskyni fyrir góða þjón-
ustu.
Magnús hefur verið starfs-
maður áhaldahússins í ellefu ár
þar sem hann svarar í símann og
flytur erindi bæjarbúa áfram inn í
vinnslukerfi hússins. Áður en
Magnús kom til starfa var hann
starfsmaður Siglingamálastofn-
unar, skipaeftirlitsmaður og á
undan því skipstjóri og stýrimað-
ur á fraktskipum.
„Já, það er rétt, ég er skákmað-
ur og mikill áhugamaður um það,
er í Skákfélagi Selfoss og ná-
grennis. Það er líflegt í skákinni
hérna og mikið að snúast,“ segir
Magnús þegar hann er inntur eft-
ir því hvað hann gerir í frítím-
anum. „Ég er ákaflega hrifinn af
áherslunum í skákinni núna, þeg-
ar verið er að gefa krökkum
skákbók til að efla áhuga þeirra
og ég hlakka mikið til 8. október
en þá fer fram stórmót hér á Sel-
fossi.
Ég tefli heilmikið og er í bréf-
skákum þar sem menn leika 10
leiki á 30 dögum og geta vel að
merkja fallið á tíma og gera það.
Nei, ég tefli ekki við konuna,
skákin er eini þátturinn á andlega
sviðinu þar sem ég hef yfirhönd-
ina og er ekkert að hvetja hana til
að tefla,“ segir Magnús og hlær
við. Páll Kristinsson hefur starfað
hjá Áhaldahúsinu og Vatnsveit-
unni í 27 ár. „Ég er hálend-
ismaður og við hjónin höfum
ásamt fernum öðrum hjónum að-
stöðu í Landmannahelli en þangað
förum við á vetrum og yfir sum-
artímann líka. Manni finnst mað-
ur vera afskaplega frjáls þarna
inn á milli fjallanna í kyrrðinni.
Þarna þarf fólk að tala saman því
ekki er neitt sjónvarp sem tekur
augað og athyglina og það er
hreint ekki lítils virði,“ segir Páll.
Hann er og mikill áhugamaður
um verndun Ingólfsfjalls sem
hann lítur á sem gullmola byggð-
arinnar enda er fjallið helsta
vatnsöflunarsvæði fyrir þéttbýlið
í Árborg. „Ég lít á Ingólfsfjall
sem snaran þátt í afkomu íbú-
anna. Verði fjallið eyðilagt með
námuvinnslu í Ölfusinu eða í
Grafningi, er illt í efni. Okkur var
bent á það 1981, þegar við vorum
að virkja eitt vatnsbólið, að ekki
mætti fara austar í skriðuna með
stóru gryfjuna sem blasir við af
Suðurlandsveginum án þess að
skapa hættu fyrir vatnsbólið sem
er þar rétt hjá en síðan þá hefur
gryfjan teygt sig verulega austar
og dýpra niður.
Ég er sannfærður um að menn
eru, í austurkanti gryfjunnar,
komnir að hallamörkum í skrið-
unni í átt að vatnsbólinu.
Mér finnst nauðsynlegt að
vernda Ingólfsfjall, það ætti að
vera mál númer eitt, tvö og þrjú í
hagsmunavörslu fyrir þéttbýlið.
Fjallið er gullnáma frá vatnsöflun
séð en er það líka sjálfsagt út frá
malartekjunni fyrir þau fyrirtæki
og eigendur jarðarinnar. Vatns-
hagsmunirnir eru mun stærri og
eiga að hafa forgang því ef vatnið
spillist erum við í vondum málum.
Svo eru hér stór matvælafyrir-
tæki sem nota mikið vatn,“ segir
Páll Kristinsson og leggur
áherslu á orðin, enda starfsmaður
Vatnsveitunnar og einn af frum-
kvöðlum við að afla vatns við ræt-
ur Ingólfsfjalls.
Í Áhaldahúsinu mæta menn kvabbi og kvörtunum íbúa eins og starfsbræður þeirra víða um land
Stunda skák og fjalla-
mennsku í frítímum
Morgunblaðið/Sigurður Jónsson
Vinnufélagarnir Páll Kristinsson og Magnús Gunnarsson fyrir utan
bækistöðvar Áhaldahúss Árborgar á Selfossi.
Selfoss
TVEIR nýir slökkvibílar voru bornir
saman á dögunum, annars vegar
hefðbundinn vatnsbíll frá Slökkviliði
Hveragerðis og hins vegar bíll frá IB
ehf. sem búinn er „One seven-
tækni“og notar froðu sem sjöfaldar
hvern vatnsdropa. Samanburður
þessi var gerður að frumkvæði IB
ehf. sem farið hefur um allt land og
kynnt nýja bílinn sem góðan fyrsta
bíl á brunastað og leggur áherslu á
hina nýju tækni þar sem 1.000 lítra
vatnstankur bílsins virkar sem 7.000
lítra tankur með hinni nýju aðferð.
Slökkviliðsmenn í fullum skrúða
tóku þátt í verkefninu og var sem um
einvígi væri að ræða. Kveiktir voru
annars vegar tveir timbureldar og
hins vegar eldur í tveimur dekkja-
hrúgum. Viðstaddir voru menn frá
Brunamálastofnun sem skráðu nið-
urstöður, slökkvitíma og vatns- og
froðunotkun.
Niðurstaðan var sú að bíllinn frá
IB ehf. notaði mun minna efni, bæði
vatn og froðu, auk þess sem það
gekk hraðar að slökkva með þeim
búnaði. Munaði þar 20 sekúndum.
Heildarvatnsnotkun hefðbundna
slökkvibílsins á báða eldana var 800
lítrar en IB-bíllinn notaði 200 lítra af
vatni. Froðunotkun IB-bílsins á
dekkjaeldinn var sömuleiðis minni, 7
desilítrar á móti 22 lítrum hjá vatns-
bílnum. „Það er klárt að nýi bíllinn
frá IB er bæði efnis- og vatnsspar-
andi en slökkvimátturinn virðist
svipaður. Ég er hrifinn af þessu
framtaki hjá IB ehf. sem hefur heim-
sótt flestöll slökkvilið og við fögnum
slíkum vinnubrögðum. Það er ekki
spurning að ég held menn skoði
þennan bíl sem góða viðbót við
tækjabúnaðinn,“ sagði Guðmundur
Bergsson, deildarstjóri hjá Bruna-
málastofnun.
Hann sagðist gera ráð fyrir að
stofnunin fengi tæki leigð hjá IB á
næsta ári til að kynna One seven-
tæknina. Hann og aðrir brunamála-
stofnunarmenn voru sammála um að
bíll IB væri góður snerpubúnaður og
fyrsti búnaður á brunastað. Þá væri
bíllinn einnig góður og lipur í bæj-
arumferð.
„Við erum búnir að kynna tækin
um allt land og höfum fengið mjög
góðar viðtökur. Menn eru í vandræð-
um víða um land vegna skorts á vatni
og þurfa að fara langar leiðir á
brunastað. Þeir sjá því að þetta tæki
er mjög hentugt, eins og við bendum
á,“ sagði Ingimar Baldvinsson hjá IB
ehf. Hann sagði einnig að keppnin
hefði verið tekin upp á myndband
sem yrði notað sem kennsluefni.
Sviðsett „einvígi“ milli
tveggja slökkvibíla
Morgunblaðið/Sigurður Jónsson
Frá „einvíginu“ sem fór fram í malargryfju í landi Hrauns í Ölfusi.
Selfoss
„MÉR líkar vel að fara úr blómunum
í matinn, við hjónin höfum bæði mik-
inn áhuga á matargerð og lítum á
þetta sem tækifæri því hér í húsinu
er allt til alls til að gera góðan mat og
svo erum við með úrvals matreiðslu-
mann,“ sagði Snorri Sigurfinnsson
fyrrverandi garðyrkjustjóri Selfoss
og verslunarstjóri í Blómavali á Sel-
fossi en hann opnaði ásamt konu
sinni Sigrúnu Ólafsdóttur, nýjan
veitingastað, Steikhús Selfoss, 19.
september.
Nýi veitingastaðurinn er til húsa
að Tryggvagötu 8 þar sem veitinga-
staðurinn Laufás var til húsa.
„Við ætlum svona fyrst í stað að
hafa allt opið varðandi umgjörð stað-
arins og finna farveginn að því hvað
fólk vill. Ætlum að leita að stílnum
og finna fjölina okkar í veitinga-
rekstrinum hérna og vonumst til að
koma með góða blaðsíðu í veitinga-
húsamenninguna hér á svæðinu.
Hver veit nema þetta verði kúreka-
staður suðursins, það er aldrei að
vita. Það er skemmtilegt að gera
eitthvað mannlífs- og menningar-
aukandi og vissulega er menning
fólgin í því að fara út að borða,“ sagði
Snorri Sigurfinnson veitingamaður í
Steikhúsi Selfoss.
Ljósmynd/Sigurður Jónsson
Snorri Sigurfinnsson veitingamaður, Tómas Þóroddsson matreiðslu-
maður og Sigrún Ólafsdóttir í Steikhúsi Selfoss.
Hver veit nema
þetta verði kúreka-
staður suðursins?
Selfoss
EINS og kunnugt er verður Barna-
skólinn á Eyrarbakka og Stokkseyri
150 ára á næstunni.
Ýmislegt er gert til að gera þessi
tímamót minnisstæð. Einn atburður
í þessa veru var að Hrafn Jökulson
kom í heimsókn í skólann fyrir
nokkru og í för með honum voru
tveir þekktir skákmenn, Róbert
Harðarson og Stefán Kristjánsson,
og tefldu hinir síðarnefndu fjöltefli
við nemendur.Ljósmynd/Óskar Magnússon
Fjöltefli í
skólanum
Eyrarbakki