Morgunblaðið - 09.04.2003, Blaðsíða 41

BRÉF TIL BLAÐSINS
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 9. APRÍL 2003 41
RSH.is
Dalvegi 16b • 201 Kópavogur
Sími 544 5570 • Fax 544 5573
www.rsh.is • rsh@rsh.is
Þráðlaus
VERSLUN • VERKSTÆÐI
Radíóþjónusta Sigga Harðar
BlueTooth tækni
fyrir GSM
Velkomin á 21. öldina
w
w
w
.d
es
ig
n.
is
©
20
03
SKIPA
ÞJÓNUSTA
Vagnhöfði 21 • 110 Reykjavík
Sími: 577 4500 • www.velaland
velaland@velaland.is
d
es
ig
n.
is
2
00
3
ÞAÐ hefur verið fróðlegt að fylgjast
með umræðum stjórnmálamanna
undanfarið um málefni okkar aldr-
aðra og öryrkja, en tengja verður
saman þessa hópa, því skv. lögum
hættir öryrki að vera öryrki þegar
hann nær sextíu og sjö ára aldri, og
verður ellilífeyrisþegi. Ráðherrar og
þingmenn stjórnarflokkanna hrósa
sér af því hvað þeir hafi gert mikið
fyrir aldraða og þeir beri hag þeirra
fyrir brjósti og tala um mikla kaup-
máttaraukningu, en það vill svo ein-
kennilega til að við sem erum rétt um
og yfir sultarmörkum í tekjum höfum
ekki orðið vör við hana því meiri hluti
þeirra hækkana sem við fáum fer í
hærri skatta því skattleysismörkin
hækka ekki í samræmi við launaþró-
un. Síðstliðið haust skipaði ríkis-
stjórnin nefnd til að vinna að tillögum
að bættum kjörum aldraðra og end-
aði það starf með undirskrift samn-
ings. Þessi samningur var nauðung-
arsamningur, því í nefndinni mátti
ekki ræða um skattabreytingar eða
hækkun grunnlífeyris en veruleg
hækkun fékkst á tekjutryggingar-
auka, sem aðeins tæplega fjögur
hundruð nanna fengu árið 2001, en
það varð til að hækka prósentuhækk-
un bóta mikið þegar tekið er með-
altal. Þessi samningur var nauðung-
arsamningur eins og sagði hér að
framan því þegar forystumenn okkar
komu af fundi forsætisráherra skild-
ist mér á þeim að annaðhvort skrif-
uðum við undir eða fengjum lítið sem
ekkert. Þessi samningur sem við
skrifuðum undir verður okkur til
ævarandi skammar, en áróðurstæki
fyrir stjórnina. Nú nýlega kom fram
á vegum ríkisstjórnar skýrsla um
framtíð aldraðra. Þetta er sjálfsagt
merkileg skýrsla og gott áróðurstæki
fyrir stjórnina, en mér skilst að engar
beina tillögur um úrbætur strax til
hinna verst settu séu í henni, þarna
séu aðeins framtíðardraumar um það
hvað við sem erum við sultarmörkin í
dag, getum haft það gott í framtíðinni
svona tíu til fimmtán árum eftir að við
erum dauð.
Annars er það ákflega merkilegt
hvað allir stjórnmálaflokkarnir eiga
það sameiginlegt að allir bera þeir
hag okkar gamlingjanna fyrir brjósti,
en ekki einn einasti þeirra hefur bor-
ið fram á Alþingi neinar raunhæfar
tillögur, sem eru í samræmi við óskir
eða vilja okkar. Ekki hef ég orðið var
við neinar ákveðnar tillögur, sem
stjórnmálaflokkarnir ætla að beita
sér fyrir, okkur til handa, í næstu
kosningum, það er allstaðar sama
orðagjálfrið, við þurfum að bæta kjör
aldraðra, sem eru verst settir, en
ekkert er sagt meira. Landsfundur
sjálfstæðismanna samþykkti ágæta
ályktun á landsfundi sínum fyrir um
tveim árum, en þeir hafa ekki lagt
hana fram á Alþingi og enginn annar
flokkur hefur lagt því eyra að leggja
fram svipaða tillögu á Alþingi.
Ég skora á alla frambjóðendur fyr-
ir næstu alþingiskosningar, hvort
sem þeir eru þingmenn, ráðherrar
eða væntanlegir þingmenn og ráð-
herrar, að lesa þessa ályktun lands-
fundar Sjálfstæðisflokksins og lofa
okkur því að þið leggið fram tillögu í
samræmi við hana á næsta Alþingi.
Ég fullyrði að hvert ykkar sem hefur
kjark, þor eða vilja til að lofa þessu,
fær fjölda atkvæða frá öldruðum og
öryrkjum, því núna bíðum við eftir að
heyra einhverjar ákveðnar jákvæðar
tillögur til að geta greitt þeim at-
kvæði. Við erum orðin leið á fagur-
gala, viljum fá að sjá kveðnar tillögur
og loforð um að staðið verði við þær.
Það er ekki nóg að segjast vilja bæta
kjörin, það hafa allir sagt mörg und-
anfarin ár, við viljum sjá ákveðnar til-
lögur og loforð um efndir.
KARL GÚSTAF ÁSGRÍMSSON,
form. FEBK.
Aldraðir og stjórn-
málaflokkarnir
Frá Karli Gústafi Ásgrímssyni
SÚ var tíð, segir í bókum, að íslenska
þjóðin átti aðeins eina sameign sem
metin var til fjár. Það voru fiskimiðin.
Þessara fiskimiða litu ungir menn og
konur til með löngun. En um það er
sagan hefst var löngu kominn brest-
ur í þessi fiskimið og elstu menn þótt-
ust muna hljóm þeirra skærari.
Samt unnu ungir menn enn þess-
um fiskimiðum. Að viðstöddu Al-
þingi, lögmönnum og böðlum stórút-
gerða og manni sem átti að höggva
og sjávarbyggðum sem átti að
drekkja mátti oft sjá flota stórútgeða
níðast á vorri móður. Fiskimenn
vestur á fjörðum sátu klofvega á kili
heimabyggðar sinnar sem var að
sökkva og sendu valdhöfunum háðs-
legan tón. Úr því urðu til frægustu og
verðmætustu fréttamyndir sem um
getur síðan land byggðist.
Myndir þessar voru teknar um
borð í Bjarma BA-326, af brotthvarfi
þorska í nóvember 2001, og sýndar í
sjónvarpinu skömmu síðar. Lands-
höfðingjarnir og valdaráð útvegs-
manna snerust í roðinu við þessi
ósköp og sendu frá sér stríðsyfirlýs-
ingu. Glæpamennirnir skyldu eltir
uppi og handsamaðir dauðir eða lif-
andi. Herforinginn Þórður skandali,
tryggur böðull valdhafanna, blés til
orustu og réðst til atlögu með al-
væpni á sömu stundu. Sakamennirn-
ir voru teknir herskildi og færðir í
böndum í þrælakistu landsyfirréttar.
Þar verða þeir látnir dúsa eins lengi
og þurfa þykir. Ekki var talin ástæða
til þess að rétta í máli þessara glæpa-
manna þar sem sakarefnið var svo al-
varlegt og auðsýnt að ekki þyrfti
frekari vitnanna við og var því refs-
ingin ákvörðuð á sömu stundu.
Tilv. í sögu Haldórs Laxness.
Sú var tíð, segir í bókum, að ís-
lenska þjóðinn átti aðeins eina sam-
eign sem metin var til fjár. Það var
klukka. Þessi klukka hékk fyrir gafli
Lögréttuhússins á Þingvöllum við
Öxará, fest við bjálka uppí kverkinni.
Henni var hríngt til dóma og undan
aftökum. Svo var klukkan forn að
einginn vissi leingur aldur hennar
með sannindum. En um það er sagan
hefst var laungu kominn brestur í
þessa klukku og elstu menn þóttust
muna hljóm hennar skærari. Tilv.
lýkur.
Jón Hreggviðsson bóndi á Rein
undi því illa að klukkan yrði mölvuð
niður af kóngsins mönnum og brædd
í fallbissur og sendi þeim tóninn. Eft-
irmálar af því voru þessir.
Tilv. í sögu Haldórs Laxness.
Réttur var settur í stofu sýslu-
manns og Jón Hreggviðsson ákærð-
ur um að hafa á Þingvöllum við Öxará
móðgað vorn allranáðugasta arfa-
kóng og herra, með ósæmilegu orða-
spjátri í þá veru að þessi vor herra
hafi nú tekið sér þrjár frillur fyrir ut-
an hans ektaskap. Jón Hreggviðsson
þvertók fyrir að hafa nokkru sinni
mælt slíkum orðum um sinn elskaða
arfakóng og allranáðugasta herra,
tign og majestet og greifa útí Hol-
stinn, og spurði um vitni. Sigurður
Snorrason sór þá orð þessi á Jón
Hreggviðsson. Jón Hreggviðsson
bað um að mega sverja á móti, en
gagnstæðir eiðar voru ekki leyfðir í
einu máli. Þegar bóndanum hafði
verið synjað eiðsins kvað hann að
vísu rétt vera að hann hefði talað orð-
in, enda væri sagan almæli í þrælak-
istunni á Bessastöðum; en því fór
fjarri að hann hefði með þessu viljað
styggja kóng sinn, öðru nær, hann
hafði viljað mæra hversu ágætur sá
kóngur var sem hafði með þrem frill-
um í senn auk drottníngarinnar; í
öðru lagi hafði hann verið að gera að
gamni sínu við góðvin sinn Sigurð
Snorrason sem aldrei hafði kent
kvenmanns það menn vissu. Tilvitn-
un lýkur.
Jón Hreggviðsson hlaut að launum
fyrir tiltækið 24 vandarhögg á beran
skrokkinn.
Ætti ég að öfunda hann?
NÍELS A. ÁRSÆLSSON,
Skógum,
Tálknafirði.
Íslandsklukkan
Frá Níelsi A. Ársælssyni