Morgunblaðið - 23.04.2005, Qupperneq 39

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 23. APRÍL 2005 39
MINNINGAR
✝ Davíð JóhannesHelgason fæddist
á Geitagili í Örlygs-
höfn 29. maí 1930.
Hann lést á heimili
sínu í Vestmannaeyj-
um 8. apríl síðastlið-
inn. Foreldrar hans
voru Helgi Sigurvin
Einarsson bóndi á
Geitagili, f. 16. sept.
1895, d. 25. maí 1988,
og Guðmunda Helga
Guðmundsdóttir, f.
31. okt. 1898, d. 7.
sept. 1945. Systkini
Davíðs eru Ingi, f.
30. okt. 1919, d. 5. des. 1943; Ein-
ar Ingimar, búfræðingur og
bóndi á Snæfellsnesi, f. 11. ágúst
1926, d. 21. nóv. 1999; og Helga,
húsmóðir og fyrrv. kennari á
Akranesi f. 4. júní 1928.
Davíð kvæntist 15. maí 1954
Brynju Sigurðardóttur frá Hæli í
Vestmannaeyjum,
f. 20. júní 1934.
Börn þeirra eru
Anna, f. 17. ágúst
1955, gift Friðgeiri
Þór Þorgeirssyni,
þau eiga þrjú börn
og tvö barnabörn;
Sigurður, f. 15. jan.
1958, kona hans er
Hjördís H. Frið-
jónsdóttir, börn
hans eru tvö og
stjúpbörn þrjú;
Helga, f. 22. sept.
1960, hún á þrjú
börn; Hugrún, f. 22.
júní 1963, gift Guðmundi K. Berg-
mann, þau eiga þrjú börn; Jóhann
Ingi, f. 21. des. 1970, kvæntur
Steinunni Hebu Finnsdóttur, þau
eiga tvö börn.
Útför Davíðs fer fram frá
Landakirkju í Vestmannaeyjum í
dag og hefst athöfnin klukkan 14.
Elsku pabbi er látinn. Það er
sannarlega margt sem rifjast upp.
Í æsku munum við vart eftir hon-
um öðruvísi en í vinnu. Í fyrstu
stundaði hann sjóinn með land-
vinnslu en lengst af vann hann sem
verkamaður og fiskmatsmaður í
Fiskiðjunni í Eyjum. Í þá tíð voru
gjarnan langar og strangar vertíðir
í Eyjum og unnið myrkranna á
milli. Til marks um það gerðist það
eitt sinn á páskadag að pabbi brá
sér í sparifötin. Sá stysti á heim-
ilinu hleypur þá til mömmu sinnar
og hrópar: „Mamma, mamma! Eru
komin jól? Pabbi er kominn í spari-
fötin!“ Pabbi var ávallt vel liðinn í
vinnu og reyndar hvar sem hann
fór, ósérhlífinn, trúr sínum og
traustur og gerði þá sömu kröfu til
annarra. Og jafnvel þótt hann hafi
ekki haft mikinn tíma fyrir börnin
á þessum árum fengu þau og
barnabörnin þeim mun meira að
njóta hans síðar. Alltaf var stutt í
glettnina.
Pabbi lauk skólagöngu sinni fjór-
tán ára gamall. Engu að síður var
hann afar vel lesinn og fróður.
Ekki að hann væri að flíka því en
ef hann var spurður mátti treysta
því að hann hefði svar á reiðum
höndum og að það væri rétt. Pabbi
var rólegur í fasi, skipti vart skapi
og bar ekki tilfinningar sínar á
torg þrátt fyrir áföll í lífi sínu.
Hann missti móður sína ungur og
lenti í alvarlegu sjóslysi 1952 þegar
mb. Veiga fórst. Þar missti hann
tvo félaga sína í greipar Ægis og
komst í hann krappan. Það var
auðséð að pabbi var trúaður mað-
ur.
Árið 1996 fékk pabbi hjartaáfall
og gekkst undir mikla aðgerð. Var
honum tjáð að hann yrði aldrei aft-
ur vinnufær. En karlinn var kom-
inn í síldina hálfu ári síðar og gat
síðan sagt upp vinnu sinni með
reisn og farið á eftirlaun. Það var
honum kappsmál. Áhyggjur okkar
af því hvernig pabba reiddi af án
vinnunnar reyndust ekki á rökum
reistar þar sem hann naut frítím-
ans sem aldrei fyrr. Hann og
mamma ferðuðust mikið um landið
en skemmtilegast fannst honum að
heimsækja gömlu sveitina sína í
Örlygshöfn. Þá naut hann sín og
lék á als oddi. Aðeins einu sinni
komst pabbi út fyrir landsteinana
og þá í vinnuferð til Portúgals að
meta saltfisk. Þar dvaldist hann í
einn mánuð og undi sér ágætlega
en taldi nóg komið af utanlands-
ferðum þegar heim var komið og
stóð við það.
Seinni árin fór pabbi í göngutúra
um eyjuna á hverjum degi og iðk-
aði sund. Var haft á orði hversu
hress hann væri og léttur á sér.
Úti á eyju fylgdist hann með sauð-
burði og fuglunum eins og hann
var vanur í sveitinni í æsku. Þess á
milli hnýtti hann á tauma sér til
dundurs eða pússaði bílinn. Pabbi
og mamma áttu saman góð ár og
hann var stoð og stytta mömmu í
veikindum hennar og vildi allt fyrir
hana gera. Hún saknar hans sárt
eftir meira en 50 ára hjúskap eins
og við öll.
Blessuð sé minning pabba.
Börnin.
Það er sorg í hjarta mér, tengda-
faðir minn er dáinn. Elskulegri og
þægilegri mann er vart hægt að
hugsa sér. Við fyrstu kynni mín af
Davíð birtist mér fallegur, hæv-
erskur og einstaklega góðlegur
maður og nánari kynni staðfestu
þetta og gott betur. Það fór ekki
mikið fyrir Davíð en nærvera hans
var alltaf jafngóð. Þær eru ljúfar
minningar mínar úr fallegu stof-
unni þeirra Davíðs og Brynju þar
sem við Siggi sátum og spjölluðum
við þau hjónin um allt milli himins
og jarðar. Einnig var tekið í spil og
spiluð vist, alvaran var ekki mikil í
spilamennskunni en þeim mun
meira var hlegið. Ég bæði vissi og
fann hve mikils virði það var þeim
að fá börnin og fjölskyldur þeirra í
heimsókn. Ferðirnar um landið
með tengdaforeldrum mínum voru
í senn skemmtilegar og fræðandi
því ekki var komið að tómum kof-
anum þar sem Davíð var annars
vegar.
Þó að tengdafaðir minn væri
hljóðlátur maður að eðlisfari var
hann óspar á hnyttin tilsvör og at-
hugasemdir, fullar af glettni og
væntumþykju, sem nutu sín hvað
best í samskiptum þeirra hjóna og
vöktu oft mikla kátínu hjá fjöl-
skyldunni.
Það er gæfa að hafa átt eins góð-
an tengdaföður og ég og fyrir það
verð ég ævinlega þakklát en sökn-
uðurinn er sár.
Hjördís H. Friðjónsdóttir.
Elsku afi minn, nú er komið að
kveðjustund. Það bjóst enginn við
því að þú yrðir kallaður frá okkur
svona snögglega. Þú sem varst allt-
af svo hraustur og hress. Það brást
ekki að þegar maður kom til Eyja
sá maður þig á göngu úti um alla
eyju. Eyjuna sem þér líkaði svo vel
við.
Við náðum alltaf svo vel saman í
áhugamálum okkar og þú gafst þér
alltaf tíma til að sinna mér sem
peyja. Nú þegar það er komið að
því að kveðja hrannast minning-
arnar um samverustundir okkar
upp.
Ég hlakkaði alltaf til vorsins
þegar það kom að því að setja nið-
ur kartöflur í garðinum suður á
eyju og að fylgjast með því hvort
æðarkollan okkar kæmi ekki til að
verpa á gamla staðnum sínum. Ég
held að sá árstími hafi líka verið í
miklu uppáhaldi hjá þér. Morgun-
inn sem við náðum að sjá ungana
hjá kollunni í fyrsta skipti er mér
ógleymanlegur. Það var búið að
fara margar ferðir á hverju sumri
til að fylgjast með henni en alltaf
hafði henni tekist að fara með ung-
ana til sjós áður en við sáum þá, að
undanskildu þessu sumri. Þú
komst að ná í mig snemma morg-
uns áður en þú fórst í vinnu og við
keyrðum suður á eyju. Þetta var
fallegur morgunn og eyjan skartaði
sínu fegursta. Æðarkollan var búin
að unga út öllum ungunum sínum
og sýndi okkur þá stolt. Þú varst
mikið náttúrubarn og smitaðir mig
af áhuga þínum á náttúrunni í Eyj-
um og kenndir mér að njóta henn-
ar.
Ég hugsa oft til sumarfrísins
sem við áttum á Vestfjörðunum,
þínum heimahögum. Þú hafðir svo
gaman af því að sýna okkur stað-
inn sem þú ólst upp á og segja okk-
ur frá lífinu í Örlygshöfn. Það var
gaman að kynnast þínum heima-
högum og leiðir okkar eiga örugg-
lega eftir að liggja þangað í fram-
tíðinni til að rifja upp liðna tíma.
Ég þakka fyrir að þú náðir að
verða langafi og að kynnast þínum
fyrstu barnabarnabörnum. Þau
veittu þér auðsjáanlega mikla gleði
og þú ljómaðir allur þegar þú sást
þau og þau voru fljót að hænast að
þér. Anna Brynja og Breki eiga
eftir að fá að heyra sögur af þér afi
minn og þú átt eftir að lifa í minn-
ingu þeirra eins og okkar allra.
Góði Guð ég þakka þér fyrir all-
ar þær samverustundir sem ég
fékk með honum afa mínum. Ég
leit alltaf upp til hans og var stolt-
ur af að bera sama nafn og hann.
Hann auðgaði líf mitt og gerði mig
að betri manni. Nú hugga ég mig
við það að vita af honum afa mín-
um hjá þér og ylja mér við minn-
ingarnar. Við Bryndís og Anna
Brynja biðjum þig að vaka yfir
henni ömmu minni og styrkja hana
í missi sínum.
Ástarkveðja,
Davíð.
Elski afi í Eyjum.
Um páskana var ég í heimsókn
hjá þér og ömmu og það var rosa-
lega gaman eins og alltaf. Við spil-
uðum og spiluðum og þá aðallega
rússa sem þú hafðir kennt mér í
hvert sinn sem ég kom til þín í
heimsókn því ég var alltaf búinn að
gleyma hvernig maður ætti að spila
hann. Það var svo gott að spila við
þig því þú varst svo rólegur og svo
vorum við líka svo jöfn, unnum allt-
af hvort annað til skiptis. Það var
alltaf jafn gaman að hitta þig og
man ég vel eftir því þegar við fór-
um á staðinn sem þú áttir heima á
þegar þú varst lítill. Ég gleymi því
aldrei þegar þú og Frikki björguðu
andarunganum sem bjó í hreiðri í
garðinum hjá sumarbústaðnum
sem við vorum í. Það verður skrítið
næst þegar ég kem til Eyja að þú
verður ekki á bryggjunni að sækja
mig.
Afi minn, ég á margar góðar
minningar um þig.
Guð geymi þig, þín
Birta Rún.
Elsku afi og langafi, mikið er
sárt að vita til þess að þú ert farinn
frá okkur. Við söknum þín sárt,
takk fyrir allar góðu stundirnar.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(Valdimar Briem.)
Kveðja
Guðrún Lilja og Breki.
DAVÍÐ JÓHANNES
HELGASON
Innilegar þakkir til allra, þeirra sem sýndu
okkur hlýhug við andlát og útför ástkærs
föður okkar, tengdaföður, afa og langafa,
INGÓLFS G. GÚSTAVSSONAR
húsasmíðameistara,
Hraunbæ 1.
Sérstakar þakkir færum við læknum og starfs-
fólki krabbameinsdeildar Landspítalans við
Hringbraut fyrir góða umönnun.
Ásta Aðalheiður Ingólfsdóttir, Þorkell Bergsson,
Arnbjörg Sigríður Ingólfsdóttir,
Gísli Björn Ingólfsson,
Sigurlaug Guðný Ingólfsdóttir,
afabörn og langafabörn.
Okkar innilegustu þakkir til allra þeirra, er
auðsýndu okkur samúð og vinarhug við andlát
og útför móður okkar, ömmu og langömmu,
GUÐNÝJAR STEFÁNSDÓTTUR
frá Mjóeyri,
Eskifirði.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólkinu á
hjúkrunarheimilinu Kumbaravogi fyrir góða
umönnun og hlýlegt viðmót.
Guð blessi ykkur öll.
Rósa Kjartansdóttir, Þorsteinn Sigfússon,
Jónbjörg Kjartansdóttir, Ásbjörn Sigurðsson,
Sigurveig M. Kjartansdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Við þökkum innilega hlýhug og samúð við
andlát og útför
ÓLAFAR ÓLAFSDÓTTUR
frá Suður-Vík.
Starfsfólki dvalar- og hjúkrunarheimilisins
Grundar þökkum við góða umönnun, alúð og
umhyggju.
Matthildur Ólafsdóttir Valfells, Ágúst Valfells,
Sigríður Ásgeirsdóttir, Ólafur Gunnlaugsson,
Vigfús Ásgeirsson,
Ólafur Ásgeirsson
og systkinabörn.
Ástkær móðir mín, tengdamóðir og amma,
ODDNÝ HANSÍNA RUNÓLFSDÓTTIR,
er lést á hjúkrunarheimilinu Vífilsstöðum
fimmtudaginn 14. apríl, verður jarðsungin frá
Fella- og Hólakirkju mánudaginn 25. apríl
kl. 13.00.
Friðrik Jósepsson, Kristín Árdal,
Oddný og María.
Innilegt þakklæti til allra sem heiðruðu
minningu
ERLENDAR SIGMUNDSSONAR
og sýndu okkur vináttu og samúð við fráfall
hans.
Starfsfólki Hrafnistu í Reykjavík er þökkuð
einstök alúð og umönnun.
Margrét Erlendsdóttir, Helgi Hafliðason,
Álfhildur Erlendsdóttir, Eymundur Þór Runólfsson
og fjölskyldur.