Morgunblaðið - 01.12.2005, Blaðsíða 51

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 1. DESEMBER 2005 51
MINNINGAR
✝ Sigríður ErlaÞorláksdóttir
fæddist í Hafnarfirði
27. sept. 1928. Hún
lést á St. Jósefsspít-
ala í Hafnarfirði 24.
nóvember síðastlið-
inn.
Foreldrar hennar
voru þau María Jóna
Jakobsdóttir frá Sæ-
bóli í Aðalvík, f. 15.
ágúst 1900, d. 1971,
og Þorlákur Guð-
laugsson frá Fells-
koti í Biskupstung-
um, f. 1. febrúar 1903, d. 1982.
Fyrstu árin ólst Sigríður upp í
Hafnarfirði en 1936 fluttu foreldr-
ar hennar að Hlébergi í Garða-
hreppi. 1945 fluttu þau í hús sem
foreldrar hennar byggðu á Öldu-
götu 31 í Hafnarfirði. Sigríður
gekk í barnaskóla Hafnarfjarðar
og síðar í Flensborgarskólann.
Systkini hennar eru Eyþór, f. 1930,
og Katrín, f. 1936, látin.
Hinn 17. júlí 1948 giftist Sigríður
Kjartani Steinólfssyni, f. 10. októ-
ber 1926, d. 1999. Þau eignuðust
sex börn. Þau eru: Erla María, f.
1946; Jóhanna, f. 1948, d. 2004, gift
Brynjari Erni Bragasyni; Þórir, f.
1949, kvæntur Unni
Sveinsdóttur; Birgir,
f. 1951, kvæntur
Arnþrúði Björns-
dóttur; Þorlákur, f.
1958, kvæntur Önnu
Maríu Pétursdóttur;
og Guðmundur, f.
1970, kvæntur Guð-
rúnu Svövu Viðars-
dóttur. Barnabörnin
eru nítján, og barna-
barnabörnin eru
einnig nítján talsins.
Sigríður vann
verslunarstörf þau
ár sem hún var útivinnandi. Hún
starfaði mikið að félagsmálum, var
í Slysavarnafélaginu Hraunprýði
ásamt því að vera í Sinawik Garða-
bæ og formaður Sinawik Garðabæ
en varð síðar formaður Landssam-
bands Sinawik. Einnig starfaði hún
með eiginmanni sínum við Kiwan-
isklúbbinn Setberg í Garðabæ. Þau
hjónin höfðu gaman af því að
ferðast og fóru margar ferðir bæði
innanlands og utan. Þau áttu lítinn
sælureit við Laugarvatn og dvöldu
þar oft á sumrin.
Sigríður Erla verður jarðsungin
frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði í dag
og hefst athöfnin klukkan 15.
Sigríður Erla alltaf kölluð Sigga
eða Sigga amma kvaddi okkur sem
eftir erum aðfararnótt fimmtudags-
ins síðastliðinn eftir snarpa baráttu
við sjúkdóm sem fellt hefur svo
marga, og er skemmst að minnast
dóttur hennar Jóhönnu sem lést
langt fyrir aldur fram 19. júní 2004.
Þær mæðgurnar eru núna saman á
öðru tilverustigi. Þar hittir Sigga
einnig Kjartan eiginmann sinn sem
lést fyrir nokkrum árum.
Ég kynntist Siggu fyrir átta árum
þegar ég og dótturdóttir hennar
Maja rugluðum saman reytum, fyrst
var ég nú bara hissa því hún hét
sama nafni og mamma mín Sigríður
Erla. Strax frá fyrstu kynnum tók
Sigga mér og börnunum mínum
þrem frá fyrra sambandi afskaplega
vel og hefur ætíð farið vel á með okk-
ur og hún komið fram við börnin mín
sem væru þau hennar eigin barna-
barnabörn.
Þegar við Maja hófum sambúð var
Sigga orðin ein og varð mér strax
ljóst hversu vænt henni þótti um
ömmu sína og leið ekki sú vika án
þess að hún hefði áhyggjur af henni
og þegar Sigga varð að leggjast inn á
spítala alvarlega veik fyrir aðeins
nokkrum mánuðum tók hún það
mjög nærri sér.
Maja fór fínlega í það í byrjun að
stinga upp á því öðru hverju að bjóða
ömmu sinni í mat. Sigga varð fljótt
fastur matargestur á heimili okkar
og oftar en ekki var það ég sem eld-
aði og betri matargest hef ég ekki
haft enda minnist ég þess aldrei að
hún hafi sett út á matinn eða mat-
reiðsluna og þakklæti hennar var
einlægt og kom beint frá hjartanu,
enda var það orðið svo að það var
ekki síður ég sem stakk uppá því að
við byðum ömmu hennar í mat og oft
var það með svo stuttum fyrirvara,
bara hringt og spurt hvort hún vildi
koma í mat núna, alltaf var hún tilbú-
in að koma í heimsókn sagði bara já
takk ég fer í kápuna og bíð niðri,
komið bara og sækið mig. Hún þurfti
ekkert að taka með sér, inniskóna
skildi hún eftir hjá okkur fyrir löngu
og hún var ekkert að láta aðra vita af
sér, aðeins að skreppa í mat en það
kom fyrir að við sátum að spjalli með
rauðvínsglas eða líkjörsstaup langt
fram eftir kvöldi og stundum svo
lengi að farið var að óttast um hana
þar sem ekkert hefði náðst í hana allt
kvöldið.
Það hafði skapast sú hefð í fjöl-
skyldu Maju að allir komu saman
heima hjá Siggu í litlu íbúðinni á Sól-
vangi á aðfangadagskvöld, þar bauð
hún uppá heimatilbúinn fromage, ís,
kaffi og gos, barna- og barnabörn
hennar opnuðu pakkana sína þar og
var þá ansi fjörugt. Þetta var alveg
nýtt fyrir mig sem alist hafði upp við
rólegt aðfangadagskvöldi með fjöl-
skyldunni og var ég lengi að venjast
þessu. Íbúðin hjá Siggu var orðin allt
of lítil eða réttara sagt fjöldinn í fjöl-
skyldunni var orðinn allt of mikill
fyrir svona jólaboð heima hjá henni,
þannig að það lá beinast við um jólin
2002 eftir að við Maja fluttum í
stærra húsnæði að Sigga héldi jóla-
boðið sitt heima hjá okkur og þar
hefur það verið síðan. Þau verða
skrítin jólin í ár og þá sérstaklega
fyrir afkomendur Siggu sem eru ald-
ir upp við þessa hefð.
Maju eiginkonu minni, tengda-
móður minni Erlu Maju, bræðrum
hennar Tóta, Bigga, Láka, Gumma,
tengdasyni Siggu Binna og fjöl-
skyldum þeirra votta ég mína inni-
legustu samúð.
Haukur Ragnarsson.
Kæra Sigga. Hér sit ég heima í
sófanum og læt hugann reika. Ég
man fyrsta sumarð okkar í San Feliu
á Costa Brava, það var árið 1991
þegar við kynntumst, Kjartan þú og
ég.
Við fórum í langar gönguferðir
eftir breiðum göngugötum þorpsins
og tíminn leið rólega a ströndinni í
sólbaði á gullbrúnum sandinum.
Þarna leið þér vel og hafðir ekki eins
mikla verki í bakinu.
Á þessum tíma gátum við ekki tal-
að mikið saman þar sem við töluðum
sitt tungumálið hvor. Sumarið á eftir
breyttist allt. Eftir að ég hafði dvalið
fyrsta árið mitt á Íslandi var ég farin
að babla þó nokkuð á íslensku og þið
skilduð mig af því að ykkur þótti
vænt um mig. Þið veittuð mér mik-
inn stuðning og urðuð mínir bestu
vinir og eftir því sem dagarnir og ár-
in liðu varð sambandið nánara.
Eyþór fór með okkur um alla
Katalóníu og við fjögur saman ferð-
uðumst um Andalúsíu. Þið þrjú hafið
kennt mér að elska landið ykkar Ís-
land. Við höfum hlegið, talað og grát-
ið saman og hugsað um liðnar stund-
ir og persónur sem okkur voru
kærar, eða einfaldlega einhver smá-
atvik sem okkur komu í hug hverju
sinni. Á milli okkar myndaðist sam-
band sem þessi aðskilnaður getur
ekki rofið.
En síðastliðið sumar var öðruvísi,
þú hafðir ekki löngun til að gera neitt
og vildir helst vera heima og hvíla
þig, en vildir samt að við Eyþór vær-
um hjá þér eins og hægt var. Ég
sakna þín og réttar sagt ég sakna
ykkar beggja.
Ég veit núna að þið Kjartan eruð
saman og undirbúið að taka á móti
okkur þegar við hvert af öðru hefjum
ferðina til ykkar. Að lokum vil ég
segja ykkur aftur að þið hafið verið
mínir bestu og kærustu vinir. Hasta
luego.
Maria Teresa Bellés.
Kveðja frá Sinawik Garðabæ
Hér verður ekki rakinn æviferill
Sigríðar Erlu Þorláksdóttur eða
Siggu eins og hún var ávallt kölluð,
heldur er hér kvödd með virðingu og
þakklæti ein okkar virkasta fé-
lagskona. Hún var ein af stofnendum
Sinawik Garðabæjar og gegndi
margvíslegum trúnaðarstörfum inn-
an klúbbsins og var meðal annars í
stjórn Landssambands Sinawik og
var þar formaður eitt kjörtímabil.
Hún var traust og farsæl í sínum
störfum fyrir þessa klúbba.
Sigga var hress og skemmtileg. Í
skoðunum sínum gat hún verið föst
fyrir en aldrei þannig að það hallaði á
aðra. Það var gott og gaman að vera
samvistum við hana hvort heldur var
á fundum klúbbsins eða annars stað-
ar.
Í maí 1999 missti hún eiginmann
sinn Kjartan Steinólfsson eftir langt
og erfitt veikindastríð og fyrir rúmu
ári Jóhönnu dóttur sína. Eftir þann
missi var eins og heilsu hennar hrak-
aði, kannski hafa sorgin og söknuð-
urinn verið henni of þungbær.
Sigga var mjög dul og flíkaði ekki
tilfinningum sínum, aldrei heyrði ég
hana tala um líf sitt eða tilfinningar
sínar, en maður sá hvað henni leið.
Við Sinawiksystur vottum börnum
hennar og fjölskyldum þeirra okkar
dýpstu samúð, einnig samúðarkveðj-
ur til Eyþórs bróður hennar.
Ég veit þú heim ert horfin nú,
og hafin þrautir yfir,
svo mæt og góð, svo trygg og trú,
svo látlaus, falslaus reyndist þú
ég veit þú látin lifir.
(Steinn Sigurðsson.)
Blessuð sé minning Sigríðar Erlu.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Elín Sigurjónsdóttir.
SIGRÍÐUR ERLA
ÞORLÁKSDÓTTIR
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil Minningargreinar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is (smellt á reitinn Morgun-
blaðið í fliparöndinni – þá birtist
valkosturinn
Skilafrestur Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún
að berast fyrir hádegi tveimur
virkum dögum fyrr (á föstudegi ef
útför er á mánudegi eða þriðju-
degi). Ef útför hefur farið fram
eða grein berst ekki innan hins til-
tekna skilafrests er ekki unnt að
lofa ákveðnum birtingardegi.
Minningar-
greinar
Pantanir í síma 562 0200
Á fallegum og notalegum
stað á 5. hæð Perlunnar.
Aðeins 1.350 kr. á mann.
Perlan
ERFIDRYKKJUR
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ELFRIEDE KJARTANSSON,
verður jarðsungin frá Ríkissal Votta Jehova,
Hraunbæ 113, Reykjavík, laugardaginn 3. des-
ember kl. 11.00.
Jarðsett verður að Skarði í Landssveit sama dag
kl. 15.00.
Örn Svavarsson, Kristín Ólafsdóttir,
Droplaug Mathiesen,
barnabörn og barnabarnabarn.
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, tengdasonur, afi og langafi,
JÓN VALGARÐ GUÐJÓNSSON,
Hvítingavegi 12,
Vestmannaeyjum,
lést mánudaginn 28. nóvember.
Guðlaug Sigríður Gunnarsdóttir,
Ásdís Hansen, Annfinn Hansen,
Marta Jónsdóttir, Gústaf Ólafur Guðmundsson,
Sigurbjörg Jónsdóttir, Gunnar Þór Friðriksson,
Valgarð Jónsson, Ólöf Eirný Gunnarsdóttir,
Sigurbjörg Sóley Böðvarsdóttir,
afabörn og langafabörn.
Elskulegur faðir okkar, stjúpfaðir, tengdafaðir, afi,
langafi og bróðir,
ADOLF H. MAGNÚSSON
skipstjóri,
Vestmannabraut 76,
lést á Heilbrigðisstofnun Vestmannaeyja aðfara-
nótt þriðjudagsins 29. nóvember.
Útförin auglýst síðar.
Sólveig Adolfsdóttir, Þór Í. Vilhjálmsson,
Kristín M. Adolfsdóttir, Hafsteinn Þ. Sæmundsson,
Kristján Á. Adolfsson, Guðríður Óskarsdóttir,
Jóna Á. Adolfsdóttir, Páll Jónsson,
Guðrún H. Adolfsdóttir, Ragnar Jónsson,
Guðmundur A. Adolfsson, Valdís Jónsdóttir,
Soffía S. Adolfsdóttir, Þórður Karlsson,
Hafdís Adolfsdóttir, Kristján E. Hilmarsson,
Þorgerður Arnórsdóttir,
Emil Magnússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
JAN EYÞÓR BENEDIKTSSON,
Naustabryggju 12,
Reykjavík,
lést þriðjudaginn 29. nóvember.
Jarðarförin auglýst síðar.
Jóhanna Þ. Bjarnadóttir,
Benedikt Garðar Eyþórsson,
Þórður Jóhann Eyþórsson,
Arnar Eyþórsson, Lára G. Vilhjálmsdóttir,
Agnes Eyþórsdóttir, Ólafur Þór Zoega,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
GRÍMA SVEINBJÖRNSDÓTTIR,
Hlíðarvegi 8,
Kópavogi,
lést á heimili sínu mánudaginn 28. nóvember.
Útförin fer fram frá Digraneskirkju fimmtudaginn
8. desember kl. 13.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á Styrktarfélag krabbameins-
sjúkra barna.
Stefnir Helgason,
Birna Stefnisdóttir, Aðalsteinn Steinþórsson,
Brynja Sif Stefnisdóttir, Agnar Strandberg,
Sigurður Hrafn Stefnisson, Hekla Ívarsdóttir
og barnabörn.