Réttur - 01.01.1946, Blaðsíða 41

RÉTTUR
41
þjóðarinnar, og þar með að verulegu leyti atvinnumálum
hennar, upp á sitt eigið eindæmi án íhlutunar hinna lýðræð-
islega kosnu í'ulltrúa þjóðarinnar. Þessi yfirstjórn banka-
stjórnarinnar yfir atvinnulífi þjóðarinnar miðaðist ekki við
neina ákveðna stefnu til þess að ná settum markmiðum, held-
ur mótaðist hún af hleypidómum og duttlungum bankastjór-
anna, en í jrær stöður liafa hér á landi aðallega valizt þröng-
sýnir og afturhaldssamir menn, sem lief'ur skort bæði djarfan
framfarahug, víðsýni og þekkingu á þeim málum, sem þeir
hafa verið settir til að stjórna. Á þeim árum, er erfiðleikar
atvinnuveganna voru sem mestir og atvinnuleysið lá sem
mara yfir þjóðinni, var fjármálapólitík bankanna ekki rekin
með jaað markmið fyrir augum að sigrast á þessum effiðleik-
um, heldur var hún miklu fremur miðuð við það að halda
með öllum ráðum gangandi þeim fyrirtækjum, er nánast
voru tengd bankanum. Á þessum árum hafði Alþingi og
ríkisstjórn ekki heldur neina ákveðna stefnu í atvinnumál-
um þjóðarinnar, en þegar í odda skarst, var það Landsbank-
inn, er réði úrslitum.
Nýsköpunin og bankarnir
Þegar núverandi ríkisstjórn tók við völdum, einsetti hún
sér að framkvæma ákveðna stefnu í atvinnumálum þjóðar-
innar, að tryggja öllum landsmönnum atvinnu við sem arð-
bærastan atvinnurekstur. Til þess að ná þessu marki lagði
hún í djarfari og stórtækari framkvæmdir en nokkur dæmi
eru til hér áður. Það var frá upphafi augljóst, að til þess að
geta framfylgt þessari stefnu þurfti fulla aðstoð bankanna, og
þá fyrst og fremst þjóðbankans. Að öðrum kosti var ekki
hægt að tryggja hina fjárhagslegu hlið málsins, hin nýju tæki
gátu ekki komizt í hendur einstaklinga, bæjar- og sveitar-
félaga og annarra aðilja, enda þótt nægur erlendur gjaldeyrir
væri fyrir hendi til að kaupa þau, nema þessum aðiljum væri
séð fyrir nægu lánsfé með viðunandi kjörum.