Réttur - 01.03.1962, Síða 44

108
R É T T U R
mælahreyfing fjöldans kom í veg fyrir það og neyddi stjórnina til
að sýna nokkra staðfestu gagnvart kröfum olíuhringanna.
Kröfur Kommúnistaflokksins í þessum málum voru eftirfarandi:
1. Hluli Iraks í olíugróðanum verði aukinn (hann á nú að heita
50%, en er í rauninni minni).
2. írak eignist a. m. k. 20% af föstu fjármagni olíufélaganna (Irak
á nú ekkert af því).
3. Felld verði úr gildi réttindi olíufélaganna til svæða, sem nú eru
ekki nýtt af þeim, en það eru stór landssvæði.
4. Olíufélögin verði háð írakskri lögsögu.
Flokkurinn varaði við að setja fram varakröfur.
Þessi stefna átti víðtæku fylgi að fagna í landinu.
Þjóðfylkingarstefnan hin eina rétta.
Samvinna við hina innlendu borgarastétt er mjög mikilvægt at-
riði í þjóðfylkingarstefnunni. En efling bandalags verkalýðsstéttar-
innar og bændanna er grundvallarskilyrði til lýðræðislegra umbóta
og efnalegra og félagslegra framfara. A styrkleika þessa bandalags
veltur það að verulegu leyti, hver verður þáttur borgarastéttarinnar
í baráttunni gegn imperíalisma og miðaldastjórnarháttum.
Kommúnistaflokkurinn hefur ávallt notið meiri vinsælda og fylg-
is meðal bændanna en nokkur hinna borgaralegu flokka. Um langt
bil hefur verkalýðurinn stutl bændurna í baráttu þeirra og hjálpað
þeim til að mynda sér samtök. Borgarastéttin vonaði að lögin um
endurbætur búnaðarhátta myndu ryðja benni braut til áhrifa í
sveitunum. Þótt þau lög væru ófullkomin studdi Kommúnistaflokk-
urinn þau og átti mikinn þátt í baráttu bændanna fyrir framkvæmd
þeirra.
En borgarastéttin var of tengd landeigendunum til þess að hún
gæti unnið heils hugar að framkvæmd þessara laga. Ilún leyfði ýms-
ar eftirgjafir og leið margháttaða uppivöðslu stórjarðeigendanna
og hefndaraðgerðir gegn forystumönnum bændanna. Vonbrigði
bændanna vegna þessarar afstöðu stjórnarinnar eru sár og fara
vaxandi.
Barótta fyrir lýðræði og þingræði.
Þrjú ár eru liðin og írak hefur enn enga varanlega stjórnarskrá
né þing. Hernaðareinræði eins manns hefur fest sig í sessi. Hið
1