Réttur


Réttur - 01.01.1946, Blaðsíða 32

Réttur - 01.01.1946, Blaðsíða 32
32 RÉTTUR á þjóðþingið, þá gefur það að skilja, að samband þess full- trúa við umbjóðendur sína verður ekki eins gott og t. d. fulltrúa, sem 1000 kjósendur kjósa, svo framarlega sem aðrar aðstæður eins og t. d. vald umbjóðenda yfir þingmanninum o. s. frv. eru hinar sömu. Vér íslendingar ættum því, aðeins vegna smæðarinnar, að geta skapað fullkomnara lýðræði en aðrar þjóðir, ef vér ekki drögumst aftur úr lýðræðisþróun þeirra á öðrum sviðum. Þá er það og aíar þýðingarmikið atriði til þess að tryggja þróun raunhæfs lýðræðis að eigi nái fótfestu á landi voru spillt embættismannastétt eða hervald, {dví að livort tveggja eru spillandi aðiljar og hættulegir öllu lýðræði. Það er því eitt af aðalatriðunum í því að tryggja lýðræðisþróun á ís- landi að koma í veg fyrir þær tilraunir, sem undanfarin ár liafa verið, og eru enn gerðar, til þess að leiða þessa vágesti inn í þjóðfélag vort og festa þá í sessi. En höfuðskilyrði er þó, að ekki takist því forríka auðmannavaldi, sem liér hefur komið upp, að festa sig í sessi og koma á einræði sínu í at- vinnulífi voru að hætti amerískra peningafursta. í öðru lagi frelsið. í sönnu lýðræði er frelsi einstaklingsins, — og það þýðir: hinna mörgu einstaklinga — skilyrðið fyrir raunverulegu frelsi heildarinnar. Það, að ala upp frjálsa og sjálfstæða ein- staklinga einmitt í alþýðustéttunum, er skilyrði fyrir fram- kvæmd lýðræðis. Hin ríka persónukennd, tilfinningin um gildi mannsins, hve fátækur eða lítilsmegandi sem hann kann að vera, er óvenjusterk með íslenzku þjóðinni, sakir smæðar hennar og sakir þess uppeldis, sem saga hennar, ís- lendingasögurnar og bókmenntir hennar, hafa veitt henni. Og ef ekki tekst að spilla þessu sterka einstaklingseðli og frelsisást í hringiðu lélegra kvikmynda og blaða og inni- haldslauss flöktandi lífs, þá er í þessu eðli íslendingsins ör- ugg undirstaða fyrir eins raunhæfa frelsisbaráttu fjöldans og nokkur önnur þjóð á í sínu þjóðareðli. Stephan G. Stephansson lýsir þessu eðli rétt x lok kvæðis-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.