Réttur - 01.08.1953, Síða 62

198
RÉTTUR
hans og meginhluta þjóðanna, og berjast fyrir því að slíkar leiðir
séu farnar?
Verkalýðssamband okkar í Ítalíu, CGIL, segir já við síðari hluta
spurningarinnar.
Andspænis efnahagslegu hruni, afturför í iðnaði og landbúnaði,
með yfir tvær milljónir atvinnuleysingja, en ótæmandi möguleika
til framkvæmda ónotaða, lagði CGIL fram viðreisnaráætlun sína
er samin var af beztu tæknifræðingum ítalíu. Þessi áætlun gerir
ráð fyrir skipulagðri þróun iðnaðarins, nýtingu orkulinda, umbót-
um á flutningakerfinu, á landbúnaði, byggingu íbúða, skóla og
sjúkrahúsa, sem mundi stórminnka atvinnuleysið og að lokum
útrýma því með öllu.
Jafnhliða — og það er eitt af höfuðatriðum áætlunarinnar —
gerir hún ráð fyrir að stórbæta lífsafkomu alþýðunnar með þvi
að auka innanlandsneyzluna og á þann hátt skapa möguleika fyrir
stöðugt aukinni framleiðslu iðnaðar og landbúnaðar.
Með öðrum orðum, í stað samdráttarins er stefna einokunar-
auðvaldsins orsakar er leið CGIL leið samræmdar aukningar
neyzlu og framleiðslu, til sameiginlegra hagsmuna allrar þjóðar-
innar. Einnig er gert ráð fyrir auknum erlendum viðskiptum
er ekki lúti valdboði heimsvaldasinnanna um viðskiptabann á
sósíölsku ríkin.
Samning áætlunarinnar gerði okkur ljósara en áður nauðsyn
ýmsra breytinga á efnahags- og félagslegri uppbyggingu Ítalíu,
sérstaklega hvað viðkemur landbúnaðinum, (eins og nauðsynina
á að skipta stórjörðum Suður-Ítalíu) og að draga úr valdi iðnaðar
auðhringanna, sérstaklega með þjóðnýtingu raforkunnar og Monte-
catini hringsins, efnaiðnaðarfyrirtækis, er mergsýgur þjóðina.
Þessar ráðstafanir eru ekki aðeins félagslegt réttlæti, heldur
nauðsynlegt skilyrði til efnahagslegra framfara.
Áætlunin, sem myndi gerbreyta efnahags- og félagsmálalífi
landsins, gerir ráð fyrir mikilli fjárfestingu einstaklinga og hins
opinbera í framkvæmdum sem miða að almenningsheill, en miðar
ekki framkvæmdirnar við það er gefur mestan gróða og sóar
ekki verðmætum í styrjaldarundirbúning. Þess vegna er áætlunin
jafnhliða barátta fyrir friði.
Það er vitanlega reginmunur á viðreisnaráætlun verkalýðs-
sambandsins og þeim áætlunum er „skipuleggjendur“ heimsvalda-
stefnunnar eru með á prjónunum, áætlunum sem ganga út á það
að laga efnahagskerfi að þörfum hringanna. Okkar áætlun miðar
hinsvegar að því að hnekkja gróða hringanna og skapa möguleika
á efnahags- og félagslegum framförum.