Réttur


Réttur - 01.06.1915, Blaðsíða 49

Réttur - 01.06.1915, Blaðsíða 49
— 55 — önnur vöruskiftaverslun, en að því leyti lakari, að þar er annarsvegar vara, sem enginn þarfnast í þeirri mynd, sem hann fær hana. Þetta hafa menn líka fundið meira eða minna ljóst, og náttúrlega reynt að bæta úr því. Mikið af heimsversluninni er því rekið með pappírsávísanir sem gjaldmiðil. Pappírinn kostar sama sem ekkert, og vegur sama sem ekkert, því að hægt er að láta lítinn miða gilda svo mikið sem vill, og pappírsávísun rýrnar ekki að gjaldmiðilsgildi við brúkun. Verslun með þann gjaidmiðil er því ekki vöruskiftaverslun, og virðist hafa alla hina þráðu kosti. En gallinn er, að p?pp- írsávísanirnar eru venjulega fyrst og síðast ávísanir á gull og silfurpeninga. Peir þurfa því að vera til. Þeir þurfa að standa á bak við, og hlaupa í skörðin, þegar handhöfum ávísan- anna þóknast. Sú tegund pappírsávísana, sem almenningur þekkir best, eru »bankaseðlarnir«. Peir eru venjulega ávísanir á gull eða silfurpeninga, sem bankinn verður að geyma, til að geta fullnægt þeim kröfum, sem handhafi seðlanna kann að gera. Pó er gert ráð fyrir, að seðlarnir komi aldrei allir í einu til innlausnar, og geymir því bankinn ekki góðmálma, nema sem svarar nafnverði nokkurs hluta, t. d. helmings, af seðlunum. Pað er nú mikiil gróðavegur, að búa til peninga úr papp- ír, og lána þá út gegn fullum vöxtum, enda þykir seðlaút- gáfurétturinn mikils virði, jafnvei þótt tryggja verði seðlana að hálfu með gulli, og sér þó hver maður, að gróðinn yrði að minsta kosti helmingi meiri, ef ekkert gull þyrfti að geyma. En hvers vegna þarf nú að geyma þetta gull? Hvers vegna getur ekki seðillinn endalaust gengið mann frá manni sem ávísun á vörur eða vinnuafl eftir nafnverði sínu? Af því að útgefandann skortir tiltrú. Pað hefir komið fyrir, að útgefandi hefir gefið út óhóflega mikið af seðlum, meira en menn höfðu þörf fyrir, meira en stóð í réttu hlutfalli við viðskiftaveltuna og meira en hann átti eignir fyrir. Eng- inn skynsamur maður kærir sig um að geyma gjaldmiðil
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.