Réttur


Réttur - 01.01.1946, Blaðsíða 52

Réttur - 01.01.1946, Blaðsíða 52
52 RÉTTUR hækkað mjög liafa þó launin aukizt enn meir, svo að launa- stéttirnar liafa getað bætt kjör sín. Verðhækkun landbúnað- arvara, sem er aðalorsök hinnar hækkuðu vísitölu, liefur fært bændunum sinn hluta af stríðsgróðanum. Á liinn bóginn liefur alls konar brask og okur á nauðsynjum almennings, sem ófullnægjandi eftirlit hefur verið nreð, verið einn fylgi- fiskur verðbólgunnar, og hefur það komið hart niður á öll- um fjöldanum, en einstakar stéttir, heildsalar, sumir iðnaðar- menn, húsabraskarar og alls konar spákaupmenn hafa grætt offjár. Við þessu hefði verið hægt að stemma stigu frá byrjun með nógu ströngu eftirliti, en það liefur að verulegu leyti mistekizt. Eins og nú standa sakir er ekki annað sýnna, en að útflutningsverzlun landsins þoli bærilega það kaupgjald, sem ríkjandi er í landinu, enda fer verðlag yfirleitt hækkandi er- lendis. Sem stendur er því ekki ástæða til að gera aðrar ráð- stafanir vegna verðbólgunnar í landinu, en að reyna eftir megni að stemma stigu fyrir verzlunar- og húsaleiguokrinu. Ef aðrar ráðstafanir síðar meir verða nauðsynlegar, er sú lækkun kaupgjalds og verðlags (deflation), sem er lífselexír og allra meina bót Framsóknarflokksins, það seinasta úrræði, er grípa á til, þar sem það óhjákvæmilega hlýtur að leiða til atvinnuleysis. Aftur á móti verður það að teljast nauðsynlegt, að þær miklu framkvæmdir, sem nú eru á döfinni og verið er að gera hér á landi, og fjáröflun til þeirra, leiði ekki af sér enn aukna verðbólgu, sem myndi geta skapað mikið misræmi milli atvinnuveganna, lent hart á útflutningsverzluninni, ekki myndi verða launastéttunum til neinna hagsbóta, enda þótt um einhverjar kauphækkanir yrði að ræða, og enn hlaða und- ir braskaralýðinn. Þess vegna verður að leggja á það áherzlu, að lánastarfsemi bankanna hafi ekki áhrif í þessa átt. Þetta sjónarmið var ríkj- andi í Fiskveiðasjóðsfrumvarpinu, eins og áður er skýrt frá, og var þar því aðeins ætlazt til, að lán seðladeildarinnar svör- uðu til þess hluta útlánanna, sem færu til kaupa erlendis.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.