Eintak


Eintak - 01.12.1993, Qupperneq 68

Eintak - 01.12.1993, Qupperneq 68
SlGRÍÐUR HALLDÓRSDÓTTIR Sigríður er einn fárra íslendinga sem einhverjum tökum hefur náð á pistiaskrifum. Það sannaði hún á Helgarpóstinum, Þjóðviljanum og í Ríkisútvarpinu fyrir fáum árum. Sigríður er húsmóðir og kennari í Mosfellssveit, þeirri sveit sem maður á víst að kalla bæ. fremur illkvittnar karlkyns kellingar sem ákveða að þreklegar og fjallmyndarlegar konur skuli troða sér í þröng örpils, breiðum fótum í yddaða skó og skrúfa hárið upp í hársátur? Að sýningaffaukur skálmi um í síðpilsum með byssu í hönd eða snoð- klipptar í herrafötum? Stjórna konur því siðleysi að ungar stúlkur skuli horfalla þetta árið í allsnægt- unum sökum tísku meðan milljónirnar horfalla í allsleysinu? Skrifuðu konur trúarritin? Páfinn bannar fimm hundruð milljón konum að nota getnaðar- varnir svo örsnauðar konur í örsnauðum löndum eru alltaf að eignast börn sem deyja úr hungri. Múslímar láta konur ganga í svörtum tjöldum með tveimur gægjugötum, hvernig sem viðrar. Haft er fyrir satt að fyrir stríð hafi konur í þeim löndum gengið á eftir úlföldunum sem karlarnir sátu á en á undan eftir stríð. Út af jarðsprengjun- um. Finna konur mörg rök fyrir jafhrétti kynja í Biblíunni? Eru það konur sem búa til svona málshætti: Kauptu konu og léreft við ljós. Oft er karlmanns- hugur í konu brjósti. Hlýðin kona hefur í staðinn ást og eftirlæti. Aldrei er kvennastjórn affaragóð. Fríður er fjáður svanni. Er það sök kvenna að íslenskar konur hafa ekki enn náð lengra í bönkum en vera gjaldkerar, þjón- ustufulltrúar, deildarstjórar. Engin kona er bankastjóri, aðeins ein situr í bankaráði. Stjórn- málakarlar viðurkenna að bönkum sé frámunalega illa stjórnað og kvaka mikið um hagræðingu. Eng- um hefúr samt enn dottið í hug að bjóða konu bankastjórastól. Á meðan konur hafa ekki áhrif og völd í fjármálaheiminum eru raunveruleg völd þeirra harla lítil. Það er jafn rétt að segja: konur eru konum verstar og: karlar fara sjaldan á fjörur við konur með gleraugu. Eða: hugboð kvenna er miklu áreið- anlegra en vissa karla. Eða: konan hefur þegið svo mikið vald af náttúrunnar hendi að löggjafinn hef- ur ekki efhi á að bæta þar neinu við. Konur eru ekki minnihlutahópur í heiminum þótt ótrúlegt sé. Þær eru helmingur mannkyns. Ekki veit ég hve stór hópur þeirra er ánauðugar ambáttir, húðarjálkar með þungbæran arf kvenna allra alda á herðunum, byrðar formæðranna úr grárri forneskju. Það verður forvitnilegt að lifa þeg- ar allur þessi skari, allur þessi helmingur mann- kynsins, hefúr verið leystur úr ánauð og bræðralag karla og kvenna ríkir. Á næstu öld? Eða þarnæstu. Konur eru konum verstar. Nema hvað. Menn eru mönnum verstir. Homo homini lupus est. Þennan sannleika lærðum við í MA hjá Þórarni Björnssyni og aldrei líður sá dagur í upplýsinga- þjóðfélagi nútímans að við fáum hann ekki stað- festan. Sigríður Halldórsdóttir Köld eru kvennaráð Sú besta handbók sem völ er á þegar konur eru beðnar að skrifa dulitla tímaritsgrein er fyrir mitt leyti bókin Sjafnarmál. Hún er væntanlega ófáan- leg í bókaverslunum, enda gefin út 1945 af Ragn- ari Jónssyni í Smára, Unuhúsi, Garðastræti 15-17, úr flokknum bókasafn Helgarfells. Ekki man ég eftir að hafa selt eintak af þessari bók, þótt ég hafi verið þátttakandi í jólabókaflóði Helgafells á Veg- húsastígnum lungað úr uppvaxtarárunum. Það er eins og mig hálfminni að síðustu eintök- in hafi lent í vatnsskaða á kamrinum hjá forlaginu. Enda jafnótryggt að geyma þar bækur eins og að nota snyrtinguna. Jæja, nóg um það. Þegar ég segi að mér þyki þetta svona góð handbók, þá er það vegna þess að konur eru oftast beðnar að skrifa um konur. Og þar sem konur vita ekkert meira um konur en karlar um karla, þá er þessi bók stútfull af svoleiðis speki um kvenfólk að það er nú meira. Þetta eru 174 blaðsíður af „orðskviðum“ um konur sem hrotið hafa af vörum karlmanna í gegnum tíð- ina, segir í formála. Grein þessi á að fjalla um grimmd kvenna og áreiðanlegt að hún er mikil og eftirminnileg þeim orðskviðsmönnum sem fyrir henni hafa orðið. Eins og þessum blessaða manni sem á þennan orðskvið: „Þegar kona fær sér farmiða til helvítis, er hún miklu fljótari í förum en karlmaður og ferðast allt- af á þriðja farrými“ (Louis Wain bls. 145, Sjafnar- mál, útg. 1945, Garðastræti 15-17 o.s.frv.) Einhverju hefur hann lent í á kvennaförunum sem skilið hef- ur eftir slíkt svekkelsi. Sjálfur myndi hann stoltur maðurinn spyrja kurteislega um farmiða til Helvít- is hjá stúlkunni í miðasölunni, biðja hana að faxa áætlaðan komutíma sinn í neðra og vísa sér svo á „Business Lounge“ (er með Priority Pass og Vild- arkort Flugleiða.) Nú, það er þessi sami maður sem heldur því fram að „konur séu miklu grimmlynd- ari en karlmenn, því er það að þær þola meiri þján- ingar en þeir“. Ég skil vel hvað maðurinn er að fara, en myndi snúa þessu við og segja: Sú eða sá sem þolað hefur þjáningar á frekar á hættu að verða grimmlyndur. Einhvern veginn finnst manni að þegar fjallað er um grimmd kvenna sé undiraldan mikil og ýmislegt liggi í loftinu, ósagt. Það er að minnsta kosti ekki ein afgerandi skýr og skorinorð yfirlýs- ing í handbókinni um það hvernig grimm kona hagar sér. Þó svífur yfir vötnunum að grimmdin tengist ástinni afar sterkt. „Vondar konur þjá okkur. Góðar konur þreyta okkur. Það er eini munurinn á þeim,“ segir Oscar Wilde. Hann hittir naglann á höfuðið, þrátt fyrir meinta ógagn- kynhneigð, sem kemur málinu ekkert við. Það skiptir máli að hann var mikið skáld. Þegar svona í hvelli er farið að spekúlera í því hvort til sé mjög eftirminnilega góð kvenpersóna í bókmenntum eða yfirleitt í rituðu máli, þá man ég eftir Florens Nætingeil og mömmu hans Hjalta litla sem allir vildu átt hafa fyrir móður (Mamma skilur allt, eft- ir Stefán Jónsson), sérstaklega vegna þess að Hjalti litli þurfti ekki að búa með henni. Hún kom drengnum fyrir, niðursetningi hjá afar kaldlyndri húsfreyju. Sú kona er mér líka eftirminnilegri en mamman, því hún gætti þess að gefa Hjalta litla aldrei annað að éta en „skófírnar innan úr grautar- pottinum". Tískukóngurinn Karl Lagerfeldt (sá sem kenndur er við karlmannstögl) átti afar kaldlynda móður eftir því sem hann segir sjálfur. Hún lét aldrei út úr sér setningu við einkasoninn nema eft- ir ískalda íhugun. Þegar svo Karl byrjaði að reykja sextán ára lagði hún sig fram um að gefa honum sígarettu ef hann sat nálægt fallegri stúlku í sam- kvæmum. Svo var það einn góðan veðurdag að Karl situr reykjandi umkringdur ungu og fallegu æskufólki, að móðir hans treður sér í miðjuna og þegar frú Lagerfeldt hefur náð athygli allra segir hún hátt og hvellt: „Karl! Fólk með svona óskap- lega ljótar hendur eins og þú ætti aldrei að reykja, því sá sem reykir er alltaf með hendurnar á lofti.“ Köld eru kvennaráð, og ekki í fljótu bragði hægt að sjá hvað fær þá þýskættuðu ffú Lagerfeldt til að lítillækka ungan son sinn á svo þaulhugsaðan hátt. En, - Svíinn, herra Lagerfeldt átti alla sína hjóna- bandstíð vingott við fagrar og blíðlyndar konur... þrátt fyrir einar þær ljótustu hendur sem sést höfðu bæði í Stokldiólmi og Hamborg. Svo þarna er skýringin komin. Við skuluni ekki gleyma því að með hegðun sinni gerði ffú Lagerfeldt son sinn að flottasta tískukóngi samtímans. Listamanni sem ævinlega er hanskaklæddur og gengur með tagl. Taglið er vísbending án orða. Ég ætla ekki að skýra það út ffekar en tek ffam að heimildir um Karl Lager- feldt eru ekki úr Garðastræt- inu, hvorki 15-17. Það er varla hægt að finna meiri forka í köldum kvennaráðum eins og í ís- lendingasögunum. Guðrún Ósvífursdóttir atti eigin- manni sínum til að drepa þann sem hún unni mest. Það sauð upp úr hjá minni þegar Kjartan dreitti hana inni með Bolla. Fátt er eins niðurlægjandi og að vera dreittur inni á söguöld. Maður sem lærði íslenskar bókmenntir í H.I. í nokkrar vikur og fór síðan að vinna hjá rafmagnsveitunum segir að allir sem lesið hafi Lax- dœlu þekki sögnina að dreitta einhvern inni. Og hvað kostaði ekki kinnhesturinn Gunnar á Hlíðarenda, blessuð sé minning hans? Hann sló Hallgerði utanundir þegar upp komst að hún hafði stolið ostinum ffá Bergþóru. Hann gat sannað það, því ostur Hall- gerðar passaði í ostamótin frá Bergþórshvoli. Það er ein kaldasta og yfirvegaðasta hefnd sem um getur 68 EINTAK DESEMBER
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140

x

Eintak

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eintak
https://timarit.is/publication/309

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.