Morgunblaðið - 01.04.2003, Qupperneq 40

40 ÞRIÐJUDAGUR 1. APRÍL 2003 MORGUNBLAÐIÐ
   

 
 BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík
Sími 569 1100

Símbréf 569 1329
Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
Í UMRÆÐU á alþingi rétt fyrir þing-
lok vegna fátæktar bænda réðst
Kristinn H. Gunnarsson þingmaður
Framsóknarflokksins á Vestfjörðum
á Steingrím J. Sigfússon og taldi að
hann bæri ábyrgð á þessu ástandi
vegna gerðar búvörusamnings vorið
1991 sem þáverandi landbúnaðarráð-
herra í stjórn Steingríms Her-
mannssonar.
Ég var persónulega töluvert kunn-
ugur Kristni áður en hann gekk á
mála hjá Framsókn og fannst þá ekki
fara mikið fyrir þekkingu þingmanns-
ins á landbúnaðarmálum eða vilja til
að bæta hlut bændafólks.
Ekki er að sjá að honum hafi farið
mikið fram síðan – nema þá í rang-
færslum. En það vill til að við erum
svo heppin að eiga miklu trúverðugri
vitnisburð úr innsta hring Framsókn-
arflokksins um Steingrím J. Sigfús-
son og verk hans sem landbúnaðar-
ráðherra. Í ævisögu Steingríms
Hermannsonar, III. bindi, blaðsíðu
296–297, sem út kom árið 2000, segir
S.H. orðrétt: „Mér þótti Steingrímur
standa sig vel í embætti landbúnaðar-
ráðherra. Hann var atorkusamur og
iðinn, fylginn sér og tryggur stuðn-
ingsmaður landsbyggðarinnar. Að
mínu mati tókst Steingrími J. vel að
brúa bilið milli sjónarmiða bænda og
neytenda. Búvörusamninginn taldi ég
skynsamlega málamiðlun, þó hann
hafi reynst bændum erfiður þegar
fram í sótti.“
Ég hygg að í ljósi þessarar um-
sagnar fyrrverandi leiðtoga Fram-
sóknarflokksins og forsætisráðherra í
umræddri ríkisstjórn, falli ásakanir
Kristins H. Gunnarssonar dauðar og
ómerkar. Umræddur búvörusamn-
ingur var barn síns tíma en „hafi hann
reynst bændum erfiður þegar fram í
sótti“ vaknar sú spurning á kosninga-
vori, hvað ríkisstjórnarflokkarnir,
annar í átta ár, hinn í tólf ár, hafi verið
að gera til að forða bændum frá þeim
kröggum sem nýjar aðstæður og
breytt neyslumynstur hafa skapað?
Sem sauðfjárbónda er mér full-
kunnugt um að vel rekin, afurðahá og
skuldlítil bú hanga nú því aðeins á
horriminni að annað hjóna, helst
bæði, sæki vinnu utan heimilis. Slíka
vinnu er ekki alls staðar að fá og því
hafa stéttarbræður mínir bæst í hóp
ruslatunnufólks á Faxaflóasvæðinu
og í biðraðir Rauða krossins og
mæðrastyrksnefndar.
Vitræna kjarabaráttu með mótaða
markaðsaðlögunarstefnu hefur skort
hjá ríkisstjórnarhollum Bændasam-
tökum. Þau hafa hvatt til stækkunar
búa með þeim afleiðingum að við höf-
um lent í þeirri offramleiðsludauða-
gildru sem nú blasir við alþjóð. Á
meðan slær formaðurinn á alla putta
sem á fundum benda á aðgerðir og
áhyggjur landbúnaðarráðherra virð-
ast þær helstar, að hafa ekki komist á
nema tvö þorrablót í ár.
Það hefur löngum verið á orði haft
að þá liði bændafólki verst, þegar báð-
ir þeir flokkar, sem eigna sér það, eru
saman í ríkisstjórn. Svo hefur nú ver-
ið í átta ár og er mál að linni.
INDRIÐI AÐALSTEINSSON,
sauðfjárbóndi,
Skjaldfönn við Djúp.
Kristinn
veður reyk
Frá Indriða Aðalsteinssyni:
SNEMMA fór mig að dreyma um að
varðveita mb. Baldur KE 97 þegar
útgerð hans yrði hætt. Sá draumur
er nú að rætast, hann fær „vöggu“ á
góðum stað í Keflavík. Allir sem á
honum hafa verið og miklu fleiri telja
hann þess verðan.
Atvik, óviðkomandi rekstrinum á
Baldri, ollu því að við seldum hann,
þegar við höfðum átt hann í 25 ár.
Aflinn þessi ár var að meðaltali um
820 tonn, öllu landað í Keflavík,
nema fáeinum tonnum. Aldrei hefur
minnsta óhapp hent menn eða bát-
inn, öll þau 42 ár, sem liðin eru síðan
hann var afhentur í Svíðþjóð, 10.
mars 1961.
Ég hef talið að Baldur hafi verið
fyrsti frambyggði báturinn, byggður
eftir íslenskum hugmyndum.
Nú hefur Gísli Reynisson í Hafn-
arfirði bent á að mb. Björgvin EA 75
hafi verið fyrsti íslenski frambyggði
báturinn.
Það mun að vísu rétt. Þessi bátur
var byggður á Akureyri og skráður
10. jan. 1960. Seldur aftur 6. okt.
sama ár. Hann gekk svo kaupum og
sölum næstu árin og fór víða um
land. Ekki veit ég eftir hvers eða
hverra hugmynd þessi bátur var
byggður, en varla verður sagt að hún
hafi lukkast.
Gísli var annars að svara skrifum
einhvers í Morgunblaðinu hinn 3.
febr. sem mun hafa titlað sig áhuga-
mann um varðveislu sjóminja. Ekki
hefi ég séð þá ri
tsmíð, en ræð nokkuð í, út á hvað
hún gekk. Þótt vart sé það svaravert
umfram það sem Gísli segir ætla ég
að rifja dálítið upp.
Gullmola nafnið fékk Baldur af því
að hann þótti einstök happafleyta.
„Áhugmaðurinn“ vill kalla hann
kolamola.
Kolakóngur væri nær lagi, því öll
árin, 1961 til 1990, var Baldur afla-
hæstur, á dragnótinni í Faxaflóa,
nema það fyrsta, þá var hann í öðru
sæti. Nokkurn tíma tók að ná tökum
á því að nota víra í stað tóga, við
dragnótina. Það var fyrst gert á
Baldri 1961 og mun hvergi hafa verið
reynt fyrr. Þessi nýjung var bylting,
sem létti vinnuna mikið og slysa-
hætta við dragnótaveiðar minnkaði
mikið. Baldur var fyrst ísl. skipa til
að nota skuttog, árið 1961. Það var
að vísu með humartroll.
Gísli segir: „Hver bátur hefir sína
sál og sögu.“ Mb. Baldur hefur sál,
það vita þeir, sem á honum hafa ver-
ið. Saga hans er merk, um það verð-
ur ekki deilt.
ÓLAFUR BJÖRNSSON,
Keflavík.
Mb. Baldur KE 97
verður varðveittur
Frá Ólafi Björnssyni: