Eintak - 01.12.1993, Qupperneq 57

Kristína
Haraldsdóttir
Kristína var aðeins 13 ára
þegar hún komst í úrslit
Elite-keppninnar 1983.
Hún á rússneska móður
og íslenskan föður og
útlit hennar er því
sérstök blanda af
slavneskum og
norrænum eigin-
leikum. Kristína
starfar sem topp-
fyrirsæta erlendis,
en hún hefur lítið látið
á sér kræla hér heima.
Melkorka Mýrkjartansdóttir
Melkorka, dóttir Mýrkjartans konungs á
írlandi, er ein þeirra mörgu kvenna sem
Laxdæla greinir frá. Melkorka er frilla
Höskuldar. Hún er sveipuð dulúð, hún er
óáþreifanleg og exótísk, en jafnframt
heillandi eins og oft er um slíkar konur.
Hún er konan sem keypt var í útlöndum,
hún er beitt ranglæti, en hún er líka útundir
sig og séð. Þykist vera mállaus framan af
og siglir þannig lengi vel undir fölsku flaggi.
En þótt Melkorka sé fyrst og fremst kona
dulúðar er hún líka kona andstæðnanna -
þræll án þess að vera þrælborin, tiginborin
án tignar, prinsessa sem varð ambátt.
JÓNA INGIBJÖRG
JÓNSDÓTTIR
Jóna Ingibjörg kom til
(slands með nýtt starfsheiti
sem í fyrstu vakti kátínu,
helst þó hjá körlum af kyn-
slóð Flosa Ólafssonar. Síð-
an hefur þjóðin verið að
átta sig á að fliss er ekki
endilega eðlilegustu við-
brögðin við umræðu um
kynlíf. Þar á Jóna Ingibjörg
ekki lítinn þátt; hún hefur á
sinn elskulega og einlæga
hátt reynt að kenna land-
anum víðsýni og umburð-
arlyndi í kynferðismálum í
bland við aðgát á háska-
tímum.
Katrín Eiðsdóttir
„Mig hefur alltaf langað að
vera bílasali, lengst af voru
þeir bara svo vitlausir að þeir
vildu ekki ráða mig. Þetta er algjört
karladjobb." Katrín hefur starfað við bílaviðskipti í þrjú ár, en síðan í april
hefur hún rekið sína eigin bílasölu sem heitir einfaldlega Hjá Kötu. En bíla-
salar, hafa þeir ekki orð á sér fyrir að vera ekki ýkja ráðvandir? „Það er fullt af
krimmum í þessum bransa og auðvelt að vera óheiðarlegur. Ég held samt að
það sé betra að sjá sömu andlitin aftur ár eftir ár en að stinga undan 20 til 30
þúsund kalli og tapa kúnna út á það.“ Katrín segist vera hæstánægð með
starfið. „Þótt þetta sé stundum eins og á spánskum flóamarkaði, mikil læti og
stress, eru það forréttindi í dag að hafa vinnu sem maður hefur gaman af.“
SÓLVEIG ARNARSDÓTTIR
Sólveig hefur líklega leiklistina í
genunum, hún er dóttir Þórhildar
Þorleifsdóttur leikstjóra. Það vafðist
heldur ekki mikið fyrir henni að
sanna leikkonuhæfileikana; í bíó-
myndinni Inguló lék hún titilhlut-
verkið, þessa einþykku og vilja-
sterku stelpu, af fádæma öryggi og
þokka. Um jólin bíður hennar svo
önnur prófraun, síst veigaminni; þá
er hún á fjölum Borgarleikhússins í
hlutverki Evu Lunu í leikgerð þess-
arar vinsælu sögu Isabel Allende.
Herdís
Þorvaldsdóttir
Herdís lék Snæfríði
(slandssól, hið Ijósa
man, hinn mikla íslenska
kvenkost sem brotnar
ekki heldur bognar eins
og reyrinn, á fyrsta árui
Þjóðleikhússins. Þá
hafði Halldór Laxness
nýlokið að skrifa þessa
miklu örlagasögu
íslands og í hugum
margra varð myndin af
Snæfríði og myndin af
Herdísi ein og hin sama.
Þá var Herdís kornung
leikkona: „Ég held að
forvitni um lífið og
tilveruna og þörfin fyrir
að tjá þá reynslu hafi
orðið til þess að ég valdi
leiklistina sem ævistarf."
EINTAKMYND: JÓI DUNGAL