Eintak - 01.12.1993, Side 65

Erla Rafnsdóttir
Erla segist vera í tveimur
fullum störfum. Á daginn
er hún markaðsstjóri hjá
Össuri hf. sem selur stoð-
tæki. Á kvöldin og um
helgar er hún þjálfari ís-
lenska kvennalandsliðsins
í handbolta. Og þar dreg-
ur hún varla af sér, því
Erla hefur alltaf verið
dugnaðarforkur; um
dagana hefur hún æft
handbolta, fótbolta, körfu-
bolta og frjálsar íþróttir,
þótt handboltinn hafi
raunar alltaf verið í fyrir-
rúmi. Hún stefnir líka hátt
með landsliðinu, draum-
urinn er að komast í úr-
slitakeppni Evrópumóts-
ins í Þýskalandi. Það út-
heimtir auðvitað taum-
laust erfiði, en Erla virðist
ekki setja það fyrir sig:
„Ég vil hafa nóg að gera,
þannig líður mér lang-
best.“
Andrea Gylfadóttir
Það hafa ýmsir sagt að röddin hennar Andreu hafi aldrei
hljómað betur en einmitt á nýjustu plötu Todmobile. Samt er
hljómsveitin að hætta, eftir óslitnar vinsældir í ein sex ár; hún
ætlar að kveðja með miklu skralli á nýársnótt. En þessi
vinsæla poppdrottning fer ekkert að láta staðar numið, enda
hefur hún allt til brunns að bera; hún er fjölmenntuð í músik,
hefur volduga söngrödd sem hún beitir með leikrænum
tilþrifum, og þar fyrir utan - var hún ekki valin álitlegasti
kvenkostur á íslandi í einhverri skoðanakönnuninni?
María Ágústsdóttir
María er yngsti presturinn sem hefur tekið
vígslu á Islandi, það var í janúar síðastliðnum
og þá var hún aðeins 24 ára. Hún er líka
síðasta konan sem vígðist til prests og fyrsta
konan sem vígist til starfa í Dómkirkjunni, en
þar er hún aðstoðarprestur og sér einkum um
barna- og fjölskyldustarf. „Ég finn til mikillar
ábyrgðar. Að mínu viti er fátt mikilvægara en
að sinna börnunum. Ég horfi á öll börnin sem
ég næ ekki til, en finn til þeim mun meiri gleði
yfir börnunum sem ég fæ að starfa með.“
María, sem er komin af miklum prestaættum,
segir að þótt hún hafi gaman af að lesa
kvennaguðfræði aðhyllist hún hana ekkert
sérstaklega. „Mérfinnst hún ganga of langt
fyrir mig. Minn guð er faðir.“
Katrín Thoroddsen
1931 flutti Katrín Thoroddsen
barnalæknir oþinberan fyrirlestur í
Reykjavík. Erindið nefndist Frjálsar
ástir og vakti bæði efnið og orðaval
Katrínar athygli og hneykslun. Þar
mælti hún fyrir því að til að koma í
veg fyrir fæðingu óvelkominna
barna yrðu getnaðarvarnir almennt
viðurkenndar og notkun þeirra kynnt
almenningi. Síðar sat Katrín á þingi
og lét svokölluð mjúk mál mjög til
sín taka, mál sem þá þóttu fremur
lítilfjörleg, en hafa nú svo gott sem
fullan þegnrétt í pólitík;
uppeldisskilyrði barna, dagvistun og
jafnvel impraði hún á því að
kynferðisafbrot gagnvart börnum
væru algengari en menn vildu vita.
Birgitta Halldórsdóttir
„Ég er lúmskt frek, þótt það beri ekki
á því. Mér tekst að koma mínu fram,
og ég nota mér það að karlmennirnir
halda að þeir ráði þó svo að það séu í
raun og veru við konurnar sem ráðum
flestu. Annars er ég fædd í
tvíburamerkinu og er ekta tvíburi."
Birgitta sem er bóndi og rithöfundur
telur starf sitt vera forréttindi, því
landbúnaðarstörf og skriftir fari svo
afskaplega vel saman. „Ég get ráðið
mínum tíma sjálf, því það er hægt að
færa til störfin eftir hendinni. Þetta er
afskaþlega gott líf.“