Réttur - 01.10.1972, Blaðsíða 63

Úr hópnum, sem kvaddi J.B. Marks hinstu kvcðju.
fyrir frumstæðustu mannréttindum í ríki
hvítu fasistanna.
J. B. Marks var bannað að starfa árið
1950, en hélt áfram baráttu sinni í banni
ríkisstjórnarinnar, jafnt starfi í verklýðs- sem
þjóðfrelsishreyfingunni. Hvað eftir annað
lenti hann í réttarhöldum og fangelsum út
af þjóðfrelsisbaráttunni. En ætíð stóð hann
þar fremstur hvað sem á gekk. Hann varð
forseti A.N.C. í Transvaal og gegndi fleiri
trúnaðarstörfum þjóðfrelsishreyfingarinnar.
En 1963 var leynistarfið orðið það hættu-
legt fyrir hann að stjórn hreyfingarinnar á-
kvað að hann skyldi hverfa að starfi fyrir
hreyfinguna erlendis og hefur hann síðan
ásamt O. R. Tambo verið aðalleiðtogi A.N.C.
erlendis. Náinn vinur hans og baráttufélagi
er forseti Indversku þjóðfrelsishreyfingarinn-
ar (Indian Congress) í Suður-Afríku, Dr. Y.
M. Dadoo. (Sjá um hann í „Rétti" 1969, 2.
hefti, bls. 78—79).
J. B Marks andaðist 1. ágúst þ á. á sjúkra-
húsi í Moskvu, en þangað var hann fluttur
til lækninga við mjög alvarlegum sjúkdómi,
sem fram kom hjá honum í Tansaníu í fyrra.
En Tansanía er mikill griðastaður þeirra, er
heyja þjóðfrelsis- og verklýðsbaráttuna í Suð-
ur-Afríku og öðrum Afríku-löndum, sem fas-
istar enn beita harðstjórn sinni í.
J. B. Marks andaðist 1. ágúst þ. á. á sjúkra-
ágúst í Novodevichye-kirkjugarðinum. Minn-
ingarhátíðir um hann voru haldnar þann dag
í Dar Es Saláam (Tansaníu), London, Algiers,
Indlandi og Þýzka alþýðulýðveldinu. Fluttu
félagar hinnar látnu frelsishetju þar kveðjur
og strengdu þess heit að vinna áfram í anda
hans, unz sigur væri fenginn.
255