Morgunblaðið - 20.12.2003, Blaðsíða 8

FRÉTTIR
8 LAUGARDAGUR 20. DESEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
SNÖRP umræða varð um fundar-
sköp við lok síðari umræðu um fjár-
hagsáætlun Reykjavíkurborgar eftir
síðustu ræðu borgarstjóra, og töldu
sjálfstæðismenn í borgarstjórn að
samkomulag um lokaræður hefði
verið brotið.
Umræðunum var skipt í þrjár um-
ferðir og í upphafi fundar tókst sam-
komulag um að í þriðju umferð
fengju Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson,
Sjálfstæðisflokki, Ólafur F. Magnús-
son, Frjálslyndum, og Þórólfur
Árnason borgarstjóri einir að tala,
og ekki mætti koma með andsvör við
ræðum þeirra.
Borgarstjóri átti síðustu ræðuna,
og fjallaði hann þar um umræðuna
sem myndast hafði um daginn og
svaraði spurningum sem til hans var
beint. Þegar borgarstjóri hafði flutt
ræðuna kvaddi Hanna Birna Krist-
jánsdóttir, Sjálfstæðisflokki, sér
hljóðs til að ræða fundarsköp, og
ásakaði borgarstjóra um að brjóta
gegn samkomulagi. Vilhjálmur Þ.
Vilhjálmsson og Guðlaugur Þ. Þórð-
arson, Sjálfstæðisflokki, kvöddu sér
einnig hljóðs, og voru á sama máli.
Sjálfstæðismenn töldu að sam-
komulagið hefði falið það í sér að
ekki ætti í lokaræðum að ræða eitt-
hvað sem gæti kallað á andsvör, og
þótti þeim borgarstjóri hafa brotið
það samkomulag. Vilhjálmur sagði
borgarstjóra hafa dylgjað í sinn garð
og lýsti megnri óánægju með að fá
ekki að svara fullyrðingum borgar-
stjóra.
Ekki hægt að semja
við meirihlutann
Guðlaugur sagði að ljóst væri af
þessu að ekki væri hægt að gera
samkomulag við meirihlutann um
mál af þessu tagi og ræddi mögu-
leika á að slíkt samkomulag þyrfti að
vera skriflegt í framtíðinni.
Þórólfur Árnason borgarstjóri
svaraði með því að eðlilegt væri að
borgarstjóri svaraði þeim spurning-
um sem til hans væri beint, og sagð-
ist einungis hafa svarað þeim spurn-
ingum sem fram komu í máli
borgarfulltrúa, sem hann hefði skrif-
að niður á meðan á umræðum stóð.
Hann hafnaði því alfarið að hafa
dylgjað um Vilhjálm. Ingibjörg Sól-
rún Gísladóttir og Helgi Hjörvar,
R-lista, kvöddu sér einnig hljóðs og
sögðu ekkert óeðlilegt við ræðu
borgarstjóra, og að ekki væri hægt
að gera samkomulag um að ritskoða
fyrirfram það sem sagt yrði í ræð-
um.
Að lokum kvaddi Árni Þór Sig-
urðsson, forseti borgarstjórnar, sér
hljóðs og skýrði sinn skilning á sam-
komulaginu. Hann tók undir að ekki
væri hægt að ritskoða það sem menn
segðu í ræðustól, en sagði að sam-
komulag hefði verið um að andsvör
yrðu ekki leyfð, og menn reyndu að
haga máli sínu svo að ekki yrði þörf
á þeim.
Umræður um fundarsköp í borgarstjórn Reykjavíkur
Segja samkomulag um
lokaræður ekki virt
Ekki skjóta, ég er forseti Íraks.
Heilunarguðsþjónusta í Fríkirkjunni
Farvegur fyrir
kærleiksorku
Heldur óvenjulegguðsþjónustaverður í Fríkirkj-
unni á morgun og hefst
hún klukkan 17. Um er að
ræða samvinnu Fríkirkj-
unnar og Sálarrannsókn-
arfélagsins, um heilunar-
guðsþjónustu sem verður í
sameiginlegri umsjón sr.
Hjartar Magna Jóhanns-
sonar fríkirkjuprests og
Friðbjargar Óskarsdóttur
hjá Sálarrannsóknarfélag-
inu. Morgunblaðið lagði
nokkrar spurningar fyrir
Friðbjörgu.
– Hvert er tilefni þessa?
„Tilefnið er 85 ára af-
mæli Sálarrannsóknar-
félagsins og jafnframt
finnst okkur að þetta sé
mjög góður tími til að
bjóða fólki að koma inn úr stress-
inu og fá andlega fyllingu.“
– 85 ára afmæli?
„Já, Sálarrannsóknarfélagið
var stofnað árið 1918 af séra Har-
aldi Níelssyni. Hann var svo mik-
ill ræðuskörungur að hann fyllti
alltaf kirkjuna þegar hann flutti
boðskap sinn. Það fór á þann veg
að það þurfti að prenta aðgöngu-
miða þegar séra Haraldur var
væntanlegur. Heilun sem slík
kom þó inn í starfsemi félagsins
löngu seinna, en hefur verið stór
hluti af starfseminni síðustu ára-
tugina og það hefur einmitt verið
hlutverk mitt að halda utanum
það starf.“
– Heilun í Sálarrannsóknar-
félaginu?
„Heilun eða huglækningar. Í
mínum huga getur það vel verið
það sama. Ég hef aldrei viljað
fella neitt sem ég geri inn í
ákveðna ramma og hef þvert á
móti verið mikið fyrir að breyta til
og skoða eitthvað nýtt. Ég hef far-
ið fyrir hópastarfi innan Sálar-
rannsóknarfélagsins hin seinni ár,
lengi ein, en starfið hefur getið af
sér nokkra mjög hæfa leiðbein-
endur að undanförnu, sem er
kannski eðli hópastarfs á borð við
það sem verið hefur.“
– Segðu okkur aðeins frá þessu
hópastarfi …
„Í haust og vetur hafa allt að 60
manns tekið þátt í því og leiðbein-
endurnir eru orðnir fimm. Þetta
er nokkurs konar sjálfsræktar- og
þróunarstarf. Við höfum fjar-
lægst aðeins hið dulræna og
vinnum meira með mannlega eig-
inleika mannssálarinnar. Þannig
er mál vexti að sjálf erum við af-
skaplega sjálfmiðuð, en mennirnir
eru samt sem áður ein heild og
það sem þú gerir á hlut eins, gerir
þú á hlut annarra og þín sjálfs af
því að öll erum við hluti af þessari
heild. Af þessari hugsun er
sprottin hugmyndin að hópheil-
un.“
– Þetta er sem sagt ný hugsun?
„Nýtt og ekki nýtt. Fyrir tíu ár-
um vorum við með „Dulræna
daga“ í Gerðubergi og þá fór m.a.
fram heilun samhliða messu sem
Cesil Haraldsson hélt. Það var þó
ekki hópheilun, heldur
settist fólk í stóla í
kórnum og fram fóru
handayfirlagningar.
Það var um haust og nú
eru jól, þannig að við
rennum blint í sjóinn með þátt-
töku. En það var troðfull kirkja í
Gerðuberginu fyrir áratug og við
vonum að það verði aftur svo nú.“
– Hvernig verður þetta sett
upp?
„Guðsþjónustan verður í hönd-
um sr. Hjartar Magna Jóhanns-
sonar og um tónlistina sjá Anna
Sigríður Helgadóttir og Karl
Möller. Í lokin verður heilunin
sem ég hef umsjón með, en einnig
verða til taks leiðbeinendurnir og
nemendur. Það verður sungið og
spilað undir, „taize“-músík sem á
uppruna í frönsku klaustri. Það er
hljóðlát og falleg tónlist. Fremst
verða 30 manns, miðlar, lækna-
miðlar og fleiri. Nemendurnir
verða síðan vítt or breitt um
kirkjusalinn og ætlum við að
tengjast þeim og ná þannig öllum
með. Við þessar kringumstæður
getur náðst geysilega sterk og
góð nærandi orka. Þetta snýst
mikið til um að gefa og þiggja. Ef
hjartað vill gefa af sér verður
þarna farvegur fyrir kærleik-
sorku Guðs.“
– Er ekki viðbúið að margir nái
ekki nauðsynlegri einbeitingu?
„Jú, það getur gerst. Við erum
að leita kyrrðar og hluti af þjálf-
uninni er að finna innri kyrrðina.
Það er alltaf hætta á því að ut-
anaðkomandi hljóð, bílar fyrir ut-
an, flugvélar, geti truflað og haft
þannig áhrif, en vonandi verður
þarna nógu mikil orka til þess að
vinna gegn slíku. Það eru góðar
líkur til þess að það takist. Margir
eru að stíga örþreyttir inn til okk-
ar úr stressinu og inn í þessa
miklu næringu.“
– Hvað stendur svona heilunar-
stund lengi … og hver ákveður
hvenær nóg er komið?
„Þetta er góð spurning. Ég hef
sagt Hirti að þetta muni standa í
um það bil 20 til 25 mínútur. Í
gegnum árin lærist svona lagað.
Ég tala við fólkið á meðan á þessu
stendur og inni í mér finn ég að
það er eins og tíminn sé skammt-
aður. Þegar allt er búið, þá bara
fjarar kraftur minn út
og ég fer þá í að ná fólki
til baka. Það lærist að
hlusta á innri boð og
engin ástæða til að
efast eða óttast. Síðan,
þegar stundin er komin, mun ég
leggja áherslu á að taka fólk mjög
rólega til baka og ganga hljóðlega
með orkuna út úr kirkjunni. Við
sem þekkjum þessa orku vitum að
það er eins og við svífum á henni í
nokkra daga og finnum fyrir
henni jafnvel í allt að viku. En ef
það verður áfall eða yfirstress þá
étur það orkuna upp á auga-
bragði.“
Friðbjörg Óskarsdóttir

Friðbjörg Óskarsdóttir er
fædd í Reykjavík 1941. Hún hef-
ur starfað sem saumakona, verið
verkstjóri á saumastofum og
verkstjóri á vinnustöðum fatl-
aðra. Seinni árin hefur hún
ásamt öðru farið fyrir hópastarfi
tengdu huglækningum og heilun
á vegum Sálarrannsóknarfélags
Íslands. Eiginmaður Friðbjargar
er Þorsteinn Arnar Andrésson
og eiga þau þrjár uppkomnar
dætur.
Engin ástæða
til að efast
eða óttast