Réttur - 01.01.1982, Blaðsíða 28
veldur? Erlendir vinir ríkisstjórnarinnar hafa
hjálpað okkur að skýra hana hér sem oft
endranær, MacArthur hefur sagt um sama
leyti og hér varð hernám og hann var
spurður, ,,Hver er þín afstaða til Sovétþjóð-
anna?” — ,,Á móti Sovétþjóðunum hef ég
ekkert. En við verðum að berjast við hinn al-
þjóðlega kommúnisma, ekki aðeins í Sovét-
ríkjunum, heldur einnig um gjörvallan
heim.”
Hér er mergur málsins. Krossferð er hafin.
Krossferð hins alþjóðlega auðvalds gegn
kommúnisma allra landa. Og kommúnismi,
hvað er það? Og hverjir eru það, sem Morg-
unblaðið kallar kommúnista? Líttu kringum
þig. Hygg sjálfum þér nær og svaraðu. Hver
er kommúnisti á íslandi í dag samkvæmt
kenningu Morgunblaðsins?
í fyrsta lagi sá flokkur manna, sem ég er
hér fulltrúi fyrir, Sósíalistaflokkurinn,
flokkur, sem samkvæmt stefnuskrá sinni og
samkvæmt venjum hefur unnið að því á
Alþingi, í ríkisstjórn og í bæjarstjórnum að
leysa vandamál líðandi stundar á grundvelli
þess þjóðskipulags, sem við búum við,
flokkurinn, sem ber þá ósk eina fram, að
mega vinna skoðunum sínum fylgi til þess að
geta breytt þjóðfélaginu á þeim grundvelli,
sem það sjálft hefur lögfest og viðurkennir.
Þá ósk á hann heitasta. Þannig vill hann
starfa. Þannig vill hann berjast, á hans
ábyrgð er það ekki, verði hann ofbeldi
beittur og lýðræði og þingræði fótum troðið.
Þessir eru kommúnistar. En er þá allt upp-
talið? Nei, lít enn sjálfum þér nær. Nú
stendur fyrir dyrum harðvítug launadeila i
okkar landi. Það hefur gerzt á undanförnum
tímum að ríkisvaldið, ríkisstjórnin, stjórnar-
flokkarnir hafa skert kjör alls almennings
stig af stigi og á markvissan hátt. Við þekkj-
um sporin. Gengi krónunnar lækkað. Ný lög
eru samin um útreikning vísitölu og hún er
bundin. Kjörin versna, alþýðan snýst til varn-
ar. Sameinuð ganga verkalýðsfélögin fram
til varnar sterkari og í stærri fylkingu en
nokkru sinni fyrr og heimta rétt sinn, heimta
rétt sinn til að lifa og starfa. Það er allt og
sumt. Og hvað segir Morgunblaðið?
Kommúnistar, kommúnistar og aftur
kommúnistar. Líttu sjálfum þér nær, þú sem
stendur í baráttu fyrir daglegu brauði, fyrir
afkomu þinni, fyrir þínum lífsréttindum. Þú
ert kallaður kommúnisti.
En höfum við enn allt upp talið? Hús-
freyja stendur upp á kvennafundi og segir:
við lifum á hættutímum. Hér er erlendur
her, við þurfum að vernda okkar æskulýð,
vernda æskuna, vernda íslenzku þjóðina.
Það er hrópað: „Kommúnisti! Rússaþý!” í
fáum orðum sagt: Þú sem stendur á
íslenzkum rétti, þú sem mótmælir erlendum
yfirgangi, þú sem krefst þíns réttar að lifa —
þú ert á máli Morgunblaðsins kommúnisti.
Það er þitt heiðursheiti.
Og — ,,að sjálfsögðu var ekki haft samráð
við kommúnista.” Að sjálfsögðu ekki. Því
hér var verið að hefja borgarastyrjöld. Hér
var verið að segja þér stríð á hendur, þér sem
vilt berjast gegn erlendri áþján, gegn erlendri
fjárkúgun, þér sem vilt berjast fyrir lífi þínu
og tilveru, fyrir brauði þínu, fyrir fjölskyldu
þinni. Og það er ekki venja, þegar á að segja
einhverjum stríð á hendur, að byrja á því að
semja við hann um hernaðaraðgerðir. Þarna
sjáið þið andlit auðvaldsins, hins alþjóðlega
auðvalds, nakið og bert. Það treður á
þingræði, það lítilsvirðir lýðræði, hvenær
sem því býður svo við að horfa að segja
launastéttum og alþýðu allri stríð á hendur.
Og það hefur sagt okkur stríð á hendur. Og
okkar er að mæta og berjast, berjast sem
drengir góðir.”
28