Morgunblaðið - 05.10.2002, Blaðsíða 48

48 LAUGARDAGUR 5. OKTÓBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ






 

 

  
  


 
 


   
 BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
BANDARÍKIN eru nú að undirbúa
árásarstríð á hendur Írak. Líklega
er mikilvægasta markmið stríðsins
að fá aðgang að ódýrri olíu, en Írak
er annað olíuríkasta land í heimi.
Aðrir nefna að Bandaríkjunum þyki
líka mikilvægt að koma höggi á
arabaríki núna, til að styðja Ísrael
gegn Palestínumönnum.
Hverjir mundu láta lífið í slíku
stríði? Jú tugir þúsunda Íraka,
kvenna, karla og barna, sem eiga
jafn mikinn rétt á að lifa eins og
hvert okkar hinna. Þetta kemur í
kjölfar viðskiptabanns sem valdið
hefur hörmungum í landinu, m.a.
dauða 500 þúsunda íraskra barna.
Aðilar stríðsins eru annars vegar
langmesta herveldi heims og hins
vegar fólkið sem á að ráðast á. Sem
sagt annars vegar ríki sem er að
undirbúa fjöldamorð og hins vegar
þeir sem á að myrða.
Og hvað segir almenningur heims-
ins um þetta? Flest venjulegt fólk er
andvígt stríði Bandaríkjanna gegn
Írak. Leiðtogar margra ríkja eru
hins vegar tilbúnir til að styðja slíkt
stríð. Líklega telja þeir sig munu fá
eitthvað í staðinn. Sumir, með Blair
forsætisráðherra Breta í broddi
fylkingar, berja stríðsbumburnar
jafn ákaft og Bandaríkin. Aðrir segj-
ast vilja fara sér hægar, en finnst að
samt þurfi að fara í stríð, eins og
Halldór, utanríkisráðherra okkar.
Einstaka hafa þó látið undan al-
menningsálitinu heima fyrir og segj-
ast alfarið andvígir stríði, eins og ný-
kjörnir valdhafar í Þýskalandi.
Og hvað segja fjölmiðlarnir sem
eiga að upplýsa okkur um eðli heims-
málanna? Ég fylgist nú mest með
þeim íslensku. Varla er hægt að
segja að þeir séu yfirkomnir af harmi
út af væntanlegri innrás. Nei, aldeil-
is ekki, þvert á móti. Ekki hefur
maður séð viðtöl við almenning í
Írak, væntanleg fórnarlömb stríðs-
ins, þar sem sagt er frá aðstæðum
þeirra. Það eru stöðugt viðtöl við þá
sem hóta að drepa þetta fólk. Það er
notað fegrandi orðalag eins og
„væntanlegar aðgerðir Bandaríkj-
anna í Írak“, þegar allt venjulegt
fólk talar um árásarstríð eða jafnvel
fjöldamorð. Allt of oft er afstaða eða
ummæli árásaraðilans sett fram sem
frétt eða sannleikur, þegar eðlilegra
væri að segja t.d.: Bush heldur því
fram.
Við lifum í heimi þar sem vaxandi
líkur eru á stríðum af hendi Banda-
ríkjanna gegn þjóðum heims,
í hagnaðarskyni eða fyrir völd.
Stríðshugur bandaríska herveldisins
eflist við hvert stríðið sem heimurinn
leyfir því að heyja. Ástandið er farið
að minna óhugnanlega á upphaf síð-
ari heimsstyrjaldarinnar, undirbún-
ingsstríð Þýskalands nasismans.
Gegn þessari þróun þurfa allir góðir
menn um allan heim að rísa, ekki síst
fréttamenn með réttum upplýsing-
um um það sem er að gerast.
Allra síst ættu þeir að láta nota sig
sem hjálpartæki stríðsherranna eða
til að breiða yfir hryllinginn sem í
vændum er.
RAGNAR STEFÁNSSON,
Laugasteini, Svarfaðardal.
Hlutverk íslenskra fjöl-
miðla gagnvart stríðs-
áróðri Bandaríkjanna
Frá Ragnari Stefánssyni:
MIG langar að þakka Illuga Jökuls-
syni fyrir sitt innlegg í þættinum Ís-
land í bítið þriðjudaginn 1. október.
Það eru ekki allir sem „þora“ eða
láta verða af því að segja skoðanir
sínar á málefnum geðfatlaðra, og það
er með eindæmum að ráðherrar og
aðrir ráðamenn þjóðarinnar skuli
ekki láta Íslendinga hafa forgang í
þessum málum eins og öðrum. Svo er
verið að byggja sendiherrabústaði
fyrir milljarða þótt mönnum nægðu
venjulegar íbúðir eins og öðrum
sendiherrum.
Hér er ekki hægt að halda uppi
sjúkrahúsum á viðunandi hátt. Það
þarf að loka sjúkrastofum og senda
dauðveikt fólk heim þótt enginn sé til
að sinna því. Ég þekki ótal dæmi um
slíkt. Fatlaðir, og ég tala nú ekki um
geðfatlaðir, hafa enga möguleika á
að sjá um sig sjálfir. Það vita allir.
Foreldrar slíkra einstaklinga eru oft
og tíðum alls ekki færir um að sjá um
þá.
Nú er verið að safna fé fyrir Rauða
krossinn til að hjálpa fátækum. Það
er góðra gjalda vert „en bróðir, líttu
þér nær“.
Okkar fólk þarf á okkur að halda
fyrst og fremst. Ég veit ekki til þess
að útlendingar hugsi fyrst um okkur
og síðan um sig. Enda margir sem
vita ekki einu sinni að við erum til,
hvað þá annað. Flestir hugsa um sín-
ar fjölskyldur fyrst og fremst. Síðan
snúa þeir sér að öðrum.
Við erum að flytja inn fólk í
stórum stíl. Páll Pétursson kemur
hér glaðhlakkalegur í sjónvarpi og
sýnir íbúðir sem þetta fólk fær á
meðan það er að koma sér fyrir. Það
fær vinnu, sem sagt það sem ís-
lensku ungmennin vilja ekki. Hver
hefur alið upp þetta fólk sem nennir
ekki að vinna þá vinnu sem býðst?
Ég bara spyr.
Ef fólk nennir ekki að vinna getur
það sjálfu sér um kennt. Ég vorkenni
ekki fólki (sérstaklega ungu fólki)
sem vill ekki fara í fiskvinnu út á
land eða aðra vinnu. Áður fyrr hefði
fólk mátt éta það sem úti frýs ef það
nennti ekki að vinna þá vinnu sem
var í boði. Núna fær þetta fólk bara
atvinnuleysisbætur eins og ekkert
sé.
Ég held að það þurfi að athuga
þetta eitthvað nánar. Annaðhvort
vinnur fólk fyrir sér eða það er í
námi. Þeir sem eru frískir geta séð
um sig sjálfir. Engar atvinnubætur
fyrir frískt fólk.
VALBORG SOFFÍA
BÖÐVARSDÓTTIR,
Breiðási 9, Garðabæ.
Lítum okkur nær
Frá Valborgu Soffíu
Böðvarsdóttur: