Morgunblaðið - 14.05.2004, Blaðsíða 40

MINNINGAR
40 FÖSTUDAGUR 14. MAÍ 2004 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Elías Kárasonfæddist á Þverá í
Öxnadal 8. nóvember
1942. Hann andaðist
7. maí síðastliðinn á
Landspítala – há-
skólasjúkrahúsi við
Hringbraut. Foreldr-
ar Elíasar voru hjón-
in Kári Þorsteinsson,
f. 7. maí 1908, d. 2
febrúar 1961, og Sig-
rún Sigurjónsdóttir,
f. 10. júlí 1918. Bróð-
ir Elíasar er Þórður,
f. 27. október 1940,
kvæntur Guðrúnu
Arngrímsdóttur, f. 1947. Börn
þeirra eru, stjúpsonur Þórðar Jó-
hannes, f. 1966, Sigrún, f. 1968,
Anna Margrét, f. 1972 og Þórunn
Elva, f. 1976.
Fyrri eiginkona Elíasar er Rut
Sigurrós Jóhannsdóttir, f. 9.
ágúst 1948, þau skildu 1977. Börn
þeirra eru, Kári Sævar, f. 19. júlí
1967, hann á tvær dætur, Hulda
Hrönn, f. 26. október 1969, hún á
tvö börn og Elmar
Freyr, f. 29. janúar
1977.
Árið 1988 hóf Elí-
as sambúð með Ástu
Björk Björnsdóttur,
f. 8. nóvember 1961,
þau gengu í hjóna-
band 28. nóvember
2003. Ásta er dóttir
hjónanna Björns
Guðmundssonar, f.
1930, og Guðfríðar
Guðjónsdóttur, f.
1935, frá Miðdals-
gröf í Strandasýslu.
Ásta og Elías eiga
tvö börn, Arnar Smára, f. 5 júní
1992 og Hjördísi Þóru, f. 10. apríl
1996. Ásta átti einn son fyrir,
Björn Finnbogason, f. 13. júní
1983.
Elías var atvinnubílstjóri mest-
an sinn starfsaldur, nú síðast hjá
Strætó bs.
Útför Elíasar fer fram frá
Seljakirkju í dag og hefst athöfn-
in klukkan 13.30.
Okkur setur hljóð að heyra um frá-
fall þitt, hvað stuttur tími leið frá því
þú veiktist og þar til þetta var búið.
Enginn veit sína ævi fyrr en öll er.
Það er sárt að kveðja góðan vin
sem hrifinn er burt á besta aldri.
Þegar hugsað er til baka kemur
margt upp í hugann, og þá fyrst hvað
þú hafðir góða nærveru hvar sem þú
varst. Það var alveg einstakt að vinna
með þér, þú varst alltaf hress og já-
kvæður, til í að bjarga málunum og
sjá björtu hliðarnar á lífinu. Það ger-
ist margt í vinnu á fjöllum, sprungin
dekk, bilaðir bílar og margt fleira og
ljúka svo deginum með góðu kakói og
söng allt þar á milli.
Það er alltaf gaman að sjá þegar
par fellur svona saman eins og þegar
þið Ásta tókuð saman. Þar fóru sam-
an tvær heilsteyptar mannverur og
betri vini er ekki hægt að eignast.
Við viljum þakka alla þá aðstoð og
hjálp sem við fengum í okkar erfið-
leikum, einnig allar þær gleðistundir
sem við fengum að njóta. Þær eru
ómetanlegar.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Elsku Ásta, Arnar Smári, Hjördís,
Bjössi, Kári, Hulda, Elmar, Sigrún
og aðrir aðstandendur, megi góður
Guð veita ykkur styrk á þessum erf-
uðu tímum.
Elín, Hallur og Fjóla Birna.
Það er alltaf sárt að þurfa að
kveðja góðan starfsfélaga.
Elías Kárason hóf störf hjá Stræt-
isvögnum Reykjavíkur, síðar Strætó
bs., sem sumarafleysari 1997. Hann
sótti um starf aftur 1998 og var í
framhaldi af því ráðinn vagnstjóri 1.
maí 1998 og gegndi hann því starfi
óslitið þar til hann veiktist um miðjan
febrúar sl.
Þegar hann kom til mín til að segja
mér að hann ætti að fara í „smáað-
gerð“, eins og hann orðaði það, óraði
mig ekki fyrir því, að veikindi hans
væru svo alvarleg að hann ætti ekki
afturkvæmt til starfa.
Elías leit af og til inn á skrifstofuna
hjá mér til að ræða um daginn og
veginn og var alltaf ánægjulegt að fá
hann í heimsókn. Elías var traustur
og góður starfsmaður og vel liðinn
bæði af farþegum og samstarfsfólki
sínu.
Við hjá Strætó bs. þökkum honum
vel unnin störf og sendum fjölskyldu
hans okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Guðmundur Sigurjónsson.
Sorgin, þegar einhver sem okkur
þykir vænt um er tekinn frá okkur,
er ólýsanleg. Þetta höfum við því
miður þurft að lifa núna. Að þú, elsku
Elli, hafir þurft að fara frá okkur allt
of fljótt. Þú sem varst svo hress og
með ákaflega jákvætt lífsviðhorf.
Þú varst tilbúinn að hjálpa öllum.
Þín verður sárt saknað.
Elsku Ásta, Bjössi, Arnar Smári,
Hjördís Þóra, Kári, Hulda, Elmar,
Sigrún og barnabörn. Missir ykkar
er mestur en öll höfum við misst mik-
ið.
Við tengdaforeldrar, Anna, Hildur,
Reynir og fjölskyldur okkar biðjum
algóðan Guð að vaka yfir ykkur í sorg
ykkar.
Nú legg ég aftur augun,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virzt mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil, svo ég sofi rótt.
(Þýð. S. Egilsson.)
Guð blessi minningu Elíasar Kára-
sonar.
Anna Guðný.
Nú ertu farinn, Elli minn, og ósk-
um við þér alls hins besta á nýjum
stað. Það er ég viss um að vel hefur
verið tekið á móti þér þarna hinum
megin. Leiðir okkar hafa legið saman
um langan veg og þið hafið verið mik-
ilvægur hluti af okkar lífi, því er
höggvið mjög stórt skarð við brott-
hvarf þitt. Við munum ævinlega
muna stundirnar okkar saman, kæri
vinur, bæði erlendis og innanlands.
Þú og þín fjölskylda voruð okkar
bestu félagar og vinir.
Þær eru orðnar nokkuð margar
sumarbústaðaferðirnar okkar og
tjaldútilegurnar að ógleymdum utan-
landsferðunum. Þótt litla parið hafi
reynt stundum fullmikið á þolinmæð-
ina voru þessar ferðir hin besta
skemmtun. Þó var það nokkuð ein-
kennilegt að þær helgar sem við fór-
um saman í bústaði voru einu helg-
arnar með frosti og snjó. En þá var
bara að fara með prjónahúfuna í
heita pottinn. Eina ferð sem við tveir
ætluðum saman áttum við þó eftir en
vonandi get ég með þinni hjálp klár-
að hana í sumar.
Sjaldan hef ég þekkt greiðviknari
mann en þig, það var sama hvað ég
betlaði af þér, ef þú hafðir minnsta
möguleika á að gera mér greiða þá
var stokkið til. Og þú skalt ekki halda
að ég sé hættur að betla, ég finn ein-
hverja leið til að hafa not af þér
áfram.
Þið hjónakornin hafið ósjaldan
komið með upplyftingu inn á heimili
okkar þegar drungi hefur sótt að og
verður svo vonandi áfram. Mér finnst
það vera svo margt sem ég þarf að
þakka þér fyrir. Það var okkur sönn
ánægja að vera viðstödd þegar þið
loksins genguð í það heilaga í vetur.
Ég vona að við höfum getað end-
urgoldið þér og Ástu eitthvað af
greiðunum á þessum síðustu dögum
þínum á spítalanum. Þótt sárt hafi
verið að sjá á eftir þér veit ég að þú
hefur ekki farið langt og munt veita
ástvinum þínum allan þann stuðning
sem í þínu valdi er.
Megi allar góðar vættir vaka yfir
þér, Elli minn, og Ástu þinni svo og
ungunum ykkar á þessum erfiðu tím-
um. Okkar heimili og hjarta er alltaf
opið, nótt sem dag, fyrir fjölskyldu
þinni.
Góður vinur er fjársjóður sem þú
sækir styrk í þegar á bjátar.
Ragnar.
ELÍAS
KÁRASON
Ástkæra unnusta mín, dóttir, systir og dóttur-
dóttir okkar,
RAGNHILDUR MAGNÚSDÓTTIR
myndlistarmaður,
Barmahlíð 36,
Reykjavík,
lést á heimili sínu þriðjudaginn 11. maí.
Hún verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju
föstudaginn 21. maí kl. 13:30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir. Bent er á Heimahlynningu
Krabbameinsfélagsins.
Gunnar Gunnarsson,
Barbara M. Geirsdóttir, Magnús Garðarsson,
Hildigunnur Magnúsdóttir, Kjartan S. Höskuldsson,
Geir Magnússon, Aníta Magnúsdóttir,
Aníta Björnsson.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HALLGRÍMUR VALGEIR GUÐMUNDS-
SON,
Stórholti 47,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut þriðju-
daginn 11. maí.
Útförin fer fram frá Garðakirkju miðviku-
daginn 19. maí kl. 13.30.
Soffía Sandra Cox,
Fríða Kristín Elísabet Guðjónsd., Hans Hafsteinsson,
Sonja Guðbjörg Guðjónsdóttir,
Halla Sjöfn Hallgrímsdóttir, Jóhann Sigurður Víglundsson,
Anna Lydia Hallgrímsdóttir,
Sigríður Hallgrímsdóttir, Guðjón Steinarsson,
Sveinn Hallgrímsson,
Elsa Halldís Hallgrímsdóttir, Hans Erik Strandberg,
Hallgrímur Valgeir Yoakum,
barnabörn, barnabarnabörn
og aðrir aðstandendur.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
SVEINN SVERRIR SVEINSSON,
Reynigrund 71,
Kópavogi,
áður Stafholti, Vestmannaeyjum,
lést á Landspítalanum í Fossvogi fimmtudag-
inn 13. maí.
Sigríður R. Júlíusdóttir,
Júlíus Sveinsson, Freydís Fannbergsdóttir,
Sveinn S. Sveinsson, Margrét J. Bragadóttir,
Ragnar Sveinsson, Gunnhildur M. Sæmundsdóttir,
Birgir Sveinsson, Steinunn Ingibjörg Gísladóttir,
Finnbogi Jónsson,
barnabörn og langafabörn.
Ástkær eiginmaður minn,
PÉTUR STEFÁNSSON,
Kjarrhólma 30,
Kópavogi,
sem lést á Landspítalanum við Hringbraut
aðfaranótt miðvikudagsins 12. maí, verður
jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn
18. maí kl. 10.30.
Ólafía Guðrún Ásgeirsdóttir.
Elsku Odda systir.
Ljúfsárar minningar
líða um huga okkar
þegar við setjumst nið-
ur til að skrifa nokkur orð í tilefni
þess að hinn 13. maí hefðir þú orðið
55 ára gömul.
Í hugum okkar allra varstu elst af
systkinahópnum á Háeyri, þó svo við
værum í rauninni systrabörn. Þú
varst svo mikið hjá okkur og foreldr-
ar okkar voru líka þínir foreldrar.
Börnin þín áttu Árna afa og Ástu
HRAFNHILDUR
ODDNÝ
STURLUDÓTTIR
✝ HrafnhildurOddný (Odda)
Sturludóttir fæddist
í Reykjavík 13. maí
1949. Hún lést á líkn-
ardeild Landspítal-
ans í Kópavogi 28.
október síðastliðinn
og var útför hennar
gerð frá Vídalíns-
kirkju í Garðabæ 5.
nóvember.
ömmu á Háeyri eins og
börn okkar hinna.
Þú varst alltaf boðin
og búin að aðstoða okk-
ur á alla lund. Hjá þér
áttum við öruggan
samastað þegar byrjað
var að basla í vinnu og
námi á höfuðborgar-
svæðinu. Í fyrstu íbúð-
inni þinni í Barmahlíð-
inni og síðar í
Auðbrekkunni áttum
við samastað hjá þér,
hvenær sem á þurfti að
halda, um lengri eða
skemmri tíma. Þó að
fjölgaði kringum þig, þú eignaðist
maka, uppeldisson og börn, þá var
alltaf nóg pláss og meira en velkomið
að dvelja hjá þér. Það var alltaf líf og
fjör í kringum þig, þó svo að hjá þér
skiptust á skin og skúrir. Stundum
voru hlutirnir unnir meira af kappi en
forsjá, og þar kom til glaðværð þín og
dugnaður sem dreif alla með þér.
Þegar þið Sigga Dóra unnuð hjá
Tryggingastofnun ríkisins keyptuð
þið ykkur bíl saman til að geta
skroppið í Víkina þegar ykkur hent-
aði. Það gat verið bæði að nóttu sem
degi, og ekki alltaf í lagi með bílinn.
En þið skiluðuð ykkur alltaf á áfanga-
stað að lokum, þótt ýmsir skemmtu
sér yfir viðgerðum ykkar og redding-
um. Þegar Steini var við nám í Vél-
skólanum dvaldist hann vetrarlangt
hjá þér og fjölskyldunni í Goðatún-
inu. Þessi ár okkar saman verða aldr-
ei fullþökkuð. Þar sem er nóg hjarta-
pláss, þar er alltaf nóg húspláss.
Þú varst mikið náttúrubarn og
naust þess að ferðast og þar fengu
skátarnir í Garðabæ að njóta hæfi-
leika þinna og barnanna, því öll börn-
in fjögur voru með í skátastarfinu.
Þú hafðir sérstakt dálæti á að hóa
fjölskyldu þinni saman, því fleiri því
betra. Þar lékst þú á als oddi og naust
þín sem ættmóðir.
Þú hafðir einstakt lag á að ná fólki
með þér og það var gaman að fylgjast
með því að ef einhver í fjölskyldunni
fór að vinna á nýjum stað leið ekki á
löngu þar til þið voruð orðin fleiri.
Þar kom til dugnaður þinn og ósér-
hlífni og eins var með öll börnin þín,
þau eru öll miklir dugnaðarforkar og
vel metin í vinnu. Það var sérstakt að
fylgjast með hversu nánir vinir þið
voruð, alltaf tilbúin að aðstoða hvert
annað.
Okkur fannst það mikil gæfa fyrir
þig að kynnast honum Gunnari þín-
um. Þið studduð vel hvort annað.
Börnin þín og börnin hans urðu börn-
in ykkar beggja. Fjölskyldan stækk-
aði talsvert og þú naust þín enn betur
sem ættmóðir. Einn af draumum þín-
um, sem því miður rættist ekki, var
að boða til ættarmóts í Aðalvíkinni,
þar sem afi okkar, Hermann Hjálm-
arsson, var fæddur og uppalinn. Við
erum alltof fá sem höfum komið
þangað. Vonandi látum við drauminn
þinn rætast, elsku Odda, þó svo þú
hafir yfirgefið okkur um stundarsak-
ir.
Það er mikið sem hefur verið lagt á
fjölskyldur okkar, alltof mörg hafið
þið horfið frá okkur.
Elsku Odda, við trúum því að þú
njótir þess nú að hafa hitt Kidda þinn,
mömmu, Ellu systur, Sigga og Örn í
Pétursey og aðra elskaða ættingja og
vini þína aftur. Við treystum því að
við hittum ykkur öll aftur þegar okk-
ar tíma lýkur á þessari jörð.
Sigríður Dóróthea
og Þorsteinn.