Morgunblaðið - 15.02.2005, Qupperneq 36

36 ÞRIÐJUDAGUR 15. FEBRÚAR 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Grímólfur Andr-ésson fæddist í
Hrappsey á Breiða-
firði 23. febrúar 1909.
Hann lést á Drop-
laugarstöðum 4. febr-
úar síðastliðinn. Faðir
hans var Andrés
Hjörleifur Grímólfs-
son, bóndi og hrepp-
stjóri frá Dagverðar-
nesi í Dalasýslu, f. í
Lómakoti Snæfells-
nesi 4. september
1859, d. 27. júní 1929.
Móðir Grímólfs var
Jóhanna Kristín
Bjarnadóttir frá Bjarneyjum á
Breiðafirði, f. 10. júlí 1867, d. 10.
febrúar 1954. Grímólfur var yngst-
fjögur börn. Þau eru: 1) Alda
Hanna, maki Valdimar Guðlaugs-
son. Þau eignuðust fimm börn og er
eitt látið. 2) Andrés Hjörleifur, á
þrjú börn. 3) Guðrún, maki Jón
Steinar Snorrason og eiga þau tvær
dætur. 4) Anna Birna, maki er Eirík-
ur Steinþórsson. Þau eiga þrjár
dætur. Grímólfur og Þuríður tóku
sonardóttur sína, Hjördísi Björgu, í
fóstur. Langafabörnin eru 15.
Grímólfur tók smáskipapróf frá
Stýrimannaskólanum árið 1935.
Hann var fyrst skipstjóri á m/b
Gretti sem var gamalt hákarlaskip.
Hann átti síðan tvo báta. Brimnes
var gert út frá Stykkishólmi og
Reykjavík. Hann keypti Baldvin
Þorvaldsson sem fékk nafnið Brim-
nes.
Grímólfur og Þuríður bjuggu í
Stykkishólmi til 1963 þegar þau
fluttu til Reykjavíkur.
Útför Grímólfs verður gerð frá
Langholtskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
ur 15 systkina. Tíu
náðu fullorðinsaldri.
Þegar Grímólfur var
níu ára fluttist fjöl-
skyldan til Stykkis-
hólms og þar lauk hann
barnaskólanámi. 13
ára byrjaði hann að
fara á sjóinn.
Grímólfur kvæntist
23. desember 1935
Þuríði Valgerði
Björnsdóttur, f. 18. júní
1917, frá Arney á
Breiðafirði. Foreldrar
hennar voru Björn Jó-
hannsson frá Öxney á
Breiðafirði og Guðrún Eggertsdótt-
ir frá Fremri-Langey á Breiðafirði.
Grímólfur og Þuríður eignuðust
Elsku afi minn og fósturfaðir.
Margs er að minnast á liðnum ár-
um. Og sú allra stærsta er þegar þú
og amma gerðuð eitt af ykkar góð-
verkum. En þá tókuð þið mig inn á
ykkar heimili, þá nokkurra mánaða
kríli, og komuð mér til manns. Stór
ákvörðun sem tekin var af heilu
hjarta og mikilli góðmennsku
Minnisstæðar eru allar ferðirnar
vestur í Stykkishólm. En á hverju
sumri var brunað þangað og farið í
eyjarnar.
Þín eina sólarlandaferð var farin
árið 1991 sem þú og amma fóruð í
með okkur. Það var mikið upplifelsi
fyrir þig. Þú naust þín í botn þarna
og fannst þetta alveg stórkostlegt.
Sérstaklega þegar við vorum á ein-
um veitingastað og þjónarnir kom-
ust að því að þú værir gamall skip-
stjóri. Þá fékkst þú þann allra
dýrasta fisk sem þeir áttu í boði
hússins. Síðan komu þeir með hvern
fiskréttinn á fætur öðrum. Þeir
vildu að þú smakkaðir flest allt sem
þeir áttu. Og ekki nóg með það
heldur héldu þeir smá ræðu og allir
á staðnum stóðu upp og klöppuðu
fyrir þér. Þeir báru mikla virðingu
fyrir þér og sýndu það í orði og
verki.
Og allar litlu ferðirnar að veiða í
Elliðaánum. Og ekki fannst þér það
mikil veiði sjómanninum sjálfum.
Á níutíu ára afmæli þínu fékk ég
þann heiður að halda afmælið þitt
inn á mínu heimili. Og þú bauðst
þínum gestum upp á kaffi og flott
meðlæti. Og fínn í tauinu eins og
alltaf.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Margar eru minningarnar, en,
elsku afi minn, þakka þér fyrir allt.
Guð geymi þig.
Hjördís Björg Andrésdóttir.
Elsku afi. Við eigum góðar minn-
ingar um þig sem við geymum í
brjósti okkar.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgr. Pét.)
Björgvin Már, Jóhanna
Soffía og Ágúst Þór.
Elsku Grímólfur. Mig langar til
þess að þakka þér fyrir svo ótal-
margt, en þær þakkir rúmast ekki
allar á prenti.
Frá því ég kynntist ykkur hjón-
um lá leið okkar Rúrýjar oft til ykk-
ar um helgar. Það var svo gott að fá
að koma til ykkar, setjast niður í ró-
legheitunum, drekka gott kaffi sem
þú helltir alltaf upp á og spjalla um
heima og geima. Við töluðum um
svo margt skemmtilegt enda ekki
annað hægt í svona góðum fé-
lagsskap. Það var svo gaman að
heyra frá uppvaxtarárum þínum,
prakkarastrikunum, sem voru ófá,
og einnig hvernig þú kynntist henni
Þuríði þinni. Ykkar hjónaband hefur
alla tíð einkennst af góðmennsku,
trausti og vináttu og bara við það að
vera í kringum svona gott fólk
kennir manni meira en orð fá lýst.
Elsku Grímólfur, þú varst ein-
stakur og góður maður og mikill
dýravinur enda sýndi það sig þegar
þið Neró settust saman inn í hús-
bóndaherbergi og spjölluðuð saman.
Það var unun að fylgjast með því
sem fram fór ykkar á milli, enda var
Neró ekki í rónni fyrr en hann hafði
fengið sinn tíma með afa.
Elsku Þuríður mín, nú hefur mik-
ið skarð myndast í þínu lífi, en þau
ár sem þið hafið átt saman hafa ver-
ið yndisleg. Ég er svo þakklát fyrir
að hafa kynnst svona yndislegu fólki
eins og ykkur og, elsku Grímólfur,
þú munt alltaf eiga stórt pláss í
hjarta mínu sem ég mun varðveita
vel. Allur þinn styrkur, vinátta og
hlýja, sem þú hefur sýnt öll þessi ár,
mun seint úr minni falla.
Elsku Grímólfur ég kveð þig með
miklum söknuði en þakka þér fyrir
allar þær stundir sem við áttum
saman.
Guð blessi minningu hans og fólk-
ið hans allt.
Guðrún Erla Sigurðardóttir.
GRÍMÓLFUR
ANDRÉSSON
✝ Guðrún SigríðurJónsdóttir fædd-
ist á Akureyri 22. júlí
1906. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Eir 6. febrúar síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru María
Hafliðadóttir, ljós-
móðir á Akureyri, f.
á Litla-Eyrarlandi
28.4. 1875, d. 2.11.
l967 á Akureyri, og
Jón Guðmundsson,
byggingarmeistari á
Akureyri, f. 10.4.
1875 á Ystu-Vík í
Grýtubakkahreppi, d. á Akureyri
11.4. 1944. Bróðir Guðrúnar var
Júlíus Baldvin, búsettur á Akur-
eyri, f. 31.5. 1915, d. 23.9. 1999.
Kona hans er Sigríður Gísladóttir,
f. 17.7. 1916. Þeirra börn eru tvö.
Uppeldisbróðir Guðrúnar er Stef-
án Júlíusson, f. 22.l. 1924 á Akur-
eyri, búsettur á Breiðabóli á Sval-
barðsströnd. Eiginkona hans er
unnu þau hjón bæði hjá bæjarfóg-
etanum í Hafnarfirði eða þar til
Guðmundur veiktist á áttunda ára-
tugnum. Síðar bjuggu þau í Mos-
fellsbæ. Síðustu árin dvaldi Guðrún
á Hjúkrunarheimilinu Eir. Þau áttu
tvö börn. Þau eru: 1) María, hjúkr-
unarfræðingur, f. 9.11. 1935. Henn-
ar maki er Haukur Þórðarson, fv.
yfirlæknir á Reykjalundi, f. 3. 12.
1928. Dóttir Maríu og stjúpdóttir
Hauks er Dóra Guðrún Wild, henn-
ar maki er Árni Árnason og eiga
þau eitt barn en Dóra á tvö börn af
fyrra hjónabandi. Börn Hauks af
fyrra hjónabandi eru í aldursröð:
A) Pétur Haukur Hauksson, maki
Anne Grethe Hansen, þau eiga
fjögur börn. B) Þórður Hauksson,
maki, Kristjana Fenger, þau eiga
eitt barn en Þórður á tvö börn af
fyrra hjónabandi og Kristjana eitt.
C) Magnús, maki Hrafnhildur Guð-
mundsdóttir, þeirra börn eru þrjú.
D) Gerður Sif, maki Karl Bene-
diktsson, þau eiga eitt barn. 2) Jón,
geðhjúkrunarfræðingur, f. 19.2.
1946. Hann eignaðist son sem var
ættleiddur. Jón hefur búið og unnið
í Svíþjóð mörg undanfarin ár.
Útför Guðrúnar verður gerð frá
Lágafellskirkju í Mosfellsbæ í dag
og hefst athöfnin klukkan 13.
Ásta Sigurjónsdóttir,
f. 25.7. 1931 í Leifshús-
um á Svalbarðsströnd.
Þeirra börn eru átta
talsins.
Guðrún giftist Guð-
mundi L. Guðmunds-
syni skipstjóra 3.11.
l934. Guðmundur var
f. í Reykjavík 17.3.
1908, d. 3.1. 1989 á
Reykjalundi í Mos-
fellsbæ. Foreldrar
hans voru Sólveig
Steinunn Stefánsdótt-
ir, f. 29.3. 1879 í
V-Skaft., d. í Reykja-
vík 26.1. 1958, og Guðmundur
Kristján Bjarnason, skipstjóri, f.
12.12. 1872 í Dalshúsum í Önund-
arfirði, d. í Reykjavík 11.4. l928.
Guðrún og Guðmundur bjuggu á
Akureyri. Guðmundur starfaði sem
skipstjóri og síðar sem fram-
kvæmdastjóri Útgerðarfélags Ak-
ureyringa. Árið 1959 fluttu þau til
Reykjavíkur. Þegar suður kom
Ef nefna ætti sérkenni í fari Guð-
rúnar gæti það verið háttprýði og
heilindi. Þegar undirritaður kynntist
henni fyrir tæpum þremur áratugum
var hún kona hress, skilningsgóð og
ræðin. Ellin kom í öllu sínu veldi og
þar kom áratugum síðar að því að elli-
kerling náði undirtökunum. Hún
ferðaðist samt um með okkur og sótt-
ist eftir félagsskap, spjallaði um það
sem fyrir augun bar. Þetta segir okk-
ur m.a. það að henni þótti vænt um fé-
lagsskapinn, hver sem í hlut átti.
Vissulega kom að því síðar að ferða-
lög lögðust af enda orðin tæplega 100
ára þegar hún lést. Allajafna naut
hún vel heimsókna hvort sem hún
dvaldi á heimili sínu, Reykjalundi,
Hlaðhömrum eða á Hjúkrunarheim-
ilinu Eir en þar dvaldi hún síðustu ár-
in.
Guðrún var komin af bændum og
sjómönnum norðanlands. Móðir
hennar var ljósmóðir sem sinnti mjög
stóru umdæmi, sannarlega annasöm
störf ásamt með húsmóðurstörfun-
um. Faðir hennar var timburmeistari
(nú heitir það byggingarmeistari) og
byggði víða. M.a. var hann bygging-
armeistari Kristnesspítala og reisti
þá stóru byggingu þess tíma ásamt
með öðrum. Guðrún átti einn bróður,
Júlíus Baldvin. Auk þess ólu foreldr-
ar hennar upp bróðurson Maríu, Stef-
án Júlíusson.
Eiginmaður Guðrúnar var Guð-
mundur Guðmundsson, skipstjóri,
löngu látinn, börnin eru tvö, bæði
löngu vaxin úr grasi.
Það var alltaf hlýtt og bjart þar
sem Guðrún fór. Hún hafði eins og nú
er gjarnan sagt góða „nærveru“. Hún
naut sín í félagsskap við fjölskyldu og
vini. Hún lagði ung stund á píanóleik,
m.a. spilaði hún undir í bíó á tíma
þöglu myndanna. Hún tók oft í píanó-
ið á mannamótum og spilaði jafnt
ættjarðarlög sem sígilda tónlist. Þeg-
ar hún eltist greip hún í píanóið dag-
lega. Þar með sinnti hún þörf sinni
fyrir þjálfun huga og handar.
Þrátt fyrir háan aldur hélt Guðrún
ávallt reisn sinni og virðuleika,
Við fjölskylda hennar sendum
starfsfólki á Reykjalundi, Hlaðhömr-
um og Eir hjartans þakkir fyrir allt
sem þetta ágæta fólk gerði fyrir hana.
Haukur Þórðarson.
Þegar langamma Gunna bjó á
Hlaðhömrum komum við systkinin til
hennar reglulega tvisvar í viku með
mömmu okkar með það sem hana
vantaði úr matvörubúðinni. Ef hún
sat ekki í ruggustólnum sínum og var
að lesa eða horfa á sjónvarpið á hæstu
stillingu, en hún var farin að heyra
illa, var hún að spila á píanóið en það
gerði hún daglega þar til hún varð 90
ára en þá gaf hún mér (Agnesi) pí-
anóið sitt og sagði við mig: „Vertu
dugleg að æfa þig, elskan mín.“
Við fengum alltaf súkkulaðikex og
kók hjá langömmu og ef okkur lang-
aði í nammi gaf hún okkur aura til að
kaupa það, alltaf 2000 kr. Við sögðum
henni að það væri alltof mikið. 500 kr.
væri meira en nóg en hún stóð fast við
sitt og neitaði að gefa okkur minna.
Eftir að langamma fór á Hjúkrunar-
heimilið Eir söknuðum við þess að
geta ekki hlaupið til hennar á Hlað-
hamra. Við reyndum að heimsækja
hana eins oft og við gátum og alltaf
þegar við komum í heimsókn varð
hún svo glöð og brosti til okkar. Okk-
ur hlýnaði alltaf svo um hjartaræt-
urnar þegar hún brosti fallega bjarta
brosinu sínu.
Síðustu mánuðina hrakaði henni og
stundum þekkti hún okkur ekki strax
þegar við komum í heimsókn og
spurði mömmu hver við værum. Það
var svolítið sárt að langamma sem
hafði búið hjá okkur fyrstu árin okk-
ar, verið með okkur um jól og hátíðar
þekkti okkur ekki
Nú er elsku langamma Gunna
horfin frá okkur en við munum aldrei
gleyma henni eða því sem hún gerði
fyrir okkur systkinin.
Langömmubörnin
Agnes, Egill og Árni Haukur.
Elskuleg föðursystir mín hefur nú
kvatt þennan heim með æðruleysi og
vel undir brottförina búin.
Minningarnar hrannast upp, enda
samferðatíminn orðinn langur.
Það sem einkenndi Gunnu frænku
var góðmennska, hjálpsemi og glað-
værð. Hún var falleg kona yst sem
innst, með ómótstæðilegt bros og dill-
andi hlátur, sem ekki er hægt að
gleyma.
Hún var ein af þessum manneskj-
um sem er svo gott að vera nálægt,
hún kunni að segja frá og átti gott
með að hlusta og skynja tilfinningar
annarra, gefa af sér og sjá tilveruna í
björtu ljósi. Hún var vel af Guði gerð.
Margan braginn var hún búin að
yrkja um atburði innan fjölskyldunn-
ar, enda var hún bæði hagmælt og
tónelsk og hitti ævinlega í mark með
hæfilegu samblandi af gamni og al-
vöru.
Fyrir mér og mínum stóð heimili
Gunnu frænku alltaf opið og öllum
var tekið með kostum og kynjum.
Ég naut þess ríkulega að eiga
öruggt athvarf í Hafnarfirðinum á
námsárum mínum, þar var mitt ann-
að heimili.
Gunna frænka var afar frænd-
rækin og lét sér umhugað um frænd-
garð sinn, jafnt yngri sem eldri og
hún fylgdist með lífi okkar allra af
áhuga. Hún var líka höfuð ættarinn-
ar.
Að leiðarlokum þakkar fjölskylda
mín og ég samfylgdina og kveður
Gunnu frænku með virðingu og sökn-
uði
Við Egill, María, Júlía, Jón Gísli og
Sigríður mágkona biðjum Guð að
blessa minningu hennar. Hvíl í friði.
Herdís (Haddí).
GUÐRÚN SIGRÍÐUR
JÓNSDÓTTIR
Ástkær bróðir minn,
SIGFÚS GUÐNI SUMARLIÐASON
frá Ólafsvík,
lést á St. Franciskusspítalanum í Stykkishólmi
laugardaginn 12. febrúar.
Útförin auglýst síðar.
Fyrir hönd ættingja og annarra vandamanna,
Aðalsteina Sumarliðadóttir.
Ástkær eiginmaður minn,
MAGNÚS EINAR FINNSSON,
lést sunnudaginn 13. febrúar.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Jóhanna Erla Birgisdóttir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
STEFÁN BJÖRGVIN GUÐMUNDSSON
frá Dratthalastöðum,
lést á Landspítalanum við Hringbraut laugar-
daginn 12. febrúar.
Hallveig Guðjónsdóttir,
Guðrún S. Stefánsdóttir, Emil H. Ólafsson,
Sigmundur K. Stefánsson, Sigríður Ágústa Jónsdóttir,
Hjalti Stefánsson, Heiður Ósk Helgadóttir,
Sólveig Heiðrún Stefánsdóttir, Páll Jóhann Kristinsson
og barnabörn.