Morgunblaðið - 12.03.2004, Blaðsíða 44

MINNINGAR
44 FÖSTUDAGUR 12. MARS 2004 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Þorgeir Jón Ein-arsson fæddist í
Reykjavík 5. júlí
1921. Hann lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 3. mars
síðastliðinn. Hann
var sonur hjónanna
Einars Sigurðsson-
ar, f. 26. ágúst 1875 í
Snotru í Landeyjum,
d. 12. júlí 1953, og
Ástu Halldórsdóttur,
f. 4. nóv. 1883, d. 25.
maí 1930. Systkini
Þorgeirs eru Jóhann
Lúðvík Einarsson, f.
15. nóv. 1923, d. 28. feb. 1978, og
Anna Sigríður Einarsdóttir, f. 30.
júlí 1911, d. 17. jan. 1991. Þorgeir
ólst upp í Reykjavík og bjó lengst
af í Fagrahvammi í Blesugróf.
Hann var bílamálari að atvinnu.
Hinn 14. október 1951 kvæntist
Þorgeir Stefaníu Magnúsdóttur, f.
2003. 2) Magnús Ingvar, f. 8. nóv.
1949, kvæntur Sigríði Gunnars-
dóttur. Börn þeirra eru: Ólafur, f.
1969, kvæntur Þuríði Ósk Björg-
vinsdóttur, börn þeirra Björgvin
Freyr, f. 1991, og Sigríður Rún, f.
1993. Stefán, f. 1972, kvæntur Þor-
björgu Lilju Stefánsdóttur, börn
þeirra Magnús Baldvin, f. 1996,
Jón Lárus, f. 1999, og Signý Ólöf, f.
2003. Þorgeir, f. 1974, kvæntur
Helgu Jónsdóttur, barn þeirra
Magnús Ingvar, f. 2003. Gunnar, f.
1978, í sambúð með Jónu Guðjóns-
dóttur. Ásgeir, f. 1985. 3) Ingi-
gerður Guðlaug, f. 8. ágúst 1951,
gift Ingólfi Guðnasyni. Börn
þeirra eru: Ásta Magnea, f. 1970,
gift Þresti Valmundssyni, börn
þeirra Dagbjört María, f. 1993,
Ingólfur Valur, f. 1996, og Hlynur
Örn, f. 1997. Guðrún Hrönn, f.
1972, gift Ólafi Gísla Sveinbjörns-
syni. Stefanía, f. 1977, börn hennar
Karen Sif, f. 1996, og Sara María,
f. 2000, með Emil Þór Jónssyni.
Jórunn, f. 1984. 4) Anna, f. 3. mars
1958.
Útför Þorgeirs fer fram frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
29. okt. 1926 á Þver-
hamri í Breiðdal, d.
15. apríl 1998 á Hrafn-
istu í Reykjavík. For-
eldrar hennar voru
Magnús Magnússon, f.
18. apríl 1883, d. 12.
des. 1969, og Ingi-
gerður Guðmunds-
dóttir, f. 29. okt. 1888,
d. 28. feb. 1946. Börn
Þorgeirs og Stefaníu
eru fjögur: 1) Einar
Ástþór, f. 20. sept.
1947, kvæntur Sig-
rúnu Eðvarðsdóttur.
Börn þeirra eru: Run-
ólfur, f. 1973, börn hans Jón Einar
R. Christensen, f. 1995 með Laufey
Ósk Christensen, og Helga Kar-
ítas, f. 1998, og Sigrún Petra, f.
2001 með Ingibjörgu Elínu Bald-
ursdóttur. Laufey Karitas, f. 1982,
í sambúð með Jónasi Hauki Ein-
arssyni, barn þeirra Silvana Ósk, f.
Okkar langar að minnast og
kveðja okkar kæra föður og tengda-
föður með nokkrum orðum.
Það er sárt að sjá á eftir pabba þó
ég vissi að hann færi brátt að kveðja
þennan heim. Ég minnist minna
fyrstu handbragða sem pabbi kenndi
mér í bílamálun þegar ég var ung-
lingur, þar sem hann rak bílamálara-
verkstæði á Otrateignum til margra
ára. Margar ferðir fórum við saman í
veiðitúra, en upp úr standa í minn-
ingunni ferðirnar til Önnu, systur
pabba, í Dal í Miklaholtshreppi, þar
sem við gistum oft og veiddum silung
í Bauluvallavatni. Pabbi hafði mikinn
áhuga á knattspyrnu og minnist ég
margra ferða sem við fórum saman á
völlinn. Það voru góðar stundir sem
við áttum saman.
Þegar ég flutti að heiman og byrj-
aði að búa kom hann færandi hendi
með fullan kassa af alls konar mat til
heimilisins. Á fyrstu búskaparárum
okkar hjóna fórum við með pabba í
Dal eina helgi og hann keyrði með
okkur allt Snæfellsnesið og upp að
Bauluvöllum til að sýna okkur hvað
þar er fallegt þegar sólin baðar allt
vatnið og silunginn í vatninu með
ljóma sínum.
Pabbi var stoltur af börnunum og
barnabörnunum sínum og fylgdist
alltaf með þeim og vildi vita hvað
hver og einn var að gera. Á síðustu
jólum kom hann í mat til okkar þar
sem öll börnin, tengdadætur og
barnabörnin voru saman komin og
lék hann þar á als oddi og sagði veiði-
sögur og gantaðist.
Pabbi á góðar þakkir skilið fyrir
það að hugsa um mömmu þegar hún
var veik, bæði öll árin í Fagra-
hvammi og seinna á Hrafnistu.
Elsku pabbi og tengdapabbi, megi
guð og englarnir varðveita þig að ei-
lífu. Það voru góðar stundir sem við
áttum með þér. Megi guð vaka yfir
afkomendum þínum í framtíðinni.
„Þegar þú ert sorgmæddur, skoð-
aðu þá aftur hug þinn, og þú munt
sjá, að þú grætur vegna þess, sem
var gleði þín.“ (Kahlil Gilbran.)
Magnús og Sigríður.
Með þakklæti í huga kveðjum við
okkar ástkæra Þorgeir Jón Einars-
son, eða afa Þorgeir eins og við vor-
um vön að kalla hann. Afi var mjög
opinn og hreinskilinn persónuleiki
og þekktur fyrir að segja sína mein-
ingu á sinn húmoríska hátt. Af hon-
um lærðum við ýmsa lífsspeki og var
ætíð gaman og fróðlegt að hitta hann
og ræða um menn og málefni. Strák-
arnir okkar höfðu mjög gaman af því
að heimsækja langafa sinn, enda
höfðingi heim að sækja, og leysti
hann þá ætíð út með fullum kex-
pakka eða poka af kleinum eða snúð-
um. Hann gantaðist oft með það þeg-
ar við töluðum við hann í síma að það
væri til nóg af kexi í skápnum og var
það vísbending um að honum þætti
gaman ef við kíktum fljótlega til
hans í heimsókn.
Það gladdi mjög hjarta afa þegar
hann komst að því að Þorbjörg væri
ættuð úr Borgarfirði þar sem afi var
í fóstri sem barn. Við áttum ófá sam-
tölin um sveitina og fólkið í Borg-
arfirði enda þekkti afi þar nánast
hverja þúfu. Við eigum góðar minn-
ingar frá deginum sem við fórum
saman upp í Borgarfjörð og kíktum á
æskuslóðir afa í sveitinni. Einkar
skemmtilegt var að koma að Brenni-
stöðum og hitta „strákana“ sem þar
búa og honum varð tíðrætt um.
Afi var mikill veiðimaður og kunni
hann margar góðar veiðisögur. Við
fengum það verkefni nokkur sumur
að geyma fyrir hann maðkakassann
hans og voru strákarnir okkar iðnir
við að skríða um garðinn heima og
leita að möðkum fyrir afa og tóku
þeir hlutverk sitt mjög alvarlega svo
afi kæmist að veiða.
Afi var mjög trygglyndur og
traustur. Aðdáunarvert var að fylgj-
ast með hversu ósérhlífinn hann var
þegar hann hugsaði um ömmu í veik-
indum hennar og síðar þegar vinir
hans á Hrafnistu veiktust. Eftir að
amma dó var það orðið að árlegum
viðburði að fara í garðinn með afa
fyrir jólin með olíuluktina á leiðið hjá
ömmu og nánast ómissandi hluti af
jólahátíðinni. Þeirri hefð munum við
halda áfram.
Kveðjustundin er runnin upp og
eigum við eftir að sakna þess að
heimsækja afa á Hrafnistu, hlusta á
brandarana hans og skotin í fjöl-
skylduboðum og sjá stríðnisglamp-
ann í augum hans.
Við þökkum fyrir allar góðu
stundirnar sem við áttum saman á
síðustu árum og munum geyma
minningar um hlýjan og skemmti-
legan mann.
Stefán, Þorbjörg Lilja og börn.
Nú er hann afi minn dáinn.
Loksins færðu að hitta hana
ömmu aftur, sem var þér svo kær.
Þegar ég hugsa til þín, þá koma
mér fyrst til hugar allar skemmti-
legu veiðiferðirnar sem við fórum í
saman. Eftir að þú gafst mér veiði-
stöngina í fermingargjöf, þá kvikn-
aði áhuginn fyrir alvöru. Þetta er
eina veiðistöngin mín sem eitthvað
veiðist á. Enn þann dag í dag er hún í
notkun, eftir tuttugu og tvö ár.
Ég gleymi aldrei veiðiferðinni
okkar í Korpu, þegar ég var fimm
eða sex ára. Þú lést mig vera með
veiðistöng við stífluna, svo ég hefði
eitthvað að gera. Þú varst að athafna
þig fyrir neðan stíflu á einum af
veiðistöðunum, þegar vænn lax beit
á hjá mér.
Þú varst ekki lengi að koma mér
til hjálpar, áður en ég dytti út í. Ég
gleymi heldur ekki hvað þú varst
ánægður með mig og Ástu frænku,
þegar við birtumst á stofugólfinu hjá
þér í Blesugrófinni með stóran lax í
háfnum þínum. Við höfðum hnuplað
honum úr geymsluskúrnum þínum,
og skroppið niður að Elliðaám. Við
vorum ekki há í loftinu þá. Þér datt
ekki í hug að skamma okkur, heldur
varstu bara sigri hrósandi yfir þessu
athæfi okkar. Þú vildir líklega ekki
skemma ánægju okkar. Þú minntist
oft á þetta atvik, eins og önnur
skemmtileg atvik, sem gerðust í
veiðiferðunum þínum.
Veiði var þitt líf og yndi, enda
kunnir þú ótæmandi sögur um veiði-
skap, sem gaman var að hlusta á.
Enda hafðir þú veitt á öllum mögu-
legum og ómögulegum stöðum, og
alltaf fengið eitthvað.
Ég valdi það starf að vera bílamál-
ari eins og þú, afi minn, enda sagðir
þú alltaf að bílamálarar yrðu aldrei
blankir. „Maður sprautar bara eitt
bretti ef mann vantar aur.“ Þú varst
alltaf mjög gestrisinn, þegar við fjöl-
skyldan heimsóttum þig, og smurðir
ofan í okkur. Þegar við konan byrj-
uðum að búa og eignuðumst okkar
fyrsta barn, þá raukstu til og keyptir
ársbirgðir af bleium til að styrkja
okkur.
Okkur þótti mjög vænt um þetta,
þetta sýndi hvað þú hafðir rosalega
stórt og gott hjarta og vildir öllum
vel. Enda áttirðu marga vini. Börnin
okkar voru alltaf stillt og prúð og
mannaleg, þegar við heimsóttum
þig, því að þú talaðir líka við þau og
gafst þeim góðgæti. Takk fyrir allar
stundirnar sem við áttum saman, afi
minn, og Guð vaki yfir okkur öllum
sem minnumst þín.
Allt eins og blómstrið eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með frjóvgun hreina
fyrst um dags morgunstund,
á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt,
lit og blöð niður lagði,
líf mannlegt endar skjótt.
Ég veit, minn ljúfur lifir
lausnarinn himnum á,
hann ræður öllu yfir,
einn heitir Jesús sá,
sigrarinn dauðans sanni
sjálfur á krossi dó
og mér svo aumum manni
eilíft líf víst til bjó.
(Hallgr. Pét.)
Ólafur Magnússon
og fjölskylda.
Við höfum margs að minnast og
þakka fyrir þegar við kveðjum afa
okkar. Hann var góður maður og
alltaf var stutt í húmorinn og hlát-
ÞORGEIR J.
EINARSSON
Innilegar þakkir til allra, sem sýndu okkur hlýju
og vinarhug við andlát og útför nafna míns,
JÓHANNS ÓSKARS JÓSEFSSONAR
bónda og harmónikuleikara,
Ormarslóni,
Þistilfirði.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jóhann Óskar Hólmgrímsson.
Ástkær faðir minn og bróðir,
JAKOB JENSSON,
Ástralíu,
lést í Ástralíu sunnudaginn 7. mars.
Elísabet Jakobsdóttir,
Guðjón Jensson
og aðrir aðstandendur.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
KÁRI ÓLFJÖRÐ NÝVARÐSSON
kennari,
Hlíðarvegi 59,
Ólafsfirði,
sem lést á heimili sínu laugardaginn 6. mars,
verður jarðsunginn frá Ólafsfjarðarkirkju laug-
ardaginn 13. mars kl. 10.30.
Þeim, sem vilja minnast hans, er vinsamlega bent á að láta björgunar-
sveitina Tind í Ólafsfirði njóta þess.
Sigrún Ingólfsdóttir,
Kristín Ólfjörð Káradóttir, Ásgrímur Pálmason,
Sigmar Ólfjörð Kárason, Heiðrún Sjöfn,
Inga Hilda Ólfjörð Káradóttir, Daníel Víkingsson
og barnabörn.
Ástkær faðir okkar, fósturfaðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
BJARNI TRYGGVASON,
Furugerði 1,
Reykjavík,
áður til heimilis
í Unufelli 44,
andaðist sunnudaginn 22. febrúar.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins látna.
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug.
Hallfríður Bjarnadóttir, Einar Þorvarðarson,
Finnur Bjarnason,
Tryggvi Bjarnason,
Svava Bjarnadóttir,
Bjarney Bjarnadóttir, Gísli Agnarsson,
Elsa Bjarnadóttir, Magnús Loftsson,
Friðrik Bjarnason, Anna Hafdís Karlsdóttir,
Viðar Þorbjörnsson, Svanhvít Sigurðardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför ástkærrar eiginkonu
minnar, móður okkar, fósturdóttur og ömmu,
ERNU GUÐRÚNAR SIGURJÓNSDÓTTUR
hjúkrunarfræðings,
Þórshamri,
Borgarfirði eystra.
Gunnar Finnsson,
Ragnheiður Á. Gunnarsdóttir,
Hildur B. Gunnarsdóttir,
Gunnar L. Gunnarsson,
Magný Kristinsdóttir, Sæberg Þórðarson,
barnabörn og aðrir vandamenn.
Þökkum hlýhug og samúð við andlát og útför
eiginkonu minnar, móður, tengdamóður og
ömmu,
ÞÓRDÍSAR GUÐRÚNAR
ÞORBERGSDÓTTUR,
Réttarbakka 25,
Reykjavík.
Þórir Friðriksson,
Rósa Sólrún Jónsdóttir, Guðni Guðnason,
Þórir Már Guðnason,
Svavar Leó Guðnason.