Réttur - 01.03.1962, Blaðsíða 41

Ii E T T U R
105
gegn kommúnistunum og öðrum lýðræðissinnum undir yfirskini
þess, að hún væri að halda uppi „lögum og rétti“, þótt hún vissi að
þeir væru ötulustu stuðningsmenn sjálfstæðis og lýðræðis. Hundruð
þeirra voru fangelsaðir og sumir teknir af lífi. Menn voru jafnvel of-
sóttir fyrir að vera í samtökum, sem þó voru lögleg.
Til þess að koma á svokölluðu „jafnvægi“ var afturhaldssinnum
gefinn laus taumur og þeir blésu í glæður úlfúðar milli þjóðflokka,
trúflokka og stjórnmálasamtaka, svo að til blóðugra átaka kom og
lét þar margur vinstri maður lífið.
Hinum raunverulega kommúnistaflokki var neitað um lagalega
viðurkenningu, en gerviflokkur, sem í voru lögregluspæjarar og alls
konar ævintýramenn, viðurkenndur sem hinn opinberi „Kommún-
istaflokkur“. Var þetta gert í þeim tilgangi að torvelda starfsemi
flokksins og spilla einingu verkalýðsstéttarinnar. 011 þróunin sýndi,
að nú var stefnt að allt öðru en hinu upphaflega markmiði bylting-
arinnar.
Ótti við vöxt byltingarhreyfingarinnar hefur knúð hinar ráðandi
klíkur til að leita samkomulags við heimsvaldasinnana. En það hef-
ur aftur á móti vakið ugg ýmissa þjóðlegra afla, þar á meðal þess
hluta borgarastéttarinnar, sem styður sjálfstæði og þjóðlega stjórn-
málaþróun. Hinar ráðandi hernaðarklíkur einangrast því meir og
meir og kröfunni um afnám einræðisins og hernaðarástandsins vex
styrkur, krafan um lýðréttindi og lýðræðislegt stjórnarfar eignast
æ fleiri stuðningsmenn meðal allra stétta þjóðfélagsins.
Reynslan hefur kennt fólkinu að baráttan gegn kommúnismanum
er barátta gegn öllum andstæðingum heimsvaldasinnanna. Borgara-
legir flokkar og einstakir stjórnmálamenn, jafnvel ráðherrar, hafa
líka orðið fyrir barðinu á henni. Stöðug og margþætt ásókn heims-
valdasinnanna og innlenda afturhaldsins hefur fengið því áorkað,
að ríkisstjórnin hefur staðið í samningum við CENTO-löndin og
slakað á eftirliti með erlendu olíufélögunum og gefið erlendu fjár-
magni frjálsari hendur. Samtímis er haldið uppi linnulausum áróðri
gegn sósíalistísku löndunum og spillt framkvæmd samningsins við
Sovétríkin um tæknilega og efnahagslega aðstoð, sem er þó inegin-
undirstaðan að iðnvæðingu landsins.
En þrátt fyrir allt kemur betur og betur í Ijós vilji fólksins til að
berjast gegn einræðisstjórninni en fyrir réttindum sínum og hags-
niunum.