Fréttablaðið - 28.05.2004, Blaðsíða 59

Halló
verkalýðshreyfing!
Herdís Helgadóttir skrifar:
Með lögum sem sett voru á háttvirtu Al-
þingi Íslendinga í vetur var ákveðið að at-
vinnuleyisbætur (laun) skyldu hækka frá
1. mars í um 88 þús. kr. og nokkra hund-
raðkalla. Syni mínum var sagt upp vinnu
sinni frá 1. maí sl. og hefur fengið bætur
(laun) eftir gömlu upphæðinni sem var að
mig minnir um 76-77 þúsund á mánuði
eða ennþá minna. Þegar spurt er hverju
þetta sæti er talað um að málið sé í nefnd.
Hvaða nefnd er það sem tekur sér ótak-
markaðan tíma til að afgreiða það sem Al-
þingi ákveður? Hverjir skyldu eiga sæti í
henni? Eru það atvinnurekendur og fulltrú-
ar okkar í verkalýðshreyfingunni eða ein-
hverjir formenn í ráðuneytum? Gaman
verður að sjá hvort greiðslurnar verða aft-
urvirkar, þ.e. að atvinnulausir fái það sem
þeim ber frá 1. mars. Mér segir því miður
svo hugur um að verið sé að draga málið
á langinn til að spara atvinnuleysisjóði ein-
hverjar milljónir.
Við fengum loksins atvinnuleysissjóð eftir
langa verkfallið 1951 en fyrstu gömlu lög-
in um réttindi verkafólks þ.á m. þennan
sjóð voru sett á Alþingi árið 1936 þegar
loksins var viðurkennt að almenningur
ætti rétt á að vera manneskjur en ekki
vinnudýr húsbænda. Það er raunalegt fyrir
konu sem man kreppuna og allar þreng-
ingarnar sem henni fylgdu, og hvernig var
staðið að því þá hverjir fengu vinnu hjá
verkstjórum við höfnina og víðar - og
hverjir ekki. Þar réði mestu í hvaða stjór-
málaflokki viðkomandi var. Sósíalistar
(kommúnistar eins og þeir voru kallaðir)
sem gengu í fararbroddi í baráttu fyrir
bættum kjörum fólks voru auðvitað útilok-
aðir, gátu étið það sem úti fraus. Þessi
stimpill leikur því miður enn lausum hala
meðal þjóðarinnar, þarf ekki annað en líta
til yfirmanna Ríkisútvarpsins til að sjá það.
Hvenær ætla þeir sem sitja í hægindasæt-
um og hafa 300-500 þús. kr. á mánuði að
viðurkenna að þessi smánarlaun eru grei-
dd hjá þjóðinni menntuðu og frægu. Oft
hef ég heyrt því fleygt að þetta fólk hljóti
að hafa aukatekjur sem það svíki undan
skatti svo óþarfi sé að hafa áhyggjur af af-
komu þess. Ætli þetta viðhorf gildi líka um
öryrkjana? Svar óskast frá verkalýðshreyf-
ingunni.
Ofbeldið fyrir botni Miðjarðar-
hafs virðist vera endalaust. Eftir
ótalmargar tilraunir til að koma
af stað friðarferli, nú síðast und-
ir heitinu „Vegvísirinn til friðar“
sem er, eins og öll hin friðarferl-
in, kominn vel á leið til glötunar,
er kannski kominn tíminn að
spyrja sig hvað sé að fara úr-
skeiðis?
Vandamálin sem hafa verið
mest áberandi eins og réttur
fimm milljóna palestínskra
flóttamanna til að snúa heim aft-
ur, Jerúsalem og framtíðarstaða
hennar, ólöglegu landnema-
byggðirnar og nýjasta vanda-
málið, „öryggismúr“ Ísraela, eru
vissulega erfið og flókin en með
fórnum frá báðum deiluaðilum
eru þau ekki óleysanleg.
Aðalvandinn virðist vera sá að
öfgahópar beggja hliða eru tregir
til að gefa eftir og virðast þeir
hafa gífurleg ítök og völd i sam-
félaginu, á stjórnmálasviðinu
sem og í öryggismálum. Öfga-
hóparnir viðurkenna ekki til-
verurétt hvors annars og hafa
það markmiði að reka hinn aðil-
ann burt. Eru þeir tilbúnir að
berjast til síðasta blóðdropa til að
þá þessu framgengt. Þessi skoð-
un endurspeglar þó ekki vilja
hins almenna borgara hvorki i
Ísrael né Palestínu. Þeir hafa
fengið nóg af ofbeldinu og slæm-
um lífskjörum. Nýlegasta dæmið
er neitun Likudflokksins á hug-
mynd forsætisráðherrans um að
leysa upp ólöglegar landnema-
byggðir á Gazasvæðinu. Aftaka
sheikh Ahmad Yassin er einnig
gott dæmi um þetta þar sem að
hún virtist ekki gegna neinu öðru
hlutverki en að kalla fram hörð
viðbrögð Palestínumanna, allt til
þess að hringur ofbeldisins geti
haldið áfram og að hann taki ekki
enda nema með algjörum sigri
annars hvors aðilans.
Þá má rifja upp hinn sögulega
friðarsamning ársins 1995, eða
hinn svokallaði Óslóarsamning-
ur II sem var undirritaður i Taba
i Egyptalandi. Samningurinn,
sem endaði með morði ísraelsks
öfgamanns á Yitsak Rabin, þá-
verandi forsætisraðherra. Þykir
þetta sanna að öfgahópa sé
einnig hægt að finna innan raða
Ísraelsmanna en ekki einungis
Palestínumanna sem fjölmiðlar
vilja svo oft kasta ljósi á.
Ísraelskur almenningur er
tregur við að taka afgerandi af-
stöðu gegn öfgahugsun þar sem
hugmyndafræðin zionismi, sem
er öfgahægristefna, gerði þeim
kleift að stofna Ísraelsríki og
ekki má gleyma að tilvist ríkis-
ins byggist á trúarlegum for-
sendum. Á stjórnmálasviðinu er
ómögulegt að útiloka öfgaflokk-
ana á meðan að tvíflokkakerfi er
við lýði í Ísrael, bæði Likud-
flokkurinn og Verkamanna-
flokkurinn þurfa að mynda sam-
starf með öfgaflokkum til að ná
meirihluta á þingi. Á hinn bóg-
inn, með daglegum innrásum,
útgöngubönnum og landnámi
Ísraela, sem þeir nota síðan til
að koma ólöglegum landnema-
byggðum upp og til að staðsetja
„öryggismúrinn“ er nærri
ómögulegt fyrir palestínsku
heimastjórnina að ráðast gegn
öfgahópunum þar sem að þeir
njóta fylgis þjóðarinnar. Málin
standa þannig að Palestínumenn
telja að friðarviðræður hafi
engu afrekað til að bæta lífskjör
þeirra og telja Það því sjálfsagð-
an rétt sinn að beita vopnaðri
andspyrnu gegn hernámi. Ekki
má samt útiloka samstarf
heimastjórnarinnar við hópa
eins og Hamas eða al Aqsa her-
deildina, sem var mynduð í
þeim tilgangi að knýja Ísraels-
stjórn til að setjast við samn-
ingaborðið og taka tillit til kraf-
na þeirra. En nú er ljóst að þess-
ir hópar hafa skapað stórt ör-
yggisvandamál fyrir heima-
stjórnina sjálfa þar sem fylgi
þeirra hefur stóraukist síðan við
upphaf uppreisnarinnar og virð-
ist vera sem heimastjórnin hafi
misst stjórn á þeim.
Ekkert virðist vera svart og
hvítt á þessu svæði, bæði samfé-
lög gyðinga og Palestínumanna
eru tiltölulega ný og reyna nú að
byggja þjóðareinkenni sín á ald-
argömlum hefðum og trúar-
brögðum, en eitt er alveg ljóst,
ef deiluaðilar vilja komast að
varanlegum friði er fyrsta
skrefið að uppræta öfgahugsun
eða takmarka vald þeirra á öll-
um sviðum samfélagsins. ■
INGÓLFUR SHAHIN
SKRIFAR UM ÍSRAEL OG PALESTÍNU
FÖSTUDAGUR 28. maí 2004
BRÉF TIL BLAÐSINS
Við hvetjum lesendur til að senda okkur
línu og segja skoðun sína á fréttum
blaðsins, viðhorfum sem birtast í blaðinu
eða leggja orð í belg um málefni líðandi
stundar. Bréf skulu vera stutt og gagnorð,
50–200 orð að lengd. Ritstjórn áskilur
sér rétt til að stytta aðsent efni.
Vinsamlega sendið efnið í tölvupósti á
netfangið greinar@frettabladid.is.
debenhams
S M Á R A L I N D
ÍS
LE
N
SK
A
A
U
G
LÝ
SI
N
G
A
ST
O
FA
N
/S
IA
.I
S
D
EB
2
48
08

05
/2
00
4
Mikið úrval af útskriftardrögtum
á verði sem kemur þér í gott skap!
E-kortshafar fá 2,5% endurgreiðslu
af því sem keypt er í Debenhams.
Útskrifu›
me› stæl
í n‡rri dragt frá debenhams
Vald öfgahópanna
Öfgahóparnir viður-
kenna ekki tilveru-
rétt hvors annars og hafa
það að markmiði að reka
hinn aðilann burt. Eru þeir
tilbúnir að berjast til síðasta
blóðdropa til að þá þessu
framgengt. Þessi skoðun
endurspeglar þó ekki vilja
hins almenna borgara,
hvorki i Ísrael né Palestínu.
,,