Réttur - 01.10.1972, Blaðsíða 7

LANDHELGI
OG
LEYNIVOPN
Við íslendingar eigum í baráttu upp á líf
og dauða um framtíðargrundvöll atvinnulífs
vors, um íslenzku fiskimiðin. Við eigum í
baráttu við brezku auðmannastéttina, eða
nánar tiltekið við Unileverhringinn, sem ræð-
ur meginhluta þýzka og enska togaraflotans,
og önnur ensk og þýzk auðfélög, sem rænt
hafa auðsuppsprettur vorar og vilja nú fá
að rýja þær alveg. — Það er stundum talað
um að við eigum í höggi við togarasjómenn-
ina. Það er hræsnin einber. Enskt auðvald
skeytir ekki meir um þá en hin 900 þúsundin
af brezkum verkamönnum, sem atvinnulausir
eru. Það er gróði Unilever, sem ríkisstjóm
Bretlands er að hugsa um.
Hvorki Unilever né brezka auðmannastétt-
in væri á flæðiskeri stödd, þó enskt togara-
auðvald yrði að hætta aldagömlum ránskap
sínum hér,
Eignir Unilever-auðhringsins voru 1966
3105 milj. dollara (upp undir 300 miljarð-
ar ísl. kr.) og hafa vafalaust vaxið drjúgum
síðan. (Þjóðarauður Islendinga er metinn á
ca. 128 miljarða ísl. króna). Gróði Unilever-
bringsins var 1966, eftir að skattar höfðu
verið dregnir frá, 178 miljónir dollara (eða
um 16 miljarðar ísl. kr.) og hafði þá farið
hraðvaxandi og hefur svo gengið síðan.
Þessi auðhringur, eins og önnur auðfélög
Bretlands, hafa safnað sínum ofsaauði með
því að arðræna aðrar þjóðir og brezka verka-
lýðinn. Brezka auðmannastéttin drottnaði í
upphafi þessarar aldar yfir fjórðungi verald-
ar. Og þótt fyrri nýlendur hennar hafi nú
flestar öðlazt stjórnarfarslegt sjálfstæði, þá
hefur hún haft lag á að arðræna þjóðirnar
þar áfram í skjóli eignahalds og yfirráða yfir
auðlindum þeirra. Hún hefur haldið mestu
19?