Réttur - 01.06.1947, Qupperneq 56

128
R É T T U R
menningu mörg hundruð kynslóða, en engum orðið til
gagns.
Með þeim eigum við að berjast fyrir tryggingu friðar-
ins. Og fyrsta verk vor sjálfra er að sýna í verkinu að
land vort skuli ekki verða stökkpallur til árása á aðra,
fá burt amerísk ítök af landi voru með því að segja Kefla-
víkursamningnum upp.
Það verða engir, sem hugsa um að bjarga okkur úr
þeim voða, sem yfir vofir, ef við gerum það ekki sjálfir.
Og aum mætti þá kynslóð okkar vera, ef hún hvorki hirti
um að bjarga lífi sjálfrar sín né tilveru alls þess menn-
ingararfs, sem þessi fyrrum fátæka þjóð hefur skapað í
harðri lífsbaráttu sinni. Hún verðskuldaði þá alla þá
hörðustu fordæmingu, sem hægt er að kveða upp yfir
nokkurri kynslóð og lítt hefðu þá sumar undangengnar
kynslóðir átt skilið þá hörðu dóma, sem þær hafa hlotið
í Islandssögunni, ef sú kynslóð, sem ríkust hefur verið
þeirra allra að auði og möguleikum, — okkar eigin —
ætlar að láta allt það, sem hinar skópu, tortímast og þjóð-
ina með. Og hún hlyti þann refsidóm sjálf, þann ægileg-
asta, sem nokkur þjóð nokkru sinni hefði kveðið upp yf-
ir sjálfri sér og látið framkvæma á sjálfri sér. En það
yrðu ekki aðeins þeir, — sem nú eru komnir til vits og
ára, og ættu samvisku sinnar vegna að gera sér grein fyr-
ir hvað þeir eru að gera, þegar þeir taka ákvarðanir í
stjórnmálum, — sem yrðu að líða, ef þeir vanrækja nú
skyldu sína, — öll þjóðin, konur, börn og gamalmenni
yrðu að þjást og deyja fyrir afbrot þeirra, sem nú svæfu
á verðinum.
En hingað til hafa verk þeirra manna, sem þjóðin hef-
ur kosið til að stjórna sér, miðað að því að færa hættuna
yfir hana í stað þess að afstýra henni. Og þessa menn
kaus þjóðin á þing 1946. þrátt fyrir hinar alvarlegustu
aðvaranir okkar sósíalista gegn því að leggja örlög þjóð-