Morgunblaðið - 15.10.2003, Blaðsíða 35

Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
BRYNJAR ÞÓR LEIFSSON,
Blásölum 17,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu föstu-
daginn 17. október kl. 15.00.
Jean Leifsson,
Bryndís A. Brynjarsdóttir,
Bjarki A. Brynjarsson, Úlfhildur H. Guðbjartsdóttir
og barnabörn.
sem dóttur sína Gestrisni, rausn og
reisn voru Erlu aðalsmerki. Reisninni
hélt hún fram á það síðasta. Allir utan
af landi, bæði skyldir og vandalausir,
komu og gistu hjá Erlu og Kristjáni,
jafnvel þótt þau byggju aðeins í
tveggja herbergja íbúð á stundum.
Öllum var tekið með kærleika og alúð.
Þetta hefði auðvitað ekki verið hægt
hefði hún átt fúlan og leiðinlegan
mann. Þess vegna var þáttur Krist-
jáns ekki minni.
Hún Erla var eins og mamma okk-
ar, bar hag annarra meira fyrir
brjósti en sinn eigin. Eftir að Erla
mín veiktist bað hún mig að líta eftir
Kristjáni ef eitthvað kæmi fyrir sig og
mun ég reyna að gera það eftir bestu
getu.
Elsku Kristján, ég veit að þinn
missir er mestur, en við sem eftir lif-
um getum yljað okkur við minning-
arnar um kærleiksríka konu. Megi
Guð styrkja þig, synina og fjölskyldur
þeirra í ykkar miklu sorg. Að lokum
vil ég þakka Erlu fyrir samfylgdina
og allt sem hún gerði fyrir mig og
mína fjölskyldu.
Olga.
Í dag verður Erla móðursystir mín
borin til grafar. Í sumar sem leið
greindist hún með kabbamein. Sjúk-
dómurinn hafði betur aðfaranótt
laugardagsins 4. október sl.
Ég var ekki gömul þegar ég vissi
hver Erla frænka var. Ég átti heima á
Blönduósi en Erla frækna í Reykja-
vík. Ég dvaldi stundum hjá Erlu
frænku þegar ég var lítil stelpa. Það
fannst mér mjög spennandi. Mér er
sérstaklega minnisstætt hvað Erlu
frænku fannst gaman að greiða mér.
Ég var með sítt og mikið hár og ekki
kom til greina að ég fengi að fara út
nema að búið væri að greiða mér.
Stóðum við þá við eldhúsvaskinn og
hárið rennbleytt og njörvað í tíkó.
Punkturinn yfir i-ið voru svo rauðu
hárborðarnir, alltaf rauður, ekki
neinn annar litur kom til greina. Þar
sem Erla og Kristján eiga 5 stráka
fannst henni gaman að dútla við hárið
á mér. Frænkur mínar Kristín og
Helga létu klippa sig drengjakoll sem
þá var í tísku og auðvitað vildi ég líka.
Erlu frænku fannst þetta miður og
barðist á mót þessu í þó nokkra daga
en á endanum lét hún undan mér og
ég fékk minn drengjakoll.
Erla var hamhleypa til allra verka.
Þrátt fyrir stórt heimili vann hún
einnig utan heimilisins. Gestkvæmt
var hjá þeim hjónum Erlu og Krist-
jáni enda gestrisin með eindæmum
og þau góð heim að sækja. Ekki
fannst frænku neitt tiltökumál að fá
óvænt fólk í mat eða kaffi, hún virtist
geta töfrað fram kræsingar með
engri fyrirhöfn og ekkert hafa fyrir
því. Ég hef oft velt því fyrir mér
hvernig hún fór að þessu.
Þrátt fyrir mikið annríki á þessum
árum hjá þeim hjónum, fóru þau mjög
oft í útilegur á sumrin. Og ég fékk
auðvitað að koma með. Það var bara
núna síðast í sumar sem ég og Erla
vorum að rifja upp þá útlegu sem okk-
ur fannst einna minnisstæðust og
vorum við sammála um að líklega
hefði það verið sú sem við enduðum
að gista í sláturhúsinu á Kirkjubæj-
arklaustri. Lögðum við af stað í þessa
minnisstæðu útilegu í dumbungi og
rigningu. Leiðin lá austurfyrir. En al-
veg sama hvað langt var ekið, aldrei
stytti upp. Það var orðið frekar fram-
orðið og ákveðið var bara að keyra út
fyrir veg og sofa í bílnum. Erla
frænka og Kristján sváfu upprétt í
framsætunum en ég og Rúnar sonur
þeirra kúrðum í aftursætinu. Þegar
við vöknuðum um morguninn var enn
rigning. Og áfam var keyrt. Enduð-
um við á Kirkjubæjarklaustri og enn
var rigning. Þá var okkur öllum lokið
og Kristján snaraðist út úr bílnum og
vék sér að heimamanni og spurði um
gistingu. Heimamaðuinn sagði að við
gætum fengið inni í sláturhúsinu sem
við þáðum með þökkum. Það sem við
vorum fegin, okkur leið einsog á 5
stjörnu hóteli.
Svo liðu árin. Ég varð fullorðin og
alltaf hélst gott samband okkar á
milli. Ég giftist og eignaðist mín börn.
Alltaf var það Erla frænka sem kom
eða hringdi og tók þátt í bæði sorg og
gleði. Alltaf til staðar fyrir mig.
Erla var einstaklega næm á líðan
annarra. Ekki var t.d. vinnandi vegur
að leyna því ef ég var orðin ófrísk. Það
lá við að hún vissi það á undan mér.
Ég man sérstaklega eitt skiptið þá
ætlaði ég að hafa þessar fréttir aðeins
fyrir mig og minn mann í nokkra daga
en fór í kaffi til Erlu frænku. Og það
var ekki að sökum að spyrja. Hún
segir strax við mig: „Ertu ólétt Sig-
urbjörg? Það þýðir ekkert fyrir þig að
þræta, ég sé það á þér.“ Einnig brást
henni ekki bogalistin að spá fyrir um
hvort kynið það væri. Nú í seinni tíð
kom ég oft til þeirra hjóna að loknum
vinnudegi hjá mér. Þegar ég kom
sagði Erla: „Nú gerum við verulega
gott kaffi.“ Þá átti hún við sterkt
kaffi. Þetta voru svo notalegar stund-
ir.
Þegar ég heimsótti þig síðast á
spítalann, þá kvöddumst við, frænka,
vitandi að við mundum ekki sjást aft-
ur hér í þessu jarðlífi. Mér fannst svo
gott að fá tækifæri til að kveðja þig.
Það var sama róin og æðruleysið yfir
þér þá vitandi hvert stefndi eins og í
sumar þegar þú fékkst þessar slæmu
fréttir.
Elsku Erla, hafðu þökk fyrir allt.
Kristjáni, sonum og öðum ástvin-
um sendi ég mína dýpstu samúð.
Megi Guð blessa ykkur og styrkja, í
ykkar miklu sorg.
Sigurbjörg.
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 15. OKTÓBER 2003 35
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför elskulegs eiginmanns
míns, föður, tengdaföður, afa og langafa,
RAGNARS JÓHANNSSONAR
fyrrverandi skipstjóra
frá Ísafirði.
Bestu þakkir fær starfsfólk á hjúkrunarheim-
ilinu Skógarbæ, sérstaklega starfsfólkið á
Vesturbæ, fyrir góða umönnun og atlæti.
Ásta Finnsdóttir,
Bragi Ragnarsson, Jónína Gissurardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
sonar, afa og bróður,
PÉTURS INGA SCHWEITZ ÁGÚSTSSONAR,
Deildarási 9,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til Heimahlynningar Krabba-
meinsfélagsins, starfsfólks á 12G, 11E og göngudeildar Landspítalans
við Hringbraut fyrir góða umönnun og yndislegheit.
Guð geymi ykkur öll.
Guðrún Steingrímsdóttir,
Arnheiður Schweitz Pétursdóttir,
Anna Kristín Pétursdóttir, Ragnar Ólafur Ragnarsson,
Inger Birta Pétursdóttir,
Inger Birthe Gíslason, Ágúst Gíslason,
Berglind Ragnarsdóttir
og systkini.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elsku-
legrar eiginkonu minnar, móður, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
GUÐBJARGAR KRISTJÁNSDÓTTUR
frá Móabúð,
Krummahólum 6,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Landspítalanum Fossvogi, deild 6B, fyrir
hlýtt viðmót, gott atlæti og frábæra umönnun.
Guð blessi ykkur öll.
Þórður Sveinbjörnsson,
Kristín V. Þórðardóttir,
Björn K. Þórðarson,
Jón Örn Þórðarson, Sigríður Svansdóttir,
Erna Hlín Þórðardóttir, Rúnar Þrúðmarsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
Innilegar þakkir til allra þeirra, sem sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
ástkærs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
GESTS BREIÐFJÖRÐ RAGNARSSONAR,
Selsvöllum 12,
Grindavík.
Jóhanna Garðarsdóttir,
Steinunn Gestsdóttir, Tryggvi Sæmundsson,
Ragnar Breiðfjörð Gestsson, Margrét Helgadóttir,
Hanna Rún Gestsdóttir,
Reynir Garðar Gestsson, Inga Þórðardóttir
og barnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og vináttu við andlát og útför elskulegs
föður okkar, tengdaföður og afa,
GUÐMUNDAR RAFNS GUÐMUNDSSONAR
málarameistara,
Naustahlein 30,
Garðabæ.
Ásdís Guðmundsdóttir, Jón Bjarnarson,
Pétur Guðmundsson, Hólmfríður Lillý Ómarsdóttir,
Guðmundur K. Guðmundsson, Svanlaug Sigurðardóttir
og barnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við útför elskulegrar móður okkar, tengda-
móður, ömmu og langömmu,
SIGURBJARGAR INGIMUNDARDÓTTUR,
Dyngjuvegi 12,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Landspítala
Fossvogi, deild 2B, fyrir einstaka umönnun.
Sigurður Karlsson, Ragnhildur Steingrímsdóttir,
Hanný Karlsdóttir, Ingvi Hallgrímsson,
barnabörn og langömmubörn.
Elskuleg frænka mín,
LÁRA GUÐMUNDSDÓTTIR,
er látin.
Útför hennar hefur farið fram í kyrrþey.
Hjartanlegar þakkir flyt ég öllum á Kumbara-
vogi, Stokkseyri, fyrr og síðar, fyrir ómetanlega
hjúkrun og umhyggju.
Ragna Blandon.
 Fleiri minningargreinar um Er-
lendu S. Erlendsdóttur bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.
AFMÆLIS- og minningar-
greinum má skila í tölvupósti
(netfangið er minning-
@mbl.is, svar er sent sjálf-
virkt um leið og grein hefur
borist) eða á disklingi. Ef
greinin er á disklingi þarf út-
prentun að fylgja. Nauðsyn-
legt er að tilgreina símanúm-
er höfundar og/eða sendanda
(vinnusíma og heimasíma).
Ekki er tekið við handskrif-
uðum greinum.
Um hvern látinn einstak-
ling birtist ein aðalgrein af
hæfilegri lengd á útfarardegi,
en aðrar greinar séu um 300
orð eða 1.500 slög (með bilum)
en það eru um 50 línur í
blaðinu (17 dálksentimetrar).
Tilvitnanir í sálma eða ljóð
takmarkast við eitt til þrjú er-
indi. Einnig er hægt að senda
örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5–15 línur, og votta
virðingu án þess að það sé
gert með langri grein. Grein-
arhöfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stutt-
nefni undir greinunum.
Minningargreinum þarf að
fylgja formáli með upplýsing-
um um hvar og hvenær sá
sem fjallað er um er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um
foreldra hans, systkini, maka
og börn og loks hvaðan útför-
in verður gerð og klukkan
hvað. Ætlast er til að þetta
komi aðeins fram í formálan-
um, sem er feitletraður, en
ekki í greinunum sjálfum. Þar
sem pláss er takmarkað getur
þurft að fresta birtingu
greina, enda þótt þær berist
innan hins tiltekna frests.
Frágangur
afmælis-
og minning-
argreina