Réttur - 01.01.1947, Qupperneq 58

58
RÉTT UR
anríkismálum, þeirri pólitík, sem er að setja úr skorðun
brezkan þjóðarbúskap, lama uppbygginguna og leiða til
gjaldþrots? Enn sýnir það sig, að ekki er hægt að leysa
grundvallarvandamál brezkrar uppbyggingar og brezkra
atvinnu- og f jármála nema í sambandi við spurninguna
um heimsveldið.
DEILAN UM UTANRÍKISMÁL
Eða lítum á hina yfirstandandi hörðu deilu um utan-
ríkispólitík Bretlands. Það hefur komið fram hörð gagn-
rýni, réttmæt gagnrýni á hina vaxandi aðlögun brezkr-
ar stjómarstefnu að atturhaldspólitík bandarískra auð-
hringa í stjórnmálalega, diplómatíska og hernaðarlega
blökk gegn hinum nýju lýðræðisríkjum Evrópu, gegn
hinum sósíalistísku Ráðstjórnarríkjum og gegn ný-
lenduþjóðunum. Hin opinbera skinhelgi svarar því nátt-
úrlega, að slík blökk sé engin til og sé ekki annað en
hugarburður illgjarnra gagnrýnenda. Hinar ódulbúnu
ráðagerðir allra klíkna fasista, fasistavina og afturhalds-
sinna hvarvetna um heim, sem setja traust sitt á slíka
brezk-bandaríska blökk og þriðju heimsstyrjöldina, bygg-
ist aðeins á samskonar ofsjónum. Fulton-ræða Churchills
hafi aðeins verið háskólaritgerð, sem mælti með brezk-
bandarískri vináttu, en væri ekki bindandi fyrir neinn, og
því þarflaust að afneita henni. Brezk-bandaríska vopna-
samkomulagið hafi aðeins verið samkomulag um hent-
uga lausn á framkvæmdaatriði. Hinar brezk-bandarísku
hliðstæðu mótmælaorðsendingar, sem sendar eru á reglu-
bundnum fresti sérhverju Evrópuríki, sem komið hef-
ur á hjá sér tiltölulega fullkomnu lýðræði, séu aðeins
vottur um hina engilsaxnesku einingu andans á sviði
hugsjónanna. Hin brezk-bandaríska einokun á kjarn-
orkusprengjunni sé augsýnileg varúðarráðstöfun í þágu
heimsfriðarins og að útþensla brezk-bandarískra hern-