Morgunblaðið - 22.02.2004, Side 50

MINNINGAR
50 SUNNUDAGUR 22. FEBRÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GARÐAR BERGMANN BENEDIKTSSON,
Stekkjarholti 22,
Akranesi,
lést á Sjúkrahúsi Akraness þriðjudaginn
17. febrúar.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju þriðju-
daginn 24. febrúar kl. 14.00.
Ásta Guðjónsdóttir,
Drífa Garðarsdóttir, Jóhannes Eyleifsson,
Skúli Garðarsson, Lilja Kristófersdóttir,
Halldóra Garðarsdóttir, Gunnlaugur Sölvason,
Guðrún Garðarsdóttir, Karl Örn Karlsson,
Friðgerður Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn
Innilegar þakkir fyrir samúð og vinarhug við
andlát föðursystur og frænku okkar,
INGIBJARGAR SÖLVADÓTTUR
frá Skíðastöðum,
Eskihlíð 22a,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki hjúkr-
unarheimilisins í Víðinesi fyrir umönnun
síðustu árin.
Ragnar, Gréta og frændsystkini.
Faðir okkar og fósturfaðir, afi og langafi,
LEÓ GUÐLAUGSSON
húsasmíðameistari,
Víghólastíg 20,
Kópavogi,
sem lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð laug-
ardaginn 14. febrúar, verður jarðsunginn frá
Digraneskirkju fimmtudaginn 26. febrúar
kl. 13.30.
Trausti Leósson, Þyri K. Árnadóttir,
Guðlaugur Leósson,
Þórir J. Axelsson, Lilja Eyjólfsdóttir,
Silja Traustadóttir, Florian Zink,
Lóa Floriansdóttir Zink,
Tumi Traustason,
Sindri Traustason
Elskulegur faðir minn, stjúpfaðir, tengdafaðir,
afi og bróðir,
EÐVARÐ P. ÓLAFSSON
blikksmiður,
Túnbraut 5, Skagaströnd,
verður jarðsunginn frá Glerárkirkju, Akureyri,
mánudaginn 23. febrúar kl. 14.00.
Anna Eðvarðsdóttir, Höskuldur Stefánsson,
Ólöf Sæmundsdóttir, Sigurður Jón Björnsson,
barnabörn og systkini hins látna.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
MARGRÉT B. GUÐMUNDSSON,
Vesturhópshólum,
Álagranda 23,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Hringbraut þriðjudag-
inn 17. febrúar.
Minningarathöfn verður í Fossvogskirkju þriðjudaginn 24. febrúar kl. 10.30.
Jarðsett verður frá Vesturhópshólakirkju laugardaginn 28. febrúar kl. 14.00
Lára Hjaltadóttir, Kevin Cooke,
Guðmundur Hjaltason, Elísabet Kristbergsdóttir,
Bára Hjaltadóttir, Sigurgeir Tómasson,
Ásta Hjaltadóttir, Halldór Teitsson,
Úlfar Hjaltason,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝ Hilmar Hjálmars-son fæddist í
Keflavík 1. janúar
1955. Hann lést á
Landspítalanum - há-
skólasjúkrahúsi Foss-
vogi 12. febrúar síð-
astliðinn. Foreldrar
hans eru Hjálmar
Guðmundsson, f. í
Ólafsvík 23. des. 1932
og Helga Erla Al-
bertsdóttir, f. í Kefla-
vík 19. apríl 1934.
Systkini Hilmars eru
Albert Bjarni, f. 30.
mars 1953, maki
Brynja Kjartansdóttir og eiga þau
tvö börn og eitt barnabarn; Lísbet,
f. 28. des. 1956, maki Gunnar Krist-
insson og eiga þau tvö börn og tvö
barnabörn og Guðmundur, f. 15.
mars 1964, maki Sigurbjörg Þor-
láksdóttir og eiga þau fjögur börn.
Hilmar kvæntist 30. apríl 1977
Steinunni Karlsdóttur, f. 28. jan.
1955, d. 19. jan. 1999. Foreldrar
hennar eru Karl Þ. Þorsteinsson
og Þorbjörg Þorgrímsdóttir. Börn
Hilmars og Steinunnar eru: Þóra
Björg, f. 17. okt. 1974, Hildur Hlíf,
f. 26. mars 1984 og Hilmar Davíð, f.
1. júní 1985. Sambýliskona Hilmars
er Ástríður Sigþórsdóttir, f. 15.
mars 1959. Foreldrar hennar eru
Sigþór Sigurðsson og Sólveig Guð-
mundsdóttir. Börn Ástríðar eru
Sólveig Harpa, f. 15. feb. 1977,
Skúli, f. 21. des. 1982,
Ástþór, f. 14. okt.
1988, d. 18. feb. 1989
og Andri, f. 23. okt.
1991. Barnabarn
hennar er Gabriel
Snær, f. 18. jan. 2001.
Hilmar ólst upp í
Keflavík og lauk
gagnfræðaprófi frá
Gagnfræðaskólanum
í Keflavík. Hann
lærði húsasmíði og
starfaði mest alla
sína ævi við þá grein.
Hann stundaði einnig
um hríð sjómennsku.
Alla tíð áttu íþróttir hug hans allan
og var hann mikill keppnismaður.
Hilmar átti glæstan feril sem
knattspyrnumaður, fyrst með KFK
og síðar sem leikmaður meistara-
flokks ÍBK. Hann varð m.a. bikar-
meistari með ÍBK árið 1975. Hilm-
ar lék með unglingalandsliði
Íslands og síðar á ferlinum flutti
hann og fjölskyldan til Svíþjóðar,
þar sem hann lék knattspyrnu um
tveggja ára skeið. Fyrir utan
knattspyrnuna voru stangveiði og
útivist hans helstu áhugamál og
var hann oft langdvölum ásamt fé-
lögum sínum í Veiðivötnum og víð-
ar. Í þeim ferðum átti hann margar
góðar stundir.
Útför Hilmars fór fram frá
Keflavíkurkirkju 20. febrúar, í
kyrrþey að hans eigin ósk.
Elsku pabbi minn.
Ég trúi ekki ennþá að þú sért far-
inn. Þetta var svo snöggt, en í raun og
veru gerðir þú þetta eins og þér var
líkt, þú dreifst þetta bara af. Mér
finnst ég vera alveg tóm, það er stutt
síðan að mamma fór og núna missi ég
þig. Ég finn samt svo mikla ró yfir
mér og veit að þið eruð að hjálpa mér.
Fyrir ykkur ætla ég að reyna að halda
áfram og reyna að finna haminguna
þó að það sé óhugsandi núna en þið
kennduð mér að vera sjálfstæð og
sterk og það kemur mér til góða. Ég
elska þig svo mikið, elsku fallegi og
sterki pabbi minn, og er svo stolt af
því að hafa átt þig sem pabba. Ég á
eftir að sakna þín svo mikið en ég lofa
þér að ég muni standa mig. Bless á
meðan, pabbi minn, við hittumst aftur
þegar minn tími kemur.
Þín elskandi dóttir,
Þóra Björg Hilmarsdóttir
Elsku besti pabbi minn.
Ég trúi því varla að þú sért farinn.
Mér finnst eins og það hafi verið í gær
að þú fórst með okkur í veiðtúr og
sagðir okkur draugasögurnar þínar.
Á svona tímum hugsar maður svo
mikið um hvað maður hafi verið hepp-
inn að eiga svo margar fallegar og
skemmtilegar minningar sem eigin-
lega fylla tómarúmið inni í mér.
Ég er svo yfirfull af stolti og að hafa
átt þig sem föður og finnst ég vera ein
heppnasta manneskja í heiminum að
hafa fengið allar þessar stundir. Mér
finnst það svolítið ósanngjarnt að
hafa ekki fengið fleiri ár til að deila
með þér en það hlýtur að vera einhver
góð ástæða fyrir þessu.
Ég veit það að við hittumst aftur og
þangað til verð ég að gera mitt besta
til að gera gott úr lífi mínu. Ég verð
alltaf litla prinsessan þín.
Þín ástkæra dóttir,
Hildur Hlíf.
Elsku Hilmar.
Ég trúi því ekki að þú sért farinn
frá okkur. Við fengum ekki nægan
tíma með þér. En þær stundir sem við
áttum saman voru dýrmætar. Við
systkinin eigum þér margt að þakka.
Þú varst okkur alltaf góður og vildir
allt fyrir okkur gera. Sérstaklega
Andra sem þú hvattir í fótboltann og
spjölluðuð þið mikið saman um þetta
sameiginlega áhugamál. Þið fóruð
saman bara tveir í einhverjar ævin-
týraferðir til Reykjavíkur og margt
skemmtilegt. Og auðvitað ólst þú
hann upp síðastliðin ár. Þið Skúli átt-
uð tónlistina sameiginlega, þú leið-
beindir honum í gítarnám og hjálp-
aðir honum með margt eftir þinni
bestu getu. Síðast þegar ég var hjá
ykkur léstu mig taka í hendina á þér
og lofa að fara að læra arkitektinn
eins og ég ætlaði mér. Og átti ég svo
að hjálpa ykkur með húsið. Þú varst
líka alltaf góður við litla strákinn
minn sem ákvað að kalla þig afa og
auðvitað áttir þú það skilið, búinn að
fylgjast með honum síðan hann fædd-
ist. Þú varst nú ekkert mikið fyrir að
kyssast og knúsast en það gerðirðu
við Gabríel í laumi þegar enginn sá til
... gafst honum nammi eins og sannir
afar gera. En mest af öllu þótti okkur
vænt um allt sem þú gerðir fyrir
mömmu. Ég hef aldrei séð mömmu
eins ástfangna og hamingjusama eins
og eftir að þú komst inn í líf hennar.
Oft voru þið líkt og unglingar, hlæj-
andi, kitlandi hvort annað og höfðuð
það gaman. Fóruð saman í ferðalög
hérlendis sem erlendis. Og svo ætl-
uðuð þið að gifta ykkur næsta sumar.
Það er svo margt ósagt og ógert að
það er erfitt að sætta sig við svona
óréttlæti.
Ég trú því að þú fylgist með okkur
og veitir mömmu, Þóru, Hildi og
Hilmari Davíð styrk á þessum erfiðu
tímum.
Harpa.
Eitt sinn verða allir menn að deyja.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það en samt ég verð að segja,
að sumarið líður allt of fljótt.
(Vilhjálmur Vilhjálmsson.)
Ég trúi því varla ennþá að þú sért
farinn frá okkur, það er svo afskap-
lega erfitt að sætta sig við það. Þegar
þú komst fyrst í heimsókn með henni
Ástu fannst mér þú vera stór og
hrjúfur. Þú varst að vísu stór og þrek-
inn en ekki hrjúfur. Mér fannst ég
orðið þekkja þig æði vel á þessum
tveim árum sem þið Ásta bjugguð
saman. Mér fannst þú ljúfur og góður
drengur, duglegur og afar hjálpsam-
ur. Þú fórst ekki sérlega vel með þig,
vinnan hafði forgang. Þú máttir ekki
vera að því að slappa af og hvíla þig.
Þú varst reyndar oft að smíða út um
allt, jafnt um helgar sem aðra daga.
Það er svo sárt að hugsa til þess
hvað þið Ásta áttuð eftir að gera
margt saman. Vinna í húsinu, gifta
ykkur, fara inn á fjöll, fara í veiðitúra,
til Kanarí og koma í heimsóknir í
Mýrdalinn. Ykkur leið mjög vel sam-
an. Þið voruð einmitt búin að ráðgera
að koma í heimsókn um helgina og ég
var farin að hlakka til. Við vorum svo
ánægð að þið skylduð finna hvort ann-
að, Hilmar minn. Ég þakka þér fyrir
allt sem þú varst minni fjölskyldu,
alltaf hress og glaður, alltaf boðinn og
búinn ef einhvern vantaði aðstoð. Ég
þakka þér fyrir það allt. Ég þakka þér
fyrir að vera einn af okkur.
Eftir dimma nóttina kemur dagur,
en það verður kannski nokkuð lengi
að birta almennilega. Helgu og
Hjálmari, foreldrum Hilmars, Albert,
Lísbet og Guðmundi og þeirra fjöl-
skyldum færum við hjónin okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Ásta mín, Harpa, Andri Páll,
Gabríel, Skúli og Andri, Þóra, Hilmar
Davíð og Hildur, Guð gefi ykkur öll-
um styrk til að standast það sem á
ykkur er lagt.
Guð blessi ykkur alltaf.
Sólveig Guðmundsdóttir.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Elsku Hilli bróðir, fyrirvaralaust
varst þú kallaður burt frá okkur. Það
er erfitt að sætta sig við að þú skulir
ekki vera á meðal okkar. Það var svo
margt sem við áttum eftir að gera
saman. Við þökkum þér allar góðu
stundirnar sem við áttum saman.
Minningin um elskulegan bróður lifir
í hjörtum okkar. Elsku Hilli bróðir,
við kveðjum þig með söknuði og biðj-
um góðan Guð að geyma þig. Elsku
Þóra Björg, Hildur Hlíf, Hilmar Dav-
íð, Ásta og börn, ykkar missir er mik-
ill. Megi Guð veita ykkur styrk í sorg
ykkar.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Albert, Lísbet og Guðmundur
Komið er að leiðarlokum hjá Hilm-
ari sem við höfðum svo allt of stuttan
tíma til að kynnast og brottför hans
var svo skjót að við höfðum ekki einu
sinni tækifæri til að kveðjast.
Hilmar, þessi stóri maður með
stóra hjartað, tók svo skyndilega og
fyrirvaralaust upp á því að fara í sína
hinstu ferð. Aðrar ferðir sem búið var
að skipuleggja svo sem páskaferðin
margumrædda og ferðin sem fara átti
um næstu áramót verða ekki farnar.
Svo áttum við líka eftir að skemmta
okkur við að rifja saman upp eftir-
minnileg atvik, t.d. þeirra sem sögðu
til um tvær síðustu Ljósanætur í
Reykjanesbæ sem voru svo frábærar
vegna matarveislnanna á Íshússtígn-
um þar sem Hilmar var yfirkokkur-
inn, sjálfskiptu þvottavélina í Vík sem
Hilmar hló svo mikið að, að gleraug-
unum hennar Öllu sem Hilmar lýsti
svo fjálglega, þakskiptum í Litla-
Hvammi síðastliðið sumar þar sem
Hilmar var yfirsmiðurinn, lokakvöld
Idol keppninnar þegar Hilmar
hringdi í Andrés til að ræða úrslitin
og svo ótalmargt fleira.
Maðurinn með ljáinn kom í heim-
sókn fyrr en nokkurn grunaði og því
verður svo margt ósagt og ógert.
Viljum við að leiðarlokum þakka
Hilmari fyrir liðnar samverustundir
og kveðja hann með orðum Stefáns
Hannessonar frá Litla-Hvammi:
Ef ég verð á undan þér
inn í friðarbláinn,
horfðu ekki á eftir mér
ofan á moldarnáinn
Andinn lifir. Efnið fer
eins og bliknuð stráin.
En þroskavorið eilíft er.
Aldrei verð ég dáinn.
Elsku Ásta, Helga, Þóra, Hildur og
Hilmar Davíð og ykkar börn og
barnabörn, Guð veri með ykkur og
gefi að minningin um Hilmar verði
ykkur að gleðigjafa um alla framtíð.
Aðalheiður Sigþórsdóttir
og Andrés Viðarsson.
Kæri vinur.
Það er einkennilegt að sitja hér í
húminu og hugsa til þess að þú sért
búinn að kveðja þennan heim. Skrýtið
að geta ekki gert grín að kjagandi
göngulaginu þínu aftur, geta ekki
framkvæmt þá hluti sem okkur lang-
HILMAR
HJÁLMARSSON