Réttur


Réttur - 01.06.1915, Síða 5

Réttur - 01.06.1915, Síða 5
11 flestir ráma eitthvað í það, þó ekki sjáist það mjög í framkvæmdinni sumstaðar á landinu. En það er ekki nema vel viðeigandi í fyrsta hefti þessa tímarits að skýra dálítið frá því, hvað það var, sem einkum vakti hana og hratt á stað. Hin frjálsa samkepni, sem spratt upp úr kenningum Adam Smiths, skotska þjóðmegunarfræðingsins, var grund- vallarhugsjónin og lyftistöng framfaranna á nítjándu öld- inni, og alt skipulag félagslífsins og atvinnuveganna hlaut að sníðast samkvæmt lögmáli hennar. Frjálsa samkepnin hafði líka aðrar afleiðingar, og þær mjög mikið til hins verra. Hún er nefnilega aðalorsökin til misskiftingar auðsins — að auðurinn hefir safnast að vissum mönnum og stéttum, en aðrar stéttir sokkið i örbyrgð. Samkepnin hefir reynst fölsk, og ýmiskonar einokun siglt undir hennar flaggi. Til sönnunar nægir að nefna aðeins — kaupmannahringina, olíuhringina og ýmiskonar »einokunar-samtök« — og sam- bönd ýmsra stétta til að halda við sérréttindum sínum. Lögin heimila það, og samkepnin helgar það. Gegn þessu verða hinar stéttirnar — bændur og verkamenn og fleiri — að beita sömu vopnum, það er samtökum; kaupfélögin t. d. eru ekkert annað en hringir, til að gæta hagsmuna og rétt- inda félagsmanna, til þess að vinna á móti hinum hringun- um og koma á jöfnuði. En annað lögmál liggur til grund- vallar fyrir félögunum. Samkepnin er strikuð út, en í stað hennar komin samhjálpin. Enda eru þessi lögmál jafn and- stæð og hvítt og svart. Samkepnin hampar þeim sterka, ryður þeim veika af stalli. Samhjálpin styður líka þann veika, þ. e. alla jafnt. — Nú dettur ykkur ef til vill í hug, að fyrst félögin, hringirnir berjast hvorir við annan, þá sé það samkepni. Nei; að vísu getur það litið svo út í bili. En markmið kaupfélaganna er ekki það að vernda aðeins sérréttindi vissra stétta, t. d. bænda, eða gera hinar rétt- lausar. Markmiðið er það að öll þjóðin geti verið einn hringur, eitt verzlunarfélag, og meira til, allar þjóðir, það er nógu hátt sett.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106

x

Réttur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.